Moc acvitay apvanmoncama profeta
1 Invocmec alhta nalhit acnim apquitsepmaclha apvisqui Uzías. Invitac alhta sicvanmoncama Visqui ingac apmaclha netin aptajanem nitno. Actamila alhta aptajanem. Apvinatem alhta aptalhnama. Inquilpayjingvocmec alhta nipvayc aptalhnama congne tingma apponquinomap. 2 Aplhamoc alhta ángeles serafines tacjaplhit Visqui ingac. Seis alhta aplhimpancoc moclhama ángeles. Anit aplhimpancoc actomja alhta alapma napataa. Anit aplhimpancoc actomja alhta alapma apmancoc. Anit aplhimpancoc actomja alhta apquilquimpay. 3 Apquiltomjac alhta apquilpayvam:
Aptamila apanco, aptamila apanco, aptamila apanco Visqui ingac apyimtalhnamo. Innec ayaco gloria pac lhalhma anco as nalhpop — alhta apquiltomjac.
4 Inquilyovjac'ac alhta molanquiscama tingma apatnaoc ayinyema apquilminaycmascama ángeles. Intalhnec alhta etin apyovoclhojo congne tingma. 5 Actomjac alhta coo sicpayvam: —¡Coo layi! Coo sat laa ongvitsapoc. Sictomja enlhit cotamilaycam evalhoc. Sicma coo maa nipyesicsa enlhitaoc cotamilaycam apquilvalhoc. Pilapcasquic lhac sicvita Visqui ingac apyimtalhnamo — alhta actomjac coo.
6 Apquimpac alhta aplhingacmo seyinmamcaclha lhama ángel. Apsoycam alhta apmic atilh ayinyema apquilvatnamaclha asoc macmescama Dios. Quiltalhquiscama alhta apliclama atilh.
7 Apticlhicvaac alhta ajatong atilh. Aptomjac alhta seyanya ángel: —Quip ilanojo. Acticlhicvaac coo apatong lhip as atilh. Inmascosalhquic lhip meyascalhma. Inmasquec lhip apsilhnanomap apanco — alhta aptomjac seyanya.
8 Yejemoc alhta siclinga mocjam Visqui ingac appayvam. Aptomjac alhta seyanya: —¿Soc sat ongvapajacsic? ¿Soc sat etnejic soycam amyaa? — alhta aptomjac.
Ayatingmavoc alhta coo: —Coo nac aso, jeyapajas sat coo — alhta actomjac.
9 Aptomjac alhta mocjam seyanya: —Iyas sat maa. Itne sat ingyanic as enlhitaoc: Elaylhojoc sat inyicje melyasingvomejec sat quellhip. Elanojoc sat inyicje, melyicpilcangvomejec sat quellhip — sat itne ingyanic. 10 Iltimesquis sat coyasingvoyam apquilvalhoc enlhitaoc. Iltimesquis sat mepqui apaycaoc najan mepqui apataoc as enlhitaoc. Yoyam melvityejec sat mataa. Yoyam melingejec sat mataa. Yoyam colyasingvomejec sat mataa apquilvalhoc. Yoyam melyanmongsejec sat mataa apquilvalhoc. Yoyam meltamilvomejec sat mataa as enlhitaoc— alhta aptomjac seyanya.
11 Ayatingmavoc alhta coo: —Visqui, ¿acvoncaclhojo ya sat cotnejic? — alhta actomjac coo.
Apcatingmavoc alhta Visqui ingac: —Acvocmo sat acnim apnatovasomap tingma apvanyam acvocmo mepqui lha tingma, yoyam etnejic aptamopeycaoc tingma. 12 Acvocmo acnim yoyam colhic alhacjangvocmo mocjay enlhitaoc ayinyema Dios Apyimtalhnamo. Coyaveclhac sat yoclhilhma actamopeycaoc lhalhma anco. 13 Apcanitoc sat elaymacpoc, malha diez apquilaymomap apnaycam alhta siclho cien enlhitaoc. Enatovasacpoc sat mocjam as enlhitaoc apcanito. Malha ningyatemenma yamit nimpena najan masit sat cotnejic. Coymalhcac sat apvajac. Dios apponquinquiscama as apvajac — alhta intomjac siclingay coo.
Visión y llamamiento de Isaías
1 En el año que murió el rey Uzías vi yo al Señor sentado sobre un trono alto y sublime, y sus faldas llenaban el templo. 2 Por encima de él había serafines; cada uno tenía seis alas; con dos cubrían sus rostros, con dos cubrían sus pies, y con dos volaban. 3 Y el uno al otro daba voces, diciendo: Santo, santo, santo, Jehová de los ejércitos; toda la tierra está llena de su gloria. 4 Y los quiciales de las puertas se estremecieron con la voz del que clamaba, y la casa se llenó de humo. 5 Entonces dije: ¡Ay de mí! que soy muerto; porque siendo hombre inmundo de labios, y habitando en medio de pueblo que tiene labios inmundos, han visto mis ojos al Rey, Jehová de los ejércitos.
6 Y voló hacia mí uno de los serafines, teniendo en su mano un carbón encendido, tomado del altar con unas tenazas; 7 y tocando con él sobre mi boca, dijo: He aquí que esto tocó tus labios, y es quitada tu culpa, y limpio tu pecado. 8 Después oí la voz del Señor, que decía: ¿A quién enviaré, y quién irá por nosotros? Entonces respondí yo: Heme aquí, envíame a mí. 9 Y dijo: Anda, y di a este pueblo: Oíd bien, y no entendáis; ved por cierto, mas no comprendáis. 10 Engruesa el corazón de este pueblo, y agrava sus oídos, y ciega sus ojos, para que no vea con sus ojos, ni oiga con sus oídos, ni su corazón entienda, ni se convierta, y haya para él sanidad. 11 Y yo dije: ¿Hasta cuándo, Señor? Y respondió él: Hasta que las ciudades estén asoladas y sin morador, y no haya hombre en las casas, y la tierra esté hecha un desierto; 12 hasta que Jehová haya echado lejos a los hombres, y multiplicado los lugares abandonados en medio de la tierra. 13 Y si quedare aún en ella la décima parte, esta volverá a ser destruida; pero como el roble y la encina, que al ser cortados aún queda el tronco, así será el tronco, la simiente santa.