Singillhicmoscama aptemaclha ilhnic nat Abraham
1 Pac oyitsic aptemaclha ilhnic nat ningilyeyjamcaa nano. ¿Jalhco ilhnic nat aptemaclha ningilyeyjamcaa Abraham? 2 Aplhenacpec Abraham aptomja ilhnic nat appeyvomo napato Dios ayinyema apyiplovquiscama actemaclha actamila. Apvanquic nic nat inyicje eyimtalhnesacpoc apanco Abraham. Am nic nat copvanac eyimtalhnesacpoc apanco napato Dios. 3 Intomjac nic nat Dios appayvam actalhesomalhca: “Am nic nat eyascacmoc Abraham actemaclha aplhanma Dios. Eycaso ayinyema aptimesomap appeyvomo napato Dios” —nic nat intomjac. 4 Ningyasamcoc nincoo: Ningiltamjam sat ancoc nincoo, ongillhovac sat acyanmongam. Jave singmescama nasa. Actomja eyca acyanmongam nintamjaycam. 5 Am sat ancoc coyitnac nintamjaycam actamila yoyam colhenalhcac. Am sat ancoc ongilyascacmoc Dios aptomja aptimesquiscama apquilpeyvomo enlhit melyascalhma, colhic sat sintimesa ningilpeyvomo ayinyema mongyasquiyam. 6 Acno ilhnic nat aplhanma apvisqui David. Ningillhenalhquic nincoo ningiltomja ningilinyejemo. Ayinyemaclha Dios aptomja singiltimesquiscama ningilpeyvomo mepqui aclhenomalhca nintamjaycam actamila. 7 Aptomjac nic nat apvisqui David:
Apquilinyejemoc anco enlhit, ayinyemaclha Dios aptomja apmascoscama aptemaclha acmasom. Najan aptomja apmascoscama mongilyascalhma.
8 Apquilinyejemoc anco enlhit, ayinyemaclha Visqui ingac aptomja melyipsatem melyascalhma as enlhit
—nic nat aptomjac.
9 Altamjoc oltimnacsic mocjam quellhip: ¿Apquilvamlha ya judíos acma asoc monquinatquiscama apyimpeoc eltimjic apquilinyejemo? ¿Metnaja judíos ya najan yoyam eltimjic apquilinyejemo? Eje, najan maa. Aplhenacpec nic nat Abraham aptimesomap appeyvomo napato Dios ayinyema meyasquiyam. 10 Amamyi ilhnic nat aptimesomacpo appeyvomo Abraham napato Dios. Alhayi ilhnic nat mactimesquiscama asoc monquinatquiscama apyimpejic Abraham. 11 Apvitac nic nat Abraham asoc monquinatquiscama apyimpejic, yoyam colhejec acyascacmo aptomja aptimesomap amamyi appeyvomo napato Dios ayinyema meyasquiyam. Apquiltamjoc nic nat Dios yoyam etnejic Abraham apvisay “mongyasquiyam inyap”. Yoyam etnejic malha apquilyap aplhamoclhojo enlhitaoc lhalhma anco apquiltomja melyasquiyam. Ayinyemaclha Dios aptimesquiscama apquilpeyvomo enlhitaoc lhalhma anco mepqui asoc monquinatquiscama apyimpeoc. 12 Aptomjac najan Abraham aptovana niptamin aplhamoclhojo judíos apquiltomja apquilyiplovquiscama actemaclha meyasquiyam Abraham. Ayinyemaclha amamyi ilhnic nat aptimem meyasquiyam ingilyap Abraham. Alhayi ilhnic nat mactimesquiscama asoc monquinatquiscama apyimpejic.
