Actemaclha apquilpayescamo Dios apnaycam netin
1 Natamin as asoc alyajam alhta: Acvitac alhta acmayja atong netin. Aclingac coo lhama appayvam sepamejitquiscama siclhoc alhta, malha trompeta ninpayvascama alhta intomjac. Intomjac alhta appayvam seyanya coo: “Ilhingma sat aso netin. Olhicmocsic sat lhip asoc yoyam colvac sat” —alhta intomjac siclingay.
2 Pilapcasquic alhta apvaa Espíritu Santo tecjelhit selhicmosa asoc. Acvitac alhta acyitna netin Visqui aptajanem. Acvitac alhta lhama apma netin Visqui aptajanem. 3 Apquilyinmom alhta aptomja apma netin aptajanem. Malha lamom alyinmom alhta intomjac apquilyinmom, lamom acvisay jaspe najan cornalina. Acvitac alhta pimjit niyava Visqui aptajanem. Inquilyinmec alhta pimjit, malha lamom alyinmom acvisay esmeralda. 4 Acvitac alhta veinticuatro apquiltajanem niyava Visqui aptajanem. Apnam alhta netin apquiltajanem veinticuatro apquilimja apmamyi. Apquilmopoy alhta apquilantalhnama. Oro alyinmom alhta apquilpocanma. 5 Inquilantipquic alhta quilyinmayam Visqui aptajanem najan ayilhtingyovayam appayvam najan nata ayilhtingyovayam. Acvitac alhta siete talha alayvom amamyi Visqui aptajanem. Eycaso acyitsomalhca siete espíritus apquilinyema Dios. 6 Acvitac alhta amamyi Visqui aptajanem malha yingmin acvanyam, malha memong anyi ningvitangvoyacmo tap alhta intomjac.
Acvitac alhta netin najan niyava Visqui aptajanem cuatro asoc alyanca maa. Insovjomoc alhta ataoc ayimpeoc. 7 Acvitac alhta lhama malha yamacmeyva, najan moc malha vayqui inquinavo, najan moc malha enlhit napaat, najan moc malha mama naysicsa aplhingam. 8 Moclhama asoc acma seis alhimpancoc. Insovjomoc alhta ataoc ayimpeoc najan avalhaoc. Am alhta colvatsamcoc alpamesma acnim najan alhtaa:

Aptamila, aptamila, aptamila
aptomja Dios Visqui ingac apyimtalhnamo.
Apma siclhoc anco najan quilhvo nac jay najan evotac sat mocjam

—alhta intomjac alpamesma.
9 Inquilacoc alhta as asoc Dios apma netin aptajanem. Inquiltimescasquic alhta gloria aptemaclha apyimtalhnamo. Gracias alhta inquiltomjac, ayinyemaclha Dios aptomja apquilmilaneycaoc cotmongvoycamlha nelha. 10 Apnalhpolintamo alhta mataa nalhpop apquilimja apmamyi naysicsa alayo as asoc. Apnalhpolintamo alhta nalhpop napato apma netin Visqui aptajanem. Apquilpayasoc alhta aptomja apquilmilaneycaoc cotmongvoycamlha nelha. Apninquinquic alhta apquilpocanma acyitnaclha Visqui aptajanem. Apquiltomjac alhta:

11 Dios Visqui ingac, lhip aptomja apyimtalhnamo
yoyam colhic ayaco lhip najan apmopvan.
Ayinyemaclha lhip aptomja apquilantipquiscama aclhamoclhojo asoc.
Lhip apmayjayoclha ayinyema alanomalhca as asoc

—alhta apquiltomjac.
La alabanza en el cielo
1 Después de esto, vi una puerta abierta en el cielo. Entonces la voz que había escuchado al principio, y que resonaba tan fuerte como una trompeta, me dijo: «¡Acércate!, voy a enseñarte lo que está por suceder.»
2 En ese mismo instante quedé bajo el poder del Espíritu Santo, y vi un trono en el cielo. Sobre el trono estaba sentado alguien 3 que brillaba como un diamante o como un rubí. Alrededor del trono, un arco iris brillaba como una esmeralda. 4 Había también otros veinticuatro tronos, los cuales formaban un círculo, y en ellos estaban sentados veinticuatro ancianos. Esos ancianos estaban vestidos con ropas blancas, y tenían una corona de oro en la cabeza. 5 Del trono salían ruidos, truenos y relámpagos, y delante del trono ardían siete antorchas, que son los siete espíritus de Dios. 6 Delante del trono había también algo que era transparente como el cristal, y que parecía un mar.
En el centro del círculo, alrededor del trono, había cuatro seres vivientes que tenían ojos en todo el cuerpo, por delante y por detrás. 7 El primero de ellos parecía un león; el segundo parecía un toro; el tercero parecía un ser humano, y el cuarto parecía un águila en pleno vuelo. 8 Cada uno de estos seres vivientes tenía seis alas, y ojos por todos lados, y no dejaban de cantar de día y de noche:

«¡Santo, santo,
santo es el Señor,
Dios todopoderoso,
que siempre ha vivido,
que vive, y pronto vendrá!»

9-10 Estos cuatro seres vivientes cantan y dan gracias al que está sentado en el trono y vive para siempre. En sus cantos dicen lo maravilloso, poderoso y digno que es él de recibir honores. Cada vez que hacen esto, los veinticuatro ancianos se arrodillan delante de él, lo adoran y, arrojando sus coronas delante del trono, cantan:

11 «Señor y Dios nuestro;
tú mereces que te alaben,
que te llamen maravilloso,
y que admiren tu poder.

»Porque tú creaste todo lo que existe;
gracias a ti, todo fue creado.»