¿Soc enlhit aptomja apyimtalhnamo apanco?
(Mr 9.33-37Lc 9.46-48)
1 Natamin aplhanma Jesús as asoc apquilyoctamo apquiltamsoycaoc. Apquiltomjac alhta apquilanya Jesús:
—¿Soc enlhit aptomja apyimtalhnamo apanco Visqui netin apquilnancascama? —alhta apquiltomjac.
2 Yejemoc alhta apquevamcaa Jesús lhama sicaa. Apnesquic alhta sicaa nipyesicsa apquiltamsoycaoc. 3 Aptomjac alhta Jesús apquilanya:
—Actomjac coo silanya quellhip: Naso, am sat ancoc elyanmoncasac apquilvalhoc quellhip. Am sat ancoc eltomjac quellhip actema nac sicaa melpalhavomejec sat quellhip Visqui netin apquilnancascama. 4 Am sat ancoc ingyajacpo apanco enlhit apno as sicaa, etnejic sat apyimtalhnamo apanco Visqui netin apquilnancascama. 5 Apmec sat ancoc tacja sicaa apno as ayinyema aplhanma sicvisay eyca as enlhit aptomja semam tacja coo —alhta aptomjac.
Actemaclha ningilsilhnanoncama
(Mr 9.42-48Lc 17.1-2)
6 ‘Apsilhnanaquic sat ancoc enlhit lhama sicaa apno aso aptomja mejeyasquiyam. Intasi inyicje cotjetalhca apyispoc mataymong acyimtalhnamo, yoyam colhic acyimyantamo nayingmin. 7 Enlhit layi lhalhma anco apquiltomja apquilsilhnanoncama. Mongvanqui inyicje ma incolhic singilsilhnanoncama. Enlhit layi aptomja apquilsilhnanoncama.
8 ‘Insilhnanaquic sat ancoc lhip apmic najan apminic, iyatemen, itlhajac. Intasi inyicje lhip memasquingvomoc actema nac appinsem najan apyateyaycam, am colhno eyinyovacpoc lhip cosponeyaclha talha acna anit apmeoc najan anit apmancoc. 9 Insilhnanaquic sat ancoc lhip apatic, ilic, iyinyov. Intasi inyicje lhip memasquingvomoc actema nac apyavec, am colhno eyinyovacpoc lhip cosponeyaclha talha acna anit apataoc —alhta aptomjac.
Apyitquiscama Jesús nipquesic aplhinganyam
(Lc 15.3-7)
10 ‘Quip elanojo quellhip. Noelvinam nasa sicaa apno aso. Actomjac coo silanya quellhip: Apnam netin ángeles apquiltamilquiscama sicaa. Apquilanoc mataa napaat coo Tata apna netin. 11 Acvaac coo sicvisay Sictiyam Sictomja Enlhit, yoyam olvomsic tap enlhit aplhinganyam.
12 ‘¿Jalhco apquilanya quellhip? Apquilyancac nic nat enlhit cien apnatoscama nipquesic. Aplhinganacmec nic nat lhama aptoscama. Yejemoc nic nat apquilhacjangvayclho noventa y nueve apnatoscama apquilyinatem netin inquilhe acvinatem, yoyam nic nat ectamoc aptoscama aplhinganyam. 13 Actomjac coo silanya quellhip: Naso, avanjec nic nat acpayjayclha apvalhoc apvitaclho aptoscama, am colhno aclhanma apvalhoc nic nat noventa y nueve apnatoscama mellhinganyam. 14 Innoc najan apmayjayoclha Ingyapam netin. Am eltamjoc elhnanmoc lhama sicaa apno nac aso —alhta aptomjac.
Ningasicjayclha mocjam ingyalhing
(Lc 17.3)
15 ‘Aptamongvocmoc sat ancoc ingyalhing, ityaningvoclhojo sat apnaclha aplhapco elmalhneclho sat aptemaclha acmasom. Apjalhnoc sat ancoc ingyalhing lhip appayvam, epayquingvomoc sat mocjam lhip ingyalhing. 16 Am sat ancoc ingyajalhnoc lhip appayvam ingyalhing, ingyane sat elpasmoc apcanit najan apnatqui apquiltomja apquilvitaycamco. Yoyam colhejec acyascacmo aptemaclha ingyalhing. 17 Am sat ancoc ingyajalhnoc apquilpayvam apquiltomja apquilvitaycamco, iltimnas sat amyaa Jesucristo apmolhama. Am sat ancoc ingyajalhnoc apquilpayvam Jesucristo apmolhama, ingyane sat elhojoc ingyalhing enlhit apquilyasquiyam Dios Ingyapam (metnaja cristiano). Elhojoc sat najan ingyalhing enlhit apmapsom, malha apquilmam tacja solyayem.
