Jesús aptamilquisquiyam enlhit apquilyelcomap
(Mr 2.1-12Lc 5.17-26)1 Yejemoc alhta aptalhningvoclho barco Jesús. Apmiyaclhec alhta moc nicja acyayengviyam. Apvoclhec alhta tingma pac Jesús. 2 Yejemoc alhta apquilvaa enlhit. Apquilpatmeyam alhta enlhit apquilyelcomap apyitnama netin aptajanma. Lhama alhta apvita Jesús actemaclha melyasquiyam enlhitaoc. Aptomjac alhta Jesús apcanya meyimnatem:
—Lhip, sictimem emoc. Copayjiclha apvalhoc lhip. Inquilmascosalhquic melyascalhma lhip —alhta aptomjac.
3 Yejemoc alhta alquitama apquilvalhoc napocja apquilyascamco apquiltemaclha:
—“Apyitnocjasquic apvalhoc Dios Ingyapam actomjaclha appayvam as enlhit” —alhta inquiltomjac apquilvalhoc. 4 Apyasamcoc alhta Jesús actomjaclha alquitamsama apquilvalhoc. Aptomjac alhta:
—¿Soctomja cotamilo nac alquitamsama apquilvalhoc quellhip? 5 Evanquic ongvanic enlhit apquilyelcomap: “Inquilmascosalhquic melyascalhma lhip.” Evanquic najan ongvanic: “Itnimiclha netin, ilhing maa.” ¿Soc ayilhyevamo am colhno moc? 6 Coo sicvisay Sictiyam Sictomja Enlhit. Elyasingvomoc sat quellhip sicmovan omascocsic melyascalhma as nalhpop —alhta aptomjac.
Yejemoc alhta aptomja Jesús apcanya meyimnatem:
—Itnimiclha netin, ima aptajanma. Itajiclha tingma pac —alhta aptomjac. 7 Yejemoc alhta apquinmaclho netin, aptajaclho tingma pac. 8 Apcacpec alhta apvitacpo. Apquilacoc alhta enlhitaoc Dios Ingyapam aptomja apquilmopvanesquiscama enlhit.
Jesús apquevoycam Mateo
(Mr 2.13-17Lc 5.27-32)9 Aplhinquic alhta Jesús. Naysicsa aplhingam alhta apvitangveclho enlhit apvisay Mateo. Apnec alhta tingma almomalhquilha solyayem. Aptomjac alhta Jesús apcanya:
—Itne sat siclhalhma —alhta aptomjac.
Yejemoc alhta apquinmaclho netin. Apyiplaclhec alhta Jesús.
10 Maycaa alhta aptomjac Jesús Mateo tingma pac. Apquilvaac alhta aplhamoclhojo apquilmam solyayem najan enlhit melyascalhma. Apquiltasacmec alhta lhama Jesús najan apquiltamsoycaoc. 11 Lhama alhta apquilvita fariseos. Yejemoc alhta apquiltomja fariseos apquilanya Jesús apquiltamsoycaoc:
—¿Soctomja appasma nac aptoycaoc quellhip apvisqui apancaoc enlhit apquilmam tacja solyayem najan enlhit melyascalhma? —alhta apquiltomjac.
12 Aplingac alhta Jesús. Aptomjac alhta Jesús apquilanya:
—Apvancaac enlhit apjalhnancaoc mepqui panatem inyap. Colapvancaac eyca enlhit melyimnatem. 13 Elyasingvom quellhip actomjaclha aclhanma Dios appayvam actalhesomalhca: “Altamjoc coo elimlimojo quellhip. Am oltamjoc jelmesic asoc seyaycaoc” —nic nat intomjac appayvam. Am ovinam enlhit apquilpeyvomo, enlhit melyascalhma eyca pac ovinam, yoyam elyanmongsic apquilvalhoc —alhta aptomjac.
Ningilmalhnancama actemaclha mongmajay ontoc
(Mr 2.18-22Lc 5.33-39)14 Apquilvaac alhta Juan apquiltamsoycaoc apnaclha Jesús. Apquiltomjac alhta apquilanya:
—Visqui, ningilmalhnaquic mataa nincoo actemaclha mongmajay ontoc. Apquilvajanamquic najan lha fariseos. ¿Soctomja melvajaneycaoc lhip apquiltamsoycaoc actema nac jay? —alhta apquiltomjac.
