Apquinyem Jonás
1 Apnec nic nat Jonás, apyap nic nat Amitai. Aptomjac nic nat Dios apcanya Jonás: 2 Noc maa, iyas sat tingma apvanyam apvisay Nínive. Ilngas sat amyaa, yoyam etvasacpoc sat apyovoclhojo tingma. Aclingac coo amyaa apquiltemaclha apancaoc apquilmapsomcaa — nic nat aptomjac Dios Apyimtalhnamo.
3 Am nic nat ingyajalhnoc Jonás. Inlhenquic nic nat apvalhoc ingyinyejic napato Dios Apyimtalhnamo. Apquinyec nic nat tingma Jope. Apvitac alhta lhama barco actiyascam nayingmin, colhong sat tingma Tarsis. Apyinyovquic nic nat acyanmongam pasaje, aptalhningvocmo barco, yoyam ingyinyejic napato Dios Apyimtalhnamo. 4 Apcapajasquic nic nat piyam apyimnatem Dios Apyimtalhnamo naysicsa aclhingam barco. Apvanjec nic nat yatepiyam, inquitlhincasquic covayvamcoc barco. 5 Avanjec nic nat apquilay enlhit apquillhinquiscama barco. Apquililmalhnam nic nat, yoyam colpasingvota quilaycmasquiscama, acvisay dios apancaoc. Apquilhaquic nic nat nayingmin apquilnatam acyimtalhnama, yoyam covayvamquejec barco. Aptalhningvocmec nic nat barco avalhoc Jonás. Aptinquic nic nat maa mepqui actamjaycam apvalhoc.
6 Apmiyaclhec nic nat capitán apyitnaclha Jonás, aptomja apcanya: —¿So actomja yi? ¿Aptinqui ya lhquip? Itnimiclha netin, ingyevam sat lhip Dios Apvisqui pac, yoyam jingilpasingvota, jingilmeyvoc sat lhaja — nic nat aptomjac capitán.
7 Apquilpamejitsacpec nic nat apquiltimesaycam barco: —Noc, ¡ongiltovacsic sicas! Ongilyasamcojo aptomja apsilhnanomap apanco netin barco — nic nat apquiltomjac.
Apnatovasquic nic nat sicas. Am nic elquinatcasac aptomja apsilhnanomap apanco apvisay Jonás.
8 Apquiltomjac nic nat apquilanya Jonás: —¿So actomja yi ningiltajanya acyimtalhnama? ¿So aptingya yi lhip? ¿Co laa apquimpaa? ¿Co laa apquinyemayaclha lhip? ¿Co laa apquilvisay apquilmolhama lhip? Jingiltimnas — nic nat apquiltomjac.
9 Apcatingmavoc nic nat Jonás: —Coo nac hebreo, sictomja siyayo Dios Apyimtalhnamo apna netin. Apquilantipquiscama ilhnic nat nalhpop najan yingmin acvanyam — nic nat aptomjac Jonás.
10-11 Aplhenquic nic nat Jonás napatavo apquillhinquiscama barco, aptomja apquinyem napato Dios Apyimtalhnamo. Pilapcasquic nic nat apquillinga, najan apquilvita yatepiyam apyimnatem. Avanjec nic nat apquilay, apquiltomja apquilanya: —¿Soc actomja yi singiltimesquisa nac aso? ¿Jalhco sat ongiltimesquisic lhip, yoyam ongmiyovalhcac sat nincoo? — nic nat apquiltomjac.
12 Apcatingmavoc nic nat Jonás: —Jelyinyov sat congne yingmin, emascoc sat yatepiyam. Naso sicsilhnanoncama ajanco, ayinyema ninlingaycamco singiltovascama yatepiyam — nic nat aptomjac. 13 Apquilvascapquic nic nat apquillhinquiscama barco elamquitvomoc lhopactic mepqui lha yingmin. Apyangvocmec nic nat yatepiyam. 14 Yiplovcoc nic nat apquilpalhamaycam actemaclha apquilmalhnaycam Dios Apyimtalhnamo, apquiltomjac nic nat: —Jingmiyov nincoo Dios Apyimtalhnamo naysicsa ningajem as enlhit Jonás, aptomja apsilhnanomap apanco. Noyanmongsiclha nasa nintomjaclha, apvita inlhojo lhip mepqui apsilhnanomap apanco. Cotnejic sat lhip aclhanma apvalhoc apanco — nic nat apquiltomjac.