18 ‘Actomjac coo silanya quellhip: Naso, apquilasquic sat ancoc quellhip as nalhpop, colhic sat najan ayasa netin. Apquilavoc sat ancoc quellhip as nalhpop, colhic sat najan ayavo netin —alhta aptomjac.
19 ‘Actomjac coo mocjam silanya quellhip: Am sat ancoc coyeycajalhca apquililmalhnancama apcanit enlhit as nalhpop, ilyejiclhojoc sat asoc apquilmalhnaycam coo Tata apna netin. 20 Apquillhenquic sat ancoc sicvisay apcanito enlhit apcanayclha, olhic sat coo lha nipyesicsa —alhta aptomjac.
21 Yejemoc alhta apyoctamo Pedro. Aptomjac alhta Pedro apcanya Jesús: —Visqui, etvasquic sat ancoc ingyalhing, ¿co sat acvam otnejic siyasicjayclha lhama acnim? ¿Acvocmo siete yai? —alhta aptomjac.
22 Apcatingmavoc alhta Jesús:
—Eycaso sicpayvam siyanya lhip: Jave acvamlha siete apcasicjayclha ingyalhing. Itne sat setenta moclhama siete apcasicjayclho ingyalhing —alhta aptomjac.
Apyitquiscama Jesús apquilancam mengyasicjay poc
23 ‘Visqui netin apquilnancascama acyitsomalhco aptemaclha apvisqui. Apquiltamjoc nic nat elyipsatamcoc asoc apquilmaycaoc apquilancam. 24 Yejemoc nic nat apquilyipsatamco. Apvoctac nic nat lhama apquilancam aptomja apmaycaoc nasa aclhamoclhojo solyayem, malha millones tap solyayem. 25 Paj nic nat solyayem pac as enlhit. Yejemoc nic nat apcanya apvisqui eyinyovacpoc as enlhit, yoyam coyanmong solyayem apmaycaoc nasa. Najan colhic acyiplovcaso aptava najan apquitquic najan aclhamoclhojo apquilnatam. 26 Yejemoc nic nat apquilticlhicvoctac aptapnaoc apquilancam apnaclha apvisqui pac. Aptomjac apcanya: “Visqui, nopecjes nasa. Osavojoc sat omascocsic sicmaycaoc nasa” —nic nat aptomjac. 27 Apyovsec nic nat apquilano apvisqui pac. Apyamyeclhec nic nat apquilancam. Apmascoscasquic nic nat apmaycaoc nasa. 28 Yejemoc nic nat aplhinga as apquilancam. Aptajanyavoc poc aptamjaycamo lhama aptomja apmaycaoc cien solyayem. Yejemoc nic nat aplova apvisqui apquilancam. Appatjitquic nic nat apyispoc aptamjaycamo lhama. Aptomjac nic nat apvisqui apquilancam apcanya aptamjaycamo lhama: “¡Jelmes solyayem acyanmongam semaycaoc nasa alhta!” —nic nat aptomjac. 29 Yejemoc nic nat apquilticlhicvoctac aptapnaoc aptamjaycamo lhama. Aptomjac apcanya: “Nopecjes nasa, osavojoc sat omascocsic sicmaycaoc nasa” —nic nat aptomjac. 30 Am nic nat coyacmoc elaylhic solyayem. Yejemoc nic nat apnescacmo singilpilhtetomaclha, yoyam elhic maa acvocmo apmascoscama apmaycaoc nasa. 31 Apquilmancaquic nic nat poc apquiltamjaycamo lhama apquilvita aptomjaclha poc. Yejemoc nic nat apquililtimnascactamo apvisqui amyaa. 32 Yejemoc nic nat apcanya apvisqui colhic altimnasa apquilancam. Aptomjac nic nat apvisqui apcanya apquilancam: “¡Selancam apmapsom nac lhip! Alyajaclhoc coo lhip selmalhnaycam. Acmascoscasquic lhip aclhamoclhojo apmaycaoc nasa. 33 ¿Soctomja mengyasicjavo nac lhip aptamjaycamo lhama, acno coo lha siyasicjayo lhip?” —ilhnic nat aptomjac. 34 Aplovquic nic nat apvisqui. Apcanayquic nic nat emacpoc najan elyicpilhquetacpoc acyanmongayclha acvocmo apmascoscama aclhamoclhojo apmaycaoc nasa.
35 ‘Sat etnesquisic quellhip lha coo Tata apna netin. Apquiltamjoc yoyam eltimjic quellhip nasoc anco apquilasicjayclha apnaymacoc —alhta aptomjac Jesús.
¿Quién es el mayor?
(Mc 9.33-37Lc 9.46-48)
1 En ese momento los discípulos se acercaron a Jesús, y le preguntaron: «¿Quién es el mayor en el reino de los cielos?»
2 Jesús llamó a un niño, lo puso en medio de ellos,
3 y dijo: «De cierto les digo, que si ustedes no cambian y se vuelven como niños, no entrarán en el reino de los cielos.