15 Apcatingmavoc alhta Jesús:
—Mongvanquic coyitnocjojoc ingvalhoc ningilanyomalhca alyimjapma ato mevonquepeclha quilhva alyimjapma. Commoc sat acnim, yoyam colyinyovsic apmaclha quilhva alyimjapma. Natamin ongilmalhnac sat actemaclha mongmajay ontoc —alhta aptomjac.
16 ‘Aptomjac alhta Jesús actemaclha apyitquiscama: Mongmeje apava napocja apjalhnancoc, yoyam ongilyipitsic nintalhnama apvinatem apjapac. Ningyipitcasquic sat ancoc, eyasiclhac sat apava napocja, eyaptacpoc sat mocjam nintalhnama. Eyavojoc sat apyaptomap. 17 Mongilyatmamqueje uva yingmenic alhnancoc avalhoc asoyimpeoc ápaoc. Ningilyatmamquic sat ancoc, colpalhic sat asoyimpeoc. Colyanquinalhcac sat uva yingmenic, colmalhquejec sat najan asoyimpeoc. Incaymalhquic ongilyatmoc uva yingmenic alhnancoc avalhaoc asoyimpeoc alhnancaoc. Colyamasalhquejec sat, coytic sat mataa —alhta aptomjac.
Jairo apquitca najan quilvana acmongvaycmo aptalhnama Jesús
(Mr 5.21-43Lc 8.40-56)18 Naysicsa aplhanma alhta Jesús as asoc apvaa lhama enlhit apquimja apmamyi apcaneyquiclhilha. Apquilpolingvaac alhta apnaclha Jesús:
—Visqui, pa incotsapoc sictamongvoyam. Ityaningvomjo sat lhip. Ininquin sat apmeoc tacjalhit. Coyimnavomoc sat mocjam —alhta aptomjac.
19 Yejemoc alhta apquinmaclho netin Jesús. Apyiplaclhec alhta Jesús najan apquiltamsoycaoc. 20 Inyiplaclhec alhta lhama quilvana. Acvocmo alhta doce años actimem acyiviy em ac. Apcapoc alhta inquiningvocmoc acyipitcangvocmo. Acmongvocmo alhta napocja aptalhnama Jesús. 21 Inlhenquic alhta avalhoc: “Acmongvocmoc sat ancoc aptalhnama Jesús, otamalvomoc sat” —alhta intomjac avalhoc. 22 Yejemoc alhta appaycacpo Jesús. Apvitac alhta quilvana. Aptomjac alhta apcanya:
—Lhiya, sictimem emoc. Copayjiclha avalhoc lhiya. Intamalvocmec lhiya ayinyema coyasquiyam —alhta aptomjac.
Yejemoc alhta actamalvocmo quilvana.
23 Lhama alhta apvoclha Jesús tingma pac apquimja apmamyi apcaneyquiclhilha. Apvitac alhta apquilpayvascama najan aplhamoclhojo apquilyapcalhem congne tingma. 24 Aptomjac alhta Jesús apquilanya:
—Elantiyip siclho. Am cotsepac quilvana ayitcoc. Intinquic anco —alhta aptomjac.
Apcasmesacpec alhta Jesús. 25 Apquilantipcasquic alhta Jesús enlhit apnaycam congne. Aptalhningvocmec alhta congne Jesús. Apmec alhta amic quilvana ayitcoc. Yejemoc alhta aclhaticja. 26 Inpayjeclhec alhta as amyaa lhalhma anco.
Jesús apquiltamilquisquiyam apcanit mepqui apataoc
27 Aplhinquic alhta mocjam Jesús. Yejemoc alhta apquilyiplaclho apcanit mepqui apataoc. Apquilpalhamamcaa alhta:
—¡Jesús, David Apquitca!, ¡jingimlimojo nincoo! —alhta apquiltomjac.
