Actemaclha naysicsa ningmomalhca
1 Ningnec alhta nicja vatsam tingma Babilonia.
Avanjec alhta ningyapcalhem aclhanvayclho ingvalhoc tingma ingac Sión.
2 Ningilquilhnec alhta netin yamit arpa actemaclha yatalhpong.
Netin yamit alimja alhta nipyesicsa tingma.
3 Apquililtamjoc alhta elaylhojo ningminaycmascama apquiltomja singilmam.
Apquililtamjoc alhta yoyam ongilitsovacsojo apquiltomja apquilasquiscama ingyimpeoc.
Apquiltomjac alhta singilanya:
—Elminaycmas sat ningminaycmascama aclhanma tingma Sión — alhta apquiltomjac.
4 ¿Ingvanqui ya ongilminaycmacsic cotnajaclha ningaoclha? — intomjac ingvalhoc.
5 Inmasquec sat ancoc aclhanma ingvalhoc tingma ingac Jerusalén.
Comascoc sat actemaclha ningyimnatem, malha mepqui ingmic acyimnatamaclha sat cotnejic.
6 Inmasquec sat ancoc aclhanma ingvalhoc tingma ingac, mepqui nimpayvam sat cotnejic, malha acyamay ingalhcoc sat cotnejic.
Ontimjic sat mataa ningayo tingma Jerusalén.
Coyangvomoc sat tap ningayo, am colhnoc actemaclha ningitsovascama.
7 Visqui ingac, iyanmongsiclha sat lhip apquiltemaclha cotnaja ingmoc edomitas.
Naysicsa apquiltovascama tingma Jerusalén apquiltomjac mataa apquilpalhamaycam:
—Elnatovas, elsavojo sat apnatovascama tingma — alhta apquiltomjac cotnaja ingmoc.
8 Quellhip tingma Babilonia, colhic sat acnatovasa quellhip.
Colhic sat acyanmongseclho apquiltemaclha quellhip.
Intasic anco aptemaclha enlhit apquiltomja apquilyanmongsayclha apquiltemaclha,
9 apquiltomja apquilmam quellhip apquitquic.
Apquiltomja apquilyinjam lhop (lhopactic) yoyam elitsapoc quellhip apquitquic.
SALMO 137 (136)
Junto a los ríos de Babilonia
1 Sentados junto a los ríos de Babilonia,
llorábamos al acordarnos de Sión.
2 En los álamos que hay en la ciudad
colgábamos nuestras arpas.
3 Allí, los que nos habían llevado cautivos,
los que todo nos lo habían arrebatado,
nos pedían que cantáramos con alegría;
¡que les cantáramos canciones de Sión!
4 ¿Cantar nosotros canciones del Señor
en tierra extraña?
5 Jerusalén, si llego a olvidarte,
¡que se me seque la mano derecha!
6 ¡Que se me pegue la lengua al paladar
si no me acuerdo de ti,
si no te pongo, Jerusalén,
por encima de mi propia alegría!
7 Señor, acuérdate de los edomitas,
que cuando Jerusalén cayó, decían:
«¡Destrúyanla, destrúyanla hasta sus cimientos!»
8 ¡Tú, Babilonia, serás destruida!
¡Feliz el que te dé tu merecido
por lo que nos hiciste!
9 ¡Feliz el que agarre a tus niños
y los estrelle contra las rocas!