1 Por eso, sigamos aprendiendo más y más, hasta que lleguemos a ser cristianos maduros. Dejemos de ocuparnos de las primeras enseñanzas que se nos dieron acerca de Cristo, y no sigamos hablando de cosas simples. Dejemos de hacer lo malo, sigamos a Cristo, y dejemos de pecar para no morir. Ya sabemos que debemos confiar en Dios, 2 y que debemos bautizarnos; también sabemos que los que creen en Cristo reciben el Espíritu Santo, que los muertos volverán a vivir, y que habrá un juicio final. 3 Claro que todo esto lo seguiremos enseñando, si Dios así nos lo permite.
4-6 Pero los que dejan de creer en Cristo ya no pueden volver a ser amigos de Dios, aunque alguna vez hayan creído que el mensaje de Dios es la verdad, y con gusto lo hayan recibido como un regalo. Si dejan de creer en Cristo, lo que habrán hecho será volver a clavarlo en la cruz y burlarse de él ante todo el mundo. No importa que hayan recibido el Espíritu Santo junto con los demás, ni que hayan sabido lo bueno que es el mensaje de Dios, ni lo poderoso que Dios será en el nuevo mundo, si dejan de creer en Cristo ya no podrán volver a él.
7 En esto la gente es como un terreno. Los que creen en Cristo son como el terreno que recibe mucha lluvia y produce una buena cosecha para el sembrador, y Dios lo bendice. 8 Pero los que dejan de creer son como un terreno que solo produce plantas con espinas: no sirve para nada, y Dios lo maldice. Al final, se le prende fuego.
9 Mis queridos hermanos, aunque les decimos estas cosas, estamos seguros de que ustedes no han dejado de creer, sino que siguen confiando en Dios. Eso es lo mejor para ustedes, pues así serán salvados. 10 Dios es justo, y nunca olvidará lo que ustedes han hecho, y siguen haciendo, para ayudar a su pueblo elegido. De esa manera, ustedes también demuestran que aman a Dios.
11 Deseamos que sigan con ese mismo entusiasmo hasta el fin, para que reciban todo lo bueno que con tanta paciencia esperan recibir. 12 No queremos que se vuelvan perezosos. Más bien, sin dudar ni un instante sigan el ejemplo de los que confían en Dios, porque así recibirán lo que Dios les ha prometido.
La promesa de Dios
13-14 Dios le hizo a Abraham esta promesa: «Yo te bendeciré mucho, y haré que tengas muchos descendientes.» Cuando Dios le juró a Abraham que cumpliría esta promesa, tuvo que jurar por sí mismo, porque no tenía a nadie más grande por quien jurar. 15 Abraham esperó con paciencia, y Dios cumplió su promesa.
16 Cuando alguien jura, usa el nombre de alguien más importante, para ponerlo por testigo. 17 Por eso, cuando Dios quiso asegurar que cumpliría su promesa, juró que daría lo prometido sin cambiar nada.
18 Ahora bien, como Dios no miente, su promesa y su juramento no pueden cambiar. Esto nos consuela, porque nosotros queremos que Dios nos proteja, y confiamos en que él nos dará lo prometido. 19 Esta confianza nos da plena seguridad; es como el ancla de un barco, que lo mantiene firme y quieto en el mismo lugar. Y esta confianza nos la da Jesucristo, que traspasó la cortina del templo de Dios en el cielo, y entró al lugar más sagrado. 20 Lo hizo para dejarnos libre el camino hacia Dios, pues Cristo es para siempre el Jefe de sacerdotes, como lo fue Melquisedec.
1 Aipórõ, jaha jahave vaerã jakakuaapa peve. Ha jaheja jahávo ñande yképe, umi Cristo rehegua jaikuaa vaekue iñepyrũrã. Ani