28 Lhama alhta aptalhningvoclho Jesús congne tingma. Yejemoc alhta apquilvaa mepqui apataoc. Aptomjac alhta Jesús apquilanya:
—¿Am ya elyascacmoc quellhip sicmovan oltamilquiscomoc? —alhta aptomjac.
Apquilatingmavoc alhta:
—Visqui, mongilyascacmoc nincoo —alhta apquiltomjac.
29 Yejemoc alhta appatningvocmo apataoc Jesús. Aptomjac alhta Jesús:
—Coltamiliclhac sat apataoc ayinyema melyasquiyam quellhip —alhta aptomjac.
30 Yejemoc alhta altamilaclho apataoc. Apquiltimnasiclhoc alhta Jesús:
—Elavojo quellhip. Noeliltimnasam nasa enlhitaoc —alhta aptomjac.
31 Apquillhinquic alhta. Apquilpayesquic alhta amyaa natingma lhalhma anco apvisay aptomja aptamilquisquiyam.
Jesús aptamilquisquiyam mepqui appayvam
32 Lhama alhta apquilvonquepa enlhit apquiltamalviyam. Yejemoc alhta apquilyantamantamo enlhit mepqui appayvam. Somquic quilyicjamo alhta actovascama. 33 Aptipcasquic alhta Jesús somquic quilyicjamo. Yejemoc alhta actepeclho appayvam as enlhit. Pilapcasquic alhta enlhitaoc. Apquiltomjac alhta apquilpamesma:
—Am ongvitayac cotnejic nipyesicsa Israel actema nac lha —alhta apquiltomjac. 34 Apquiltomjac alhta fariseos:
—Apquilantipcasquic maa ayinyema somquic quilyicjamo inyap —alhta apquiltomjac.
Apyitnayo napaat Jesús enlhitaoc
35 Apsovjam alhta Jesús aptiyasamcaa natingma. Apquillhicmosquic alhta mataa moclhama tingma apcaneyquiclhilha. Apquiltimnasam alhta tasic amyaa Dios apquilnancascama. Apquiltamilquiscacmec alhta aclhamoclhojo actemaclha almasca apyimpeoc najan ningmasquem ataoc. 36 Lhama alhta apvita Jesús enlhit aplhamocma. Apyitnavoc alhta napaat. Apquiltomjac alhta enlhitaoc apquilinquitomap malha nipquesic mepqui aptamilquiscama. 37 Aptomjac alhta Jesús apquilanya apquiltamsoycaoc:
—Naso, avanjec acnaclhomalhquilha acyilhna. Apcanito eyca apquiltamjaycam enlhit. 38 Elilmalhna sat quellhip acnaclhomalhquilha avisqui ac, yoyam elapajacsic enlhit elnaclhamcoc acyilhna —alhta aptomjac.
Jesús sana a un paralítico
(Mr. 2.1-12Lc. 5.17-26)1 Entonces, entrando Jesús en la barca, pasó al otro lado y vino a su ciudad. 2 Y sucedió que le trajeron un paralítico, tendido sobre una cama; y al ver Jesús la fe de ellos, dijo al paralítico: Ten ánimo, hijo; tus pecados te son perdonados. 3 Entonces algunos de los escribas decían dentro de sí: Este blasfema. 4 Y conociendo Jesús los pensamientos de ellos, dijo: ¿Por qué pensáis mal en vuestros corazones? 5 Porque, ¿qué es más fácil, decir: Los pecados te son perdonados, o decir: Levántate y anda? 6 Pues para que sepáis que el Hijo del Hombre tiene potestad en la tierra para perdonar pecados (dice entonces al paralítico): Levántate, toma tu cama, y vete a tu casa. 7 Entonces él se levantó y se fue a su casa. 8 Y la gente, al verlo, se maravilló y glorificó a Dios, que había dado tal potestad a los hombres.