15 Apmacpec nic nat Jonás, apyinyovacpo congne yingmin acvanyam. Apmasquec nic nat yatepiyam. 16 Avanjec nic nat apquilay enlhitaoc napato Dios Apyimtalhnamo. Apquilajac nic nat aptoscama macmescama Dios acyanmongam melyascalhma. Apquillhenquic nic nat elilyejiclhojo Dios appayvam.
17 Aptingyascasquic nic nat Dios Apyimtalhnamo yamquilasma acyivey, actomja acnasipma Jonás. Apnec nic nat avalhoc yamquilasma Jonás, tres acnim najan tres alhtaa.
Jonás desobedece a Dios
1 Cierto día, un hombre llamado Jonás hijo de Amitai recibió un mensaje de parte de Dios: 2 «¡Levántate, ve a la gran ciudad de Nínive y diles que ya he visto lo malvados que son!»
3 Pero en vez de ir a Nínive, Jonás decidió irse lo más lejos posible, a un lugar donde Dios no pudiera encontrarlo. Llegó al puerto de Jope y encontró un barco que estaba a punto de salir. Pagó su pasaje y se embarcó, contento de irse lo más lejos posible de Dios.
4 Cuando ya estaban en alta mar, Dios mandó un viento muy fuerte que pronto se convirtió en una terrible tempestad. El barco estaba a punto de romperse en pedazos.
5 Cada uno de los marineros, temblando de miedo, llamaba a gritos a su dios. Ya desesperados, arrojaron al mar toda la carga del barco para quitarle peso. Mientras tanto, Jonás dormía plácidamente en la bodega del barco.
6 El capitán se le acercó y le dijo:
—¡Qué haces aquí, dormilón! ¡Levántate y pide ayuda a tu dios! ¡Tal vez nos salve al ver que estamos en peligro!
7 Al mismo tiempo, los marineros decían:
—Echemos suertes para saber quién tiene la culpa de nuestra desgracia.
Echaron suertes, y Jonás resultó culpable. 8 Entonces, los marineros preguntaron a Jonás:
—¡Dinos ya por qué estamos sufriendo todo esto! ¿En qué trabajas? ¿De dónde vienes? ¿Cuál es tu país? ¿De qué nacionalidad eres?
9 Jonás respondió:
—Soy hebreo y adoro a nuestro Dios, soberano y creador de todas las cosas. Lo que está pasando es culpa mía, pues estoy huyendo de él.
10-11 Los marineros, llenos de terror, le dijeron:
—¿Por qué has hecho esto? ¿Qué podemos hacer contigo? ¡El agua se nos viene encima y la tormenta se está poniendo más violenta!
12 —Échenme al mar, y el mar se calmará —contestó Jonás—. Esta terrible tempestad cayó sobre ustedes por mi culpa.
13 Los marineros comenzaron a remar con todas sus fuerzas, tratando de acercar el barco a tierra; pero no pudieron. Las olas eran cada vez más altas, y la tormenta casi los destruía. 14 Desesperados, los marineros gritaron: «¡Dios! ¡Por favor, no nos dejes morir por matar a un hombre inocente! No nos culpes de su muerte, pues eres tú, Dios mío, quien ha querido hacer todo esto».
15 Entonces los marineros tomaron a Jonás y lo tiraron al mar. De inmediato el mar se calmó. 16 Al ver lo sucedido, los marineros reconocieron al Dios de Israel como su Dios, le presentaron una ofrenda y prometieron seguir adorándolo. 17 17 (2.1) Entonces Dios mandó un pez enorme, que se tragó a Jonás. Y Jonás estuvo dentro del pez tres días y tres noches.