4 Así que, cualquiera que se humilla como este niño es el mayor en el reino de los cielos;
5 y cualquiera que recibe en mi nombre a un niño como este, me recibe a mí.
Ocasiones de caer
(Mc 9.42-48Lc 17.1-2)
6 »A cualquiera que haga tropezar a alguno de estos pequeños que creen en mí, más le valdría que le colgaran al cuello una piedra de molino, y que lo hundieran en el fondo del mar.
7 »¡Ay del mundo por los tropiezos! Es necesario que vengan tropiezos, pero ¡ay de aquel por quien viene el tropiezo!
8 Por tanto, si tu mano o tu pie te llevan a pecar, córtatelos y deséchalos. Es mejor que entres en la vida cojo o manco, y no que tengas las dos manos o los dos pies y seas echado en el fuego eterno.
9 Y si tu ojo te hace pecar, sácatelo y deséchalo. Es mejor que entres en la vida con un solo ojo, y no que tengas los dos ojos y seas echado en el infierno de fuego.
Parábola de la oveja perdida
(Lc 15.3-7)
10 »Tengan cuidado de no menospreciar a uno de estos pequeños, porque yo les digo que sus ángeles en los cielos ven siempre el rostro de mi Padre que está en los cielos.
11 Porque el Hijo del Hombre ha venido a salvar lo que se había perdido.
12 ¿Qué les parece? Si un hombre tiene cien ovejas, y una de ellas se pierde, ¿no deja las otras noventa y nueve y va por los montes a buscar la que se ha perdido?
13 Si llega a encontrarla, de cierto les digo que se regocijará más por aquella, que por las noventa y nueve que no se perdieron.
14 Del mismo modo, el Padre de ustedes, que está en los cielos, no quiere que se pierda ninguno de estos pequeños.
Cómo se debe perdonar al hermano
15 »Por tanto, si tu hermano peca contra ti, ve y repréndelo cuando él y tú estén solos. Si te hace caso, habrás ganado a tu hermano.
16 Pero si no te hace caso, haz que te acompañen uno o dos más, para que todo lo que se diga conste en labios de dos o tres testigos.
17 Si tampoco a ellos les hace caso, hazlo saber a la iglesia; y si tampoco a la iglesia le hace caso, ténganlo entonces por gentil y cobrador de impuestos.
18 De cierto les digo que todo lo que aten en la tierra, será atado en el cielo; y todo lo que desaten en la tierra, será desatado en el cielo.
19 Una vez más les digo, que si en este mundo dos de ustedes se ponen de acuerdo en lo que piden, mi Padre, que está en los cielos, se lo concederá.
20 Porque donde dos o tres se reúnen en mi nombre, allí estoy yo, en medio de ellos.»
21 Entonces se le acercó Pedro y le dijo: «Señor, si mi hermano peca contra mí, ¿cuántas veces debo perdonarlo? ¿Hasta siete veces?»
22 Jesús le dijo: «No te digo que hasta siete veces, sino hasta setenta veces siete.
Los dos deudores
23 »Por eso, el reino de los cielos es semejante a un rey que quiso hacer cuentas con sus siervos.
24 Cuando comenzó a hacer cuentas, le llevaron a uno que le debía plata por millones.
25 Como este no podía pagar, su señor ordenó que lo vendieran, junto con su mujer y sus hijos, y con todo lo que tenía, para que la deuda quedara pagada.
26 Pero aquel siervo se postró ante él, y le suplicó: “Señor, ten paciencia conmigo, y yo te lo pagaré todo.”
27 El rey de aquel siervo se compadeció de él, lo dejó libre y le perdonó la deuda.
28 Cuando aquel siervo salió, se encontró con uno de sus consiervos, que le debía cien días de salario, y agarrándolo por el cuello le dijo: “Págame lo que me debes.”
29 Su consiervo se puso de rodillas y le rogó: “Ten paciencia conmigo, y yo te lo pagaré todo.”
30 Pero aquel no quiso, sino que lo mandó a la cárcel hasta que pagara la deuda.
31 Cuando sus consiervos vieron lo que pasaba, se pusieron muy tristes y fueron a contarle al rey todo lo que había pasado.
32 Entonces el rey le ordenó presentarse ante él, y le dijo: “Siervo malvado, yo te perdoné toda aquella gran deuda, porque me rogaste.
33 ¿No debías tú tener misericordia de tu consiervo, como yo la tuve de ti?”
34 Y muy enojado, el rey lo entregó a los verdugos hasta que pagara todo lo que le debía.
35 Así también mi Padre celestial hará con ustedes, si no perdonan de todo corazón a sus hermanos.»