Aplom pac Jonás
1 Am nic nat colcac apvalhoc Jonás, apvita aptomjaclha Dios Apyimtalhnamo. Aplovquic nic nat Jonás.
2 Aptomjac nic nat Jonás apcanya Dios, apquilmalhna: —Lhip Dios Apyimtalhnamo, ingyeylhojo sicpayvam. Eycaso siclhanma siclhoc alhta siyinyemayaclha coo. Inlhenquic alhta evalhoc ongvinyejic sat tingma Tarsis. Acyasamcoc coo, lhip aptemaclha apcasicjayquiclho mocjam, aptemaclha apquimlaycmo, aptemaclha acmasilhte aplom pac. Aptemaclha lhip appayquimquiscama apvalhoc, acvaa inlhojo amyaa apyanmongsayclha lhip apquiltemaclha apancaoc enlhitaoc. 3 Dios Apyimtalhnamo, imascos sat lhip sictiyascam coo, ongvitsapoc sat co, nojemyov nasa coo — nic nat aptomjac Jonás.
4 Apcatingmavoc nic nat Dios Apyimtalhnamo: —¿Apvanqui ya lhquip elvoc? ¿So actomja yi? — nic nat aptomjac Dios Apyimtalhnamo.
5 Apyinyovquic nic nat tingma Jonás. Apnacmec nic nat siclho actiyapmaclha acnim. Apquillanac nic nat jamilh, yoyam elhic pisquisca. Apquiljalhnec nic nat yavamlha cotnejic natingma. 6 Apquictincasquic nic nat yamit alyava ava Dios Apyimtalhnamo. Incapquic nic nat pisquisca apcatic Jonás, casilhtojoc sat aclom apvalhoc. Inpayjeclhec nic nat apvalhoc Jonás, apvita yamit alyava ava. 7 Secaseclha ilhnic nat intomjac. Aptimescasquic nic nat Dios Apyimtalhnamo lhama ascoc, actaclhá yamit alyava ava. Inyamamquic nic nat yamit. 8 Natamin actiyapma ilhnic nat acnim apcapajasa Dios Apyimtalhnamo alhcajayam acyiplomo acmajat. Acnim nic nat incajac Jonás, inmasquec nic nat apyimnaa. Inlhenquic nic nat apvalhoc ingyitsapoc.
—Intasi, inyicje siyitsepma, am colhno sictiyascam mocjam — nic nat aptomjac Jonás.
9 Apcatingmavoc nic nat Dios Apyimtalhnamo: —¿So actomja yi? ¿Apvanqui ya lhquip elvoc, apvita inlhojo yamit acyamamco? — nic nat aptomjac.
Apcatingmavoc nic nat Jonás: —Eje, evanquic olvoc, evanquic coo ongvitsapoc — nic nat aptomjac.
10 Aptomjac nic nat Dios Apyimtalhnamo apcanya Jonás: —Am alhta ecniclhac lhip yamit alyava ava. Am alhta ingyictincasac lhip as yamit. Inquictinquic alhta lhama alhtaa. Inquitsepquic alhta moc alhtaa. Ayovsec lhip apvalhoc apvita inlhojo. 11 Avanjec acmayovsa evalhoc coo sicvita inlhojo apyovoclhojo tingma Nínive, tingma apvanyam apanco. Apnam as tingma ciento veinte mil apquitcavoc (sicaa) najan aplhamoclhojo apnatoscama — nic nat aptomjac Dios Apyimtalhnamo.
El enojo de Jonás
1 Pero a Jonás le cayó muy mal lo que Dios había hecho, y se enojó mucho. 2 Así que oró al Señor, y le dijo:
—Mira, Señor, esto es lo que yo decía que iba a pasar cuando aún me encontraba en mi tierra. Por eso me apresuré a huir hacia Tarsis, pues yo sabía que tú eres un Dios tierno y compasivo, que no te enojas fácilmente, y que tu amor es tan grande que anuncias un castigo, pero luego cambias de parecer. 3 Así que ahora Señor, te ruego que me quites la vida. ¡Prefiero morir que seguir viviendo!
4 Pero el Señor le contestó:
—¿Te parece bien enojarte tanto?
5 Entonces Jonás salió de la ciudad y acampó al oriente de ella; allí hizo una enramada y se sentó bajo su sombra, esperando ver lo que iba a suceder con la ciudad. 6 Luego Dios el Señor hizo crecer una mata de ricino por encima de Jonás, y que su sombra le cubriera la cabeza para librarlo así de su malestar; y Jonás se puso muy contento por aquella planta de ricino. 7 Pero, al amanecer del día siguiente, Dios hizo que un gusano atacara el ricino, y este se secó. 8 Y cuando salió el sol, Dios hizo que soplara un caluroso viento del este, y como el sol pegaba fuerte sobre la cabeza de Jonás, él se desmayaba y deseaba morirse. Decía:
—¡Prefiero morir que seguir viviendo!
9 Luego Dios le dijo a Jonás:
—¿Te parece bien enojarte tanto por lo que sucedió con la mata de ricino?
—¡Claro que me parece bien! —respondió Jonás—. ¡Estoy que me muero de rabia!
10 Entonces el Señor le dijo:
—Tú tienes compasión de la planta, que no cuidaste ni hiciste crecer, y que en una noche nació y a la otra se murió. 11 Pues con mayor razón yo debo tener compasión de Nínive, esa gran ciudad donde hay más de ciento veinte mil personas inocentes y una gran cantidad de animales.