Llamamiento de Mateo
(Mr. 2.13-17Lc. 5.27-32)9 Pasando Jesús de allí, vio a un hombre llamado Mateo, que estaba sentado al banco de los tributos públicos, y le dijo: Sígueme. Y se levantó y le siguió. 10 Y aconteció que estando él sentado a la mesa en la casa, he aquí que muchos publicanos y pecadores, que habían venido, se sentaron juntamente a la mesa con Jesús y sus discípulos. 11 Cuando vieron esto los fariseos, dijeron a los discípulos: ¿Por qué come vuestro Maestro con los publicanos y pecadores? 12 Al oír esto Jesús, les dijo: Los sanos no tienen necesidad de médico, sino los enfermos. 13 Id, pues, y aprended lo que significa: Misericordia quiero, y no sacrificio. Porque no he venido a llamar a justos, sino a pecadores, al arrepentimiento.
La pregunta sobre el ayuno
(Mr. 2.18-22Lc. 5.33-39)14 Entonces vinieron a él los discípulos de Juan, diciendo: ¿Por qué nosotros y los fariseos ayunamos muchas veces, y tus discípulos no ayunan? 15 Jesús les dijo: ¿Acaso pueden los que están de bodas tener luto entre tanto que el esposo está con ellos? Pero vendrán días cuando el esposo les será quitado, y entonces ayunarán. 16 Nadie pone remiendo de paño nuevo en vestido viejo; porque tal remiendo tira del vestido, y se hace peor la rotura. 17 Ni echan vino nuevo en odres viejos; de otra manera los odres se rompen, y el vino se derrama, y los odres se pierden; pero echan el vino nuevo en odres nuevos, y lo uno y lo otro se conservan juntamente.
La hija de Jairo, y la mujer que tocó el manto de Jesús
(Mr. 5.21-43Lc. 8.40-56)18 Mientras él les decía estas cosas, vino un hombre principal y se postró ante él, diciendo: Mi hija acaba de morir; mas ven y pon tu mano sobre ella, y vivirá. 19 Y se levantó Jesús, y le siguió con sus discípulos. 20 Y he aquí una mujer enferma de flujo de sangre desde hacía doce años, se le acercó por detrás y tocó el borde de su manto; 21 porque decía dentro de sí: Si tocare solamente su manto, seré salva. 22 Pero Jesús, volviéndose y mirándola, dijo: Ten ánimo, hija; tu fe te ha salvado. Y la mujer fue salva desde aquella hora. 23 Al entrar Jesús en la casa del principal, viendo a los que tocaban flautas, y la gente que hacía alboroto, 24 les dijo: Apartaos, porque la niña no está muerta, sino duerme. Y se burlaban de él. 25 Pero cuando la gente había sido echada fuera, entró, y tomó de la mano a la niña, y ella se levantó. 26 Y se difundió la fama de esto por toda aquella tierra.
Dos ciegos reciben la vista
27 Pasando Jesús de allí, le siguieron dos ciegos, dando voces y diciendo: ¡Ten misericordia de nosotros, Hijo de David! 28 Y llegado a la casa, vinieron a él los ciegos; y Jesús les dijo: ¿Creéis que puedo hacer esto? Ellos dijeron: Sí, Señor. 29 Entonces les tocó los ojos, diciendo: Conforme a vuestra fe os sea hecho. 30 Y los ojos de ellos fueron abiertos. Y Jesús les encargó rigurosamente, diciendo: Mirad que nadie lo sepa. 31 Pero salidos ellos, divulgaron la fama de él por toda aquella tierra.
Un mudo habla
32 Mientras salían ellos, he aquí, le trajeron un mudo, endemoniado. 33 Y echado fuera el demonio, el mudo habló; y la gente se maravillaba, y decía: Nunca se ha visto cosa semejante en Israel. 34 Pero los fariseos decían: Por el príncipe de los demonios echa fuera los demonios.
La mies es mucha
35 Recorría Jesús todas las ciudades y aldeas, enseñando en las sinagogas de ellos, y predicando el evangelio del reino, y sanando toda enfermedad y toda dolencia en el pueblo. 36 Y al ver las multitudes, tuvo compasión de ellas; porque estaban desamparadas y dispersas como ovejas que no tienen pastor. 37 Entonces dijo a sus discípulos: A la verdad la mies es mucha, mas los obreros pocos. 38 Rogad, pues, al Señor de la mies, que envíe obreros a su mies.