Moc acvitay apvanmoncama profeta
1 Invocmec alhta nalhit acnim apquitsepmaclha apvisqui Uzías. Invitac alhta sicvanmoncama Visqui ingac apmaclha netin aptajanem nitno. Actamila alhta aptajanem. Apvinatem alhta aptalhnama. Inquilpayjingvocmec alhta nipvayc aptalhnama congne tingma apponquinomap. 2 Aplhamoc alhta ángeles serafines tacjaplhit Visqui ingac. Seis alhta aplhimpancoc moclhama ángeles. Anit aplhimpancoc actomja alhta alapma napataa. Anit aplhimpancoc actomja alhta alapma apmancoc. Anit aplhimpancoc actomja alhta apquilquimpay. 3 Apquiltomjac alhta apquilpayvam:
Aptamila apanco, aptamila apanco, aptamila apanco Visqui ingac apyimtalhnamo. Innec ayaco gloria pac lhalhma anco as nalhpop — alhta apquiltomjac.
4 Inquilyovjac'ac alhta molanquiscama tingma apatnaoc ayinyema apquilminaycmascama ángeles. Intalhnec alhta etin apyovoclhojo congne tingma. 5 Actomjac alhta coo sicpayvam: —¡Coo layi! Coo sat laa ongvitsapoc. Sictomja enlhit cotamilaycam evalhoc. Sicma coo maa nipyesicsa enlhitaoc cotamilaycam apquilvalhoc. Pilapcasquic lhac sicvita Visqui ingac apyimtalhnamo — alhta actomjac coo.
6 Apquimpac alhta aplhingacmo seyinmamcaclha lhama ángel. Apsoycam alhta apmic atilh ayinyema apquilvatnamaclha asoc macmescama Dios. Quiltalhquiscama alhta apliclama atilh.
7 Apticlhicvaac alhta ajatong atilh. Aptomjac alhta seyanya ángel: —Quip ilanojo. Acticlhicvaac coo apatong lhip as atilh. Inmascosalhquic lhip meyascalhma. Inmasquec lhip apsilhnanomap apanco — alhta aptomjac seyanya.
8 Yejemoc alhta siclinga mocjam Visqui ingac appayvam. Aptomjac alhta seyanya: —¿Soc sat ongvapajacsic? ¿Soc sat etnejic soycam amyaa? — alhta aptomjac.
Ayatingmavoc alhta coo: —Coo nac aso, jeyapajas sat coo — alhta actomjac.
9 Aptomjac alhta mocjam seyanya: —Iyas sat maa. Itne sat ingyanic as enlhitaoc: Elaylhojoc sat inyicje melyasingvomejec sat quellhip. Elanojoc sat inyicje, melyicpilcangvomejec sat quellhip — sat itne ingyanic. 10 Iltimesquis sat coyasingvoyam apquilvalhoc enlhitaoc. Iltimesquis sat mepqui apaycaoc najan mepqui apataoc as enlhitaoc. Yoyam melvityejec sat mataa. Yoyam melingejec sat mataa. Yoyam colyasingvomejec sat mataa apquilvalhoc. Yoyam melyanmongsejec sat mataa apquilvalhoc. Yoyam meltamilvomejec sat mataa as enlhitaoc— alhta aptomjac seyanya.
11 Ayatingmavoc alhta coo: —Visqui, ¿acvoncaclhojo ya sat cotnejic? — alhta actomjac coo.
Apcatingmavoc alhta Visqui ingac: —Acvocmo sat acnim apnatovasomap tingma apvanyam acvocmo mepqui lha tingma, yoyam etnejic aptamopeycaoc tingma. 12 Acvocmo acnim yoyam colhic alhacjangvocmo mocjay enlhitaoc ayinyema Dios Apyimtalhnamo. Coyaveclhac sat yoclhilhma actamopeycaoc lhalhma anco. 13 Apcanitoc sat elaymacpoc, malha diez apquilaymomap apnaycam alhta siclho cien enlhitaoc. Enatovasacpoc sat mocjam as enlhitaoc apcanito. Malha ningyatemenma yamit nimpena najan masit sat cotnejic. Coymalhcac sat apvajac. Dios apponquinquiscama as apvajac — alhta intomjac siclingay coo.
Isaías tiene una visión en el templo
1 Yo, Isaías, vi a Dios sentado en un trono muy alto, y el templo quedó cubierto bajo su capa. Esto me sucedió en el año en que murió el rey Ozías. 2 Vi además a unos serafines que volaban por encima de Dios. Cada uno tenía seis alas: con dos alas volaban, con otras dos se cubrían la cara, y con las otras dos se cubrían de la cintura para abajo. 3 Con fuerte voz se decían el uno al otro:
«Santo, santo, santo
es el Dios único de Israel,
el Dios del universo;
¡toda la tierra está llena de su poder!»
4 Mientras ellos alababan a Dios, temblaban las puertas del templo, y este se llenó de humo. 5 Entonces exclamé:
«¡Ahora sí voy a morir!
Porque yo, que soy un hombre pecador
y vivo en medio de un pueblo pecador,
he visto al rey del universo,
al Dios todopoderoso».
6 En ese momento, uno de los serafines voló hacia mí. Traía en su mano unas tenazas, y en ellas llevaba una brasa que había tomado del fuego del altar. 7 Con esa brasa me tocó los labios, y me dijo:
«Esta brasa ha tocado tus labios.
Con ella, Dios ha quitado tu maldad
y ha perdonado tus pecados».
8 Enseguida oí la voz de Dios que decía:
«¿A quién voy a enviar?
¿Quién será mi mensajero?»
Yo respondí:
«Envíame a mí, yo seré tu mensajero».
9 Entonces Dios me dijo:
«Ve y dile a este pueblo:
“Por más que oigan, no van a entender;
por más que miren, no van comprender”.
10 »Confunde la mente de este pueblo;
que no pueda ver ni oír
ni tampoco entender.
Así no podrá arrepentirse,
y yo no lo perdonaré».
11 Entonces le pregunté:
«Dios mío, ¿por cuánto tiempo tendré que predicar?»
Dios me respondió:
«Hasta que todas las ciudades sean destruidas
y se queden sin habitantes;
hasta que en las casas no haya más gente
y los campos queden desiertos;
12 hasta que yo mande al pueblo fuera de su tierra,
y el país quede abandonado.
13 Y si de cien personas quedan solo diez,
hasta esas diez serán destruidas.
Quedarán como el tronco de un árbol,
que recién ha sido cortado.
Pero unos pocos israelitas quedarán con vida,
y de ellos saldrá un pueblo obediente y fiel».