Mocjam appayvam Job
1-2 Apcatingmavoc nic nat Job: Avanjec aclingaycamco evalhoc, ayinyema sepatjetma apmic apanco Dios.
3 Altamjo inyicje oyasamcojo apmaclha Dios, yoyam oyoclhojoc maa.
4 Altamjoc olhenic sictemaclha napato Dios, opeyvasiclhac sat sictomjaclha maa.
5 Altamjo inyicje oyasamcojo aptemaclha seyatingmaycam Dios Visqui ingac.
6 Ingyeylhojoc sat sicpayvam Visqui ingac, mepqui sevenéycam naysicsa apmopvan.
7 Opeyvescasiclhac sat sictemaclha mepqui sicsilhnanomalhca ajanco. Jemyoc sat mataa coo sictomja sicpeyvomo.
8 Motay coo Visqui ingac payjoc actiyapmaclha acnim, paj najan actalhningvamlha acnim.
9 Motay coo payjoc nilhqueyja, motay coo Visqui ingac nipiyam.
10 Apyasamcoc sictemaclha coo sicyiplovquiscama, sictamila coo napato, malha oro alyinmom.
11 Mepqui sicyitnocjascama mataa singanamaclha Visqui ingac.
12 Yitnec mataa silyajayquiclho appayvam, seyanama inlhojo yavamlha otnejic.
13 Yitnec aclhanma apvalhoc, yavamlha etnejic asoc apyisponcama apanco Visqui ingac.
14 Inlhamoc mataa aclhanmaclha apvalhoc, yavamlha jetnejic coo Visqui ingac.
15 Yitnec coo ayay evalhoc napato, acyiplomo acpilhyinamam evalhoc coo.
16 Dios apyimtalhnamo aptimesquiscama ayay evalhoc, ayinyema apmopvan apanco.
17 Mejetay coo naysicsa yatescamalhma, motay coo Dios naysicsa yatescamalhma — nic nat aptomjac Job.
Job desea abogar su causa delante de Dios
1 Respondió Job, y dijo:

2 Hoy también hablaré con amargura;
Porque es más grave mi llaga que mi gemido.
3 ¡Quién me diera el saber dónde hallar a Dios!
Yo iría hasta su silla.
4 Expondría mi causa delante de él,
Y llenaría mi boca de argumentos.
5 Yo sabría lo que él me respondiese,
Y entendería lo que me dijera.
6 ¿Contendería conmigo con grandeza de fuerza?
No; antes él me atendería.
7 Allí el justo razonaría con él;
Y yo escaparía para siempre de mi juez.
8 He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré;
Y al occidente, y no lo percibiré;
9 Si muestra su poder al norte, yo no lo veré;
Al sur se esconderá, y no lo veré.
10 Mas él conoce mi camino;
Me probará, y saldré como oro.
11 Mis pies han seguido sus pisadas;
Guardé su camino, y no me aparté.
12 Del mandamiento de sus labios nunca me separé;
Guardé las palabras de su boca más que mi comida.
13 Pero si él determina una cosa, ¿quién lo hará cambiar?
Su alma deseó, e hizo.
14 Él, pues, acabará lo que ha determinado de mí;
Y muchas cosas como estas hay en él.
15 Por lo cual yo me espanto en su presencia;
Cuando lo considero, tiemblo a causa de él.
16 Dios ha enervado mi corazón,
Y me ha turbado el Omnipotente.
17 ¿Por qué no fui yo cortado delante de las tinieblas,
Ni fue cubierto con oscuridad mi rostro?