Invocmec nic nat nelha aplhanmaclha Dios actomja nasoc anco ayinyema mongyasquiyam
13 Aplhenquic nic nat Dios actomja nasoc anco yoyam emquesic sat Abraham aclhamoclhojo asoc nalhpop. Yoyam najan elmesic aplhamoclhojo aptovana niptamin, malha ningillhoy ingilyap apquilnatam. Eycaso aplhanma ilhnic nat Dios ayinyema actemaclha meyasquiyam Abraham mepqui apyiplovquiscama singanamaclha. Aptimesacpec nic nat appeyvomo Abraham napato Dios. 14 Apquillhenacpec sat ancoc enlhit apquilyiplovquiscama singanamaclha yoyam ellhovac apquilvamlha asoc ayinyema Dios. Alhtoc sat cotnejic actemaclha mongyasquiyam, alhtoc sat najan cotnejic aplhanmaclha Dios aptomja nasoc anco. 15 Yitnec mataa acyanmongsayclha ayinyema singanamaclha acyanmongam mongyiplovquiscama. Am sat ancoc coyitnac singanamaclha, colhejec sat ningilsilhnanomalhca.
16 Nasoc anco as amyaa: Inlhenalhquic actemaclha mongyasquiyam najan actemaclha singamliyam ayinyema Dios. Eycaso aplhanma ilhnic nat Dios actomja nasoc anco yoyam elmesic aplhamoclhojo aptovana niptamin Abraham. Jave apquilvamlha yoyam ellhovac apquiltomja apquilyiplovquiscama singanamaclha. Eyca yoyam ellhovac aplhamoclhojo apquiltomja melyasquiyam, acno ilhnic nat actemaclha meyasquiyam Abraham. Eycaso ayinyema ningiltimem ingilyap Abraham. 17 Intomjac nic nat Dios appayvam actalhesomalhca: “Actimescasquic lhip yoyam etnejic apquilyap aplhamoclhojo enlhitaoc” —nic nat intomjac. Ayinyemaclha am nic nat eyascacmoc Abraham aplhanmaclha Dios aptomja aplhaticjasquiyam apquilmasquingvaycmo najan aptomja apquilantipquiscama asoc colvitamalhca mocjam.
18 Yitnec nic nat aljalhneycam apvalhoc Abraham naysicsa meyascaoc asoc yoyam covac sat. Am nic nat eyascacmoc Abraham. Eycaso ayinyema aptimesquiscama Dios yoyam etnejic Abraham “aptovana niptamin aplhamoclhojo enlhitaoc”. Ayinyemaclha aptomjac nic nat Dios apcanya Abraham: “Quip ilanojo apyova netin mongmovan ongilyipsitic. Sat ellhojoc aptovana niptamin” —nic nat aptomjac. 19 Apvanyam nic nat aptomjac Abraham. Apvocmec nic nat cien años. Acvanyam nic nat aptava acvisay Sara. Apyasamcoc nic nat Abraham, inmasquec acvitay ayitca aptava. Am nic nat eyca comasquingvocmoc aptimem meyasquiyam. 20 Am nic nat eyascacmoc Abraham aplhanmaclha Dios actomja nasoc anco. Inyangvocmec nic nat aptimem meyasquiyam. Apcayo ilhnic nat aptomjac Abraham Dios Ingyapam. 21 Apyasamcoc nic nat Abraham actemaclha apmopvan Dios yoyam esavojo aplhanmaclha actomja nasoc anco. 22 Eycaso ayinyema aptimesquiscama appeyvomo Dios ayinyema meyasquiyam Abraham.
23 Intalhesalhquic nic nat as amyaa, jave apvamlha aplhenamap Abraham. 24 Ningillhenalhquic nincoo. Ayinyemaclha nincoo lha colhic sat sintimesa ningilpeyvomo napato Dios ayinyema mongyasquiyam. Am ongilyascacmoc nincoo Dios aptomja aplhaticjasquiyam Visqui ingac Jesús nipyesicsa apquilmasquingvaycmo. 25 Apyinyovacpec alhta Jesús yoyam ematong acyanmongam mongilyascalhma. Aplhaticjascacmec alhta Dios yoyam colhic sintimesa ningilpeyvomo napato Dios.
La fe de Abrahán
1 Pero entonces, ¿qué podríamos decir de Abrahán, nuestro antepasado? ¿Obtuvo algo? 2 En realidad, si Abrahán hubiera sido declarado justo por sus propios hechos, tendría razón para sentirse orgulloso, aunque no delante de Dios. 3 Pues las Escrituras dicen: «Abrahán creyó en Dios, y por eso Dios le tuvo esto en cuenta y lo declaró justo.» 4 Ahora bien, para quien trabaja, su salario no es ningún regalo, sino algo merecido. 5 En cambio, a quien cree en aquel que justifica al pecador, su fe le es tomada en cuenta y es declarado justo, aunque no haya hecho nada para merecerlo. 6 David mismo habló de la dicha de aquel a quien Dios declara justo, independientemente de sus hechos. 7 Dijo David:
«¡Dichosos aquellos a quienes Dios
perdona sus maldades
y pasa por alto sus pecados!
8 ¡Dichoso aquel a quien el Señor
no toma en cuenta su pecado!»
9 ¿Será que esta dicha corresponde solamente a quienes están circuncidados? ¿No corresponderá también a quienes no lo están? Hemos dicho que Dios tomó en cuenta la fe de Abrahán para reconocerlo como justo. 10 Pero ¿cuándo se la tomó en cuenta? ¿Después de que Abrahán fue circuncidado, o antes? ¡Fue antes, no después! 11 Abrahán fue circuncidado después, como señal o sello de que Dios ya lo había declarado justo por causa de su fe. De este modo, Abrahán ha venido a ser también el padre de todos aquellos que tienen fe, aunque no hayan sido circuncidados; así que, por su fe, Dios los declara justos igualmente a ellos. 12 Y Abrahán es también el padre de quienes, además de estar circuncidados, siguen el ejemplo de aquella fe que nuestro antepasado ya tenía cuando aún no estaba circuncidado.
La promesa para sus descendientes
13 Dios prometió a Abrahán y a sus descendientes que recibirían el mundo como herencia; pero esta promesa no estaba condicionada al cumplimiento de la ley, sino que dependía de la justicia que se basa en la fe. 14 Pues, si quienes han de recibir la herencia son quienes se basan en la ley, entonces la fe sería algo inútil y la promesa de Dios perdería su valor. 15 Porque la ley conlleva castigo; pero donde no hay ley, tampoco hay faltas contra la ley.
16 Por eso, para que la promesa hecha a Abrahán conservara su valor para todos sus descendientes, fue un don gratuito basado en la fe. De modo que la promesa no es solamente para quienes se basan en la ley, sino también para quienes se basan en la fe, como Abrahán, el cual es padre de todos nosotros, 17 como dicen las Escrituras: «Te he hecho padre de muchas naciones.» Este es el Dios en quien Abrahán creyó, el Dios que da vida a los muertos y crea vida de la nada.
18 Cuando ya no había esperanza, Abrahán creyó contra toda esperanza, y así vino a ser «padre de muchas naciones», pues Dios le había dicho: «Así será el número de tus descendientes.» 19 La fe de Abrahán no flaqueó, a pesar de que estaba más cerca de la muerte, pues tenía casi cien años, y de que Sara, a su edad, no podría tener hijos. 20 Pero no dudó ni desconfió de la promesa de Dios; al contrario, su fe se fortaleció, y alabó a Dios; 21 estaba plenamente convencido de que Dios tiene poder para cumplir lo que promete. 22 Por eso, Dios le tomó esto en cuenta y lo declaró justo.
23 Y cuando las Escrituras dicen «se lo tomó en cuenta», no lo dicen solamente con respecto a Abrahán, 24 sino también con respecto a nosotros. Pues Dios nos toma en cuenta la fe, si creemos en él, que resucitó a Jesús, nuestro Señor, 25 el cual fue entregado a la muerte por nuestros pecados, y resucitó para que Dios nos declare justos.