Moc acvitay apvanmoncama profeta
1 Invocmec alhta nalhit acnim apquitsepmaclha apvisqui Uzías. Invitac alhta sicvanmoncama Visqui ingac apmaclha netin aptajanem nitno. Actamila alhta aptajanem. Apvinatem alhta aptalhnama. Inquilpayjingvocmec alhta nipvayc aptalhnama congne tingma apponquinomap. 2 Aplhamoc alhta ángeles serafines tacjaplhit Visqui ingac. Seis alhta aplhimpancoc moclhama ángeles. Anit aplhimpancoc actomja alhta alapma napataa. Anit aplhimpancoc actomja alhta alapma apmancoc. Anit aplhimpancoc actomja alhta apquilquimpay. 3 Apquiltomjac alhta apquilpayvam:
Aptamila apanco, aptamila apanco, aptamila apanco Visqui ingac apyimtalhnamo. Innec ayaco gloria pac lhalhma anco as nalhpop — alhta apquiltomjac.
4 Inquilyovjac'ac alhta molanquiscama tingma apatnaoc ayinyema apquilminaycmascama ángeles. Intalhnec alhta etin apyovoclhojo congne tingma. 5 Actomjac alhta coo sicpayvam: —¡Coo layi! Coo sat laa ongvitsapoc. Sictomja enlhit cotamilaycam evalhoc. Sicma coo maa nipyesicsa enlhitaoc cotamilaycam apquilvalhoc. Pilapcasquic lhac sicvita Visqui ingac apyimtalhnamo — alhta actomjac coo.
6 Apquimpac alhta aplhingacmo seyinmamcaclha lhama ángel. Apsoycam alhta apmic atilh ayinyema apquilvatnamaclha asoc macmescama Dios. Quiltalhquiscama alhta apliclama atilh.
7 Apticlhicvaac alhta ajatong atilh. Aptomjac alhta seyanya ángel: —Quip ilanojo. Acticlhicvaac coo apatong lhip as atilh. Inmascosalhquic lhip meyascalhma. Inmasquec lhip apsilhnanomap apanco — alhta aptomjac seyanya.
8 Yejemoc alhta siclinga mocjam Visqui ingac appayvam. Aptomjac alhta seyanya: —¿Soc sat ongvapajacsic? ¿Soc sat etnejic soycam amyaa? — alhta aptomjac.
Ayatingmavoc alhta coo: —Coo nac aso, jeyapajas sat coo — alhta actomjac.
9 Aptomjac alhta mocjam seyanya: —Iyas sat maa. Itne sat ingyanic as enlhitaoc: Elaylhojoc sat inyicje melyasingvomejec sat quellhip. Elanojoc sat inyicje, melyicpilcangvomejec sat quellhip — sat itne ingyanic. 10 Iltimesquis sat coyasingvoyam apquilvalhoc enlhitaoc. Iltimesquis sat mepqui apaycaoc najan mepqui apataoc as enlhitaoc. Yoyam melvityejec sat mataa. Yoyam melingejec sat mataa. Yoyam colyasingvomejec sat mataa apquilvalhoc. Yoyam melyanmongsejec sat mataa apquilvalhoc. Yoyam meltamilvomejec sat mataa as enlhitaoc— alhta aptomjac seyanya.
11 Ayatingmavoc alhta coo: —Visqui, ¿acvoncaclhojo ya sat cotnejic? — alhta actomjac coo.
Apcatingmavoc alhta Visqui ingac: —Acvocmo sat acnim apnatovasomap tingma apvanyam acvocmo mepqui lha tingma, yoyam etnejic aptamopeycaoc tingma. 12 Acvocmo acnim yoyam colhic alhacjangvocmo mocjay enlhitaoc ayinyema Dios Apyimtalhnamo. Coyaveclhac sat yoclhilhma actamopeycaoc lhalhma anco. 13 Apcanitoc sat elaymacpoc, malha diez apquilaymomap apnaycam alhta siclho cien enlhitaoc. Enatovasacpoc sat mocjam as enlhitaoc apcanito. Malha ningyatemenma yamit nimpena najan masit sat cotnejic. Coymalhcac sat apvajac. Dios apponquinquiscama as apvajac — alhta intomjac siclingay coo.
Llamamiento de Isaías
1 El año en que murió el rey Uzías, vi al Señor sentado en un trono muy alto, y el borde de su manto llenaba el templo. 2 Por encima de él había unos seres como de fuego, y cada uno de ellos tenía seis alas; con dos alas se cubrían la cara, con otras dos se cubrían la parte inferior del cuerpo y con las dos restantes volaban. 3 Y se decían el uno al otro:
«Santo, santo, santo es el Señor todopoderoso;
toda la tierra está llena de su gloria.»
4 Con el estruendo de esta voz las puertas del templo temblaron, y el templo mismo se llenó de humo. 5 Y pensé: «¡Ay de mí, que voy a morir! Yo, un simple hombre de labios impuros; yo, que vivo en medio de un pueblo de labios impuros, ¡he visto con mis ojos al Rey, al Señor todopoderoso!»
6 En ese momento, uno de aquellos seres como de fuego voló hacia mí. Con unas tenazas sostenía una brasa que había tomado de encima del altar, 7 y tocándome con ella la boca, me dijo:
«Mira, con esta brasa que ha tocado tus labios
se te ha quitado tu maldad
y se te han perdonados tus pecados.»
8 Entonces oí la voz del Señor, que decía:
«¿A quién voy a enviar?
¿Quién será nuestro mensajero?»
Yo respondí:
«Aquí estoy yo, envíame a mí.»
9 El Señor me dijo entonces:
«Ve a decirle a este pueblo lo siguiente:
“Por más que escuchen, no entenderán;
por más que miren, no comprenderán.”
10 Entorpece la mente de este pueblo;
tápales los oídos y cúbreles los ojos,
no sea que vayan a ver y oír,
o que logren entender,
y se vuelvan a mí, y yo los sane.»
11 Yo le pregunté:
«¿Cuánto tiempo va a durar esto, Señor?»
Y él me contestó:
«Hasta que las ciudades queden destruidas
y sin ningún habitante;
hasta que las casas queden deshabitadas
y los campos abandonados;
12 hasta que el Señor haga que la gente
sea llevada al destierro
y el país quede en total desolación.
13 Y si aún quedara una décima parte del pueblo,
también será destruida,
como cuando se corta un roble o una encina
y solo queda el tronco.»
(Pero de ese tronco saldrá un retoño sagrado.)