Aptemaclha David apcasicjayquiclha Saúl
1 Apquillhinquic nic nat co Zif, eltiyaningvomjoc Saúl, apna tingma Gabaa. Apquiltomjac nic nat apquilanya: Apnec maa David yoclhilhma actamopeycaoc, apyilhanmomaclha netin inquilhe Haquila — nic nat apquiltomjac.
2 Appecjam nic nat Saúl. Apcansaclhec nic nat tres mil singilpilhtetemo apnaymacoc apquilyimnatem. Apquilpeyvoc nic nat yoclhilhma actamopeycaoc payjoc Zif, elsovjam David. 3 Apquilnaclhec nic nat nicja amay inquilhe Haquila, payjoc jilip yoclhilhma actamopeycaoc. Aplingac nic nat amyaa David, apvactamo Saúl najan apnaymacoc. 4 Apcapajasquic nic nat David apquilyilhamacpo, elyasamcojo apnamcaclha Saúl najan apnaymacoc singilpilhtetemo. 5 Aptingyac nic nat aptiyanmaclha Saúl najan Abner, apyap nic nat Ner, apvisqui nipyesicsa singilpilhtetemo. Naysicsa ilhnic nat aptiyanma Saúl. Nipyava ilhnic nat apnatiyanma apnaymacoc singilpilhtetemo. 6 Apquilpamejitsacpec nic nat David najan Ahimelec hitita, najan Abisai, apyap nic nat Sarvia, apyalhing nic nat Joab.
Aptomjac nic nat David apquilanya: —¿Soc sat aplhalhma, ontiyaningvomjoc sat Saúl najan apnaymacoc? — nic nat aptomjac.
—Coo sat siclhalhma — nic nat aptomjac Abisai.
7 Alhtaa ilhnic nat intomjac. Apquilvocmec nic nat David najan Abisai apnamcaclha singilpilhtetemo. Aptinquic nic nat Saúl nipyesicsa maa, naysicsa. Inquinmec nic nat sovjeva payjoc aptiyanmeycaoc Saúl. Nipyava maa apnatiyanma ilhnic nat Abner najan apnaymacoc singilpilhtetemo.
8 Aptomjac nic nat Abisai apcanya David: —Lhip sat emoc cotnaja ingmoc quilhvoc anco, ayinyema Dios. Jeyane sat ongvajic Saúl sovjeva apanco, oyiplhac sat comilanic apnenyic sovjeva. Oticpam sat acvamlha lhama — nic nat aptomjac.
9 Apcatingmavoc nic nat David: —¡Nongya nasa! Copvanquejec enlhit ingyajic Dios apquilyacyescama. Elngamcojoc sat acyimtalhnama. 10 Apvanquic Dios ingyajic. Ingyitsapoc sat apanco, lhaja. Ematong sat naysicsa quimpocjacme, lhaja. 11 Jepasmoc sat Dios. Mongvajejec sat coo Dios Apquilyacyescama. Ilic sat lhip sovjeva ayimja aptiyanmeycaoc najan yingmin alhancoc. Noc, ontajojoc mocjam — nic nat aptomjac David.
12 Apliquic nic nat sovjeva najan yingmin alhancoc, apquiltajavo mocjam. Am nic nat elvitacpoc. Am nic nat enalhaticjac. Dios nic nat aptimesquiscama apnatiyanma mepqui apnalhaticjay siclho. 13 Apmiyaclhec nic nat David moc nicja alvata, netin inquilhe, yamningato apnamcaclha singilpilhtetemo.
14 Aptomjac nic nat David apyimnatesa appayvam, apcanyacpo Abner najan apnaymacoc: —¡Abner, jeyatingmojo! — ilhnic nat aptomjac.
Apcatingmavoc nic nat Abner: —¿Soc lhip qui? ¡Aptomja appalhamaycam apquinmelhaycam visqui ingac! — nic nat aptomjac.
15 Aptomjac nic nat David apcanya: —Apyimtalhnamo apanco lhip, am elhno poc nipyesicsa enlhitaoc Israel. ¿Naso ya mepqui aptamilquiscama lhip visqui ingac? Apyocmec lhac lhama enlhit, yoyam ingyajic visqui ingac. 16 Mepqui mayayo nac lhip. Apquilsilhnanomap apanco quellhip, ayinyema mepqui apquiltamilquiscama quellhip visqui ingac Dios apquilyacyescama. ¡Itingya siclho sovjeva pac visqui ingac! — paj maa. ¡Itingya sat yingmin alhancoc payjoc aptiyanmeycaoc! — paj maa — nic nat aptomjac David.
17 Pilapcasquic nic nat aplinga David appayvam. Apyimnatasquic nic nat appayvam: —¡Lhip nac eyitca David, siclinga lhip appayvam! — nic nat aptomjac Saúl.
Apcatingmavoc nic nat David: —Eje coo. ¡Lhip nac visqui ingac! 18 ¿So actomja yi? Seyamascam coo sicvisay silancam lhip. ¿Sicmasom ya coo? 19 Lhip visqui ingac, ingyeylhojo sicpayvam sicvisay silancam lhip: ¿Naso ya Dios apsilhnanimquiscama lhip yoyam jeyajic coo? Incaymalhquic ontingya asoc macmescama Dios. ¿Naso ya enlhit ayinyema apsilhnanomap lhip? Elngamcojoc sat acyimtalhnama apyanmongsayclha Dios. Actanovalhquic coo sictiyascam yoclhilhma actomja Dios apanco. Ayanyalhquic coo otnejic siyayo quilaycmasquiscama acyitsomalhca Dios. 20 Altamjoc coo momatneje moc yoclhilhma cotnaja Dios apanco. Lhip visqui ajac seyamascam, malha sicvisay maling ascoc, malha sicvisay senjic macyamascam — nic nat aptomjac David.
21 Aptomjac nic nat Saúl apcanya: —¡Lhip eyitca David! ¡Naso, sicsilhnanomalhca ajanco! Aclhinganacmec coo, sictomja malha enlhit ayanem. Ipalhavota sat mocjam, ayinyema lhip lhac semasma coo. Motnejec sat mocjam sicmasom — nic nat aptomjac Saúl.
22 Apcatingmavoc nic nat David: —Yitnec coo sovjeva pac visqui ingac. Incaymalhquic lhama apquitcoc elicvota. 23 Apvitac mataa Dios actemaclha ingvalhoc acpeyvomo najan mepqui ayajamalhco ingvalhoc. Colhic sat acmesa acyanmongam. Evanqui inyicje ongvajic lhac visqui ingac Dios apquilyacyescama. Am lhac emyavac Dios. 24 Coo lhac sicmasma visqui ingac. Altamjoc jemyoc coo lha Dios naysicsa aclingaycamco evalhoc coo — nic nat aptomjac David.
25 Apyimnatasquic nic nat appayvam Saúl: —¡Lhip eyitca David! Aptasi nac lhip, etnejic sat apyimtalhnamo lhalhma anco — nic nat aptomjac.
Aptajaclhec nic nat mocjam Saúl najan apnaymacoc. Aptajavoc nic nat mocjam David.
David perdona otra vez a Saúl
1 La gente que vivía en Zif fue a Guibeá, a decirle a Saúl que David estaba escondido en el cerro de Haquilá, frente al desierto.
2 Saúl se levantó y, acompañado de tres mil de sus mejores soldados, se fue al desierto de Zif para buscar a David.
3-4 David estaba en el desierto, pero supo que Saúl lo andaba buscando. Entonces envió espías, para ver si Saúl ya había llegado, y le informaron que Saúl había acampado frente al desierto, en el camino que está junto al cerro de Haquilá.
5-7 David habló entonces con Ahimélec el hitita y con Abisai, que era hijo de Seruiá y hermano de Joab. Les dijo:

—¿Quién me quiere acompañar hasta el campamento de Saúl?

—Yo lo acompaño, Su Majestad —le contestó Abisai.

Esa misma noche David y Abisai fueron al campamento de Saúl, y lo encontraron dormido y rodeado de sus soldados. A un lado de su cabeza estaba su lanza, clavada en el suelo; al otro lado dormía Abner hijo de Ner, capitán de su ejército.
8 Abisai le dijo a David:

—Dios le da a usted la oportunidad de matar a su enemigo. Déjeme que lo clave en la tierra con su propia lanza. Un solo golpe bastará.

9-11 —¡No lo mates! —respondió David—. ¡Y que Dios me libre de matar a quien él mismo eligió para ser rey! Dios no dejará sin castigo a quien le haga daño al rey que él mismo ha elegido.
»Ya le llegará su hora. Estoy seguro de que Dios mismo le quitará la vida, y morirá de muerte natural o lo matarán en batalla. Mejor toma su lanza y su jarra de agua, y vámonos de aquí.

12 Nadie vio a David ni a Abisai, ni nadie se despertó, pues Dios hizo que todos se quedaran bien dormidos. 13 Luego David se fue al otro lado del campamento, subió a la punta de un cerro lejano, 14 y desde allí empezó a gritarle a Abner y al ejército:

—¡Abner! ¿Por qué no respondes?

—¿Quién eres tú para gritarle así al rey? —contestó Abner.

15-16 Y David le dijo:

—¿No es verdad que tú eres uno de los mejores soldados de Israel? Entonces, ¿cómo es posible que no hayas cuidado a tu señor el rey? Mira lo que tengo en la mano: ¡es la lanza del rey, y su jarra de agua!
»Un hombre del pueblo estuvo a punto de matarlo, y tú no hiciste nada para evitarlo. ¡Muy mal hecho! Mereces la muerte por no haber protegido al rey elegido por Dios.

17 Saúl reconoció la voz de David, y dijo:

—David, ¿eres tú el que habla?

Y David le contestó:

—Sí, mi señor y rey; soy yo. 18 ¿Por qué me persigue usted? ¿Qué mal he cometido? ¿De qué se me acusa?
19 »Yo le suplico a mi señor y rey que me escuche. Si es Dios quien ha puesto a Su Majestad en mi contra, espero que él me perdone y acepte mi ofrenda; pero si es una cuestión de los hombres, que Dios los maldiga. Porque me están arrojando de esta tierra de Dios, y así me obligan a adorar a otros dioses.
20 »Ya que Su Majestad me persigue a muerte, como si fuera yo una pulga, o una perdiz en el monte, yo le ruego que al menos no me mate lejos de la tierra de Dios.

21 Entonces Saúl le contestó:

—¡David, hijo mío! Me he portado muy mal contigo. Pero vuelve, que no te haré ningún mal. Me he portado como un tonto. He cometido un grave error. En cambio tú hoy me has perdonado la vida.

22-23 David le respondió:

—A cada uno de nosotros Dios lo premiará de acuerdo con su justicia y su verdad. Hoy Dios me dio la oportunidad de matar a Su Majestad, pero no quise hacerlo porque él lo eligió a usted como rey. ¡Aquí está la lanza de Su Majestad! Envíe a uno de sus soldados a recogerla. 24 Yo espero que, así como respeté hoy la vida de Su Majestad, también Dios respete la mía y me libre de todo peligro.

Saúl le dijo:

25 —David, hijo mío, ¡bendito seas! Yo sé que te irá bien en todo lo que hagas.

Y así David siguió su camino, y Saúl regresó a su casa.