Saúl aptavin Mefi-boset
1 Aptomjac nic nat David apquilmalhnaycam: —¿Apne ya mocjam lhama apcaymomap apquilmolhama niptamin Saúl? Altamjoc ongvimlimojoc apcaymomap, ayinyemaclha sictimem emoc alhta Jonatán — nic nat aptomjac.
2 Apnec nic nat lhama apquilancam apcaymomap niptamin Saúl. Apvisay nic nat Siba. Apcanyacpec nic nat eyoclhojo David. Apvitac nic nat David, aptomja apcanya: —¿Naso ya lhquip Siba? — nic nat aptomjac.
—Eje, sictomja silancam lhip — nic nat aptomjac apcatingmavo.
3 Aptomjac nic nat apvisqui David apcanya: —¿Apne ya mocjam apcaymomap apquilmolhama niptamin Saúl? Ongvimlimojoc sat coo, acno siclhanma alhta napato Dios.
Apcatingmavoc nic nat Siba: —Apnec mocjam Jonatán apquitca, mepqui aptapnaoc, mepqui aplhingam — nic nat aptomjac.
4 —¿Co laa apnaclha? — nic nat aptomjac apvisqui David.
—Apnec maa payjoc Lodebar, tingma pac Maquir, apyap nic nat Amiel — nic nat aptomjac.
5 Aptomjac nic nat apcanya David, colhic acpatmeyquinta Jonatán apquitca. 6 Apvoctac nic nat Mefi-boset, Jonatán apquitca niptamin, Saúl aptavin niptamin. Apjalhec nic nat apnaclha David, acticlhicvocmo nalhpop payjaclha napaat.
—¡Lhip nac Mefi-boset! — nic nat aptomjac David.
—Eje coo. Lhip nac visqui ingac — nic nat aptomjac apcatingmavo.
7 Aptomjac nic nat David apcanya: —Nojeya nasa lhip. Pac ongvimlimojoc sat lhip, ayinyema apyap ninga Jonatán, sictimem emoc alhta. Otajicsojoc sat apquilcaycaoc apyata ninga Saúl, emiclhac sat mocjam lhip. Etasomoc sat mataa lhip tingma ajac, sictomó lhama coo — nic nat aptomjac.
8 Apjalhec nic nat Mefi-boset, acticlhicvocmo nalhpop payjaclha napaat, apcatingmavo: —Mepqui sicyimnatem coo, mepqui sicyimtalhnamo. Sictomja malha simjing ápac. ¿So actomja yi semasma nac lhip, visqui ingac? — nic nat aptomjac.
9 Apcanyacpec nic nat Siba, Saúl apquilancam niptamin. Aptomjac nic nat David apcanya: —Otajicsojoc sat aclhamoclhojo asoc actomja alhta Saúl apanco, emiclhac sat aptavin niptamin. 10 Itne sat lhip aptamilquiscama, eltimesam sat lhip apquitquic najan lhip apquilancam. Isavojo sat mataa ninquinayclha actic najan ningnaclhama acyilhna. Coytic sat mataa aptoycaoc apquilmolhama niptamin Saúl. Etvojoc sat lhama coo Mefi-boset, Saúl aptavin niptamin — nic nat aptomjac David.
Apnam nic nat quince apquitquic Siba, najan veinte apquilancam apquiltimesaycam. 11 Apcatingmavoc nic nat Siba: —Osavojoc sat sicyiplovquiscama siyanyomalhca olana, sicvisay silancam lhip — nic nat aptomjac Siba.
Appasmec nic nat mataa Mefi-boset aptomó lhama apvisqui David, apno ilhnic nat apvisqui apquitca. 12 Lhama ilhnic nat apquitca Mefi-boset apvisay Micaia. Apquiltimesam nic nat apyovoclhojo apquilmolhama Siba, actomja apanco Mefi-boset. 13 Mepqui aptapnaoc nic nat Mefi-boset, tingma pac Jerusalén. Aptomó lhama ilhnic nat mataa apvisqui David.
David trata bien a Mefi-bóset
1 Un día, David les preguntó a sus asistentes y consejeros: «¿Vive todavía algún familiar de Saúl, a quien yo pueda ayudar en memoria de Jonatán?»
2 Entonces llamaron a Sibá, que había estado al servicio de Saúl. Cuando Sibá llegó a la presencia de David, este le dijo:

—¿Eres tú Sibá?

Y él respondió:

—Para servir a Su Majestad.

3 Y el rey David le preguntó:

—¿Vive todavía algún familiar de Saúl? Dios ha puesto en mi corazón un gran deseo de ayudarlo.

Sibá le contestó:

—Aún vive un hijo de Jonatán, que no puede caminar. Se llama Mefi-bóset.

4 David le preguntó dónde estaba, y Sibá le respondió:

—Vive en Lodebar, en la casa de Maquir hijo de Amiel.

5 El rey mandó traer a Mefi-bóset, 6 y cuando Mefi-bóset llegó al palacio, se inclinó delante de David en señal de respeto. Entonces David exclamó:

—¡Mefi-bóset!

—¡Para servir a Su Majestad! —respondió.

7 David le dijo:

—No tengas miedo, en memoria de tu padre Jonatán, voy a cuidar de ti. Voy a devolverte todas las tierras de tu abuelo Saúl, y de ahora en adelante comerás en mi mesa.

8 Mefi-bóset volvió a inclinarse delante de David, y dijo:

—¿A qué se debe que Su Majestad me trate así? ¡Un perro muerto y yo somos la misma cosa!

9 Entonces el rey llamó a Sibá y le dijo:

—Todo lo que antes fue de Saúl y de su familia, voy a dárselo a Mefi-bóset. 10 Quiero que tú y tus hijos y sirvientes trabajen la tierra de Mefi-bóset, y le den todo lo que cosechen, para que nunca le falte comida. Aunque de todos modos él siempre comerá en mi mesa.

Como Sibá tenía quince hijos y veinte sirvientes, 11-13 le dijo al rey:

—Yo estoy para servir a Su Majestad, así que haré todo lo que usted ordene.

Y desde ese momento Sibá y todos sus familiares quedaron al servicio de Mefi-bóset y de su hijo Micaías. Como Mefi-bóset no podía caminar, se quedó a vivir en Jerusalén, y siempre comía en la mesa de David, como uno más de sus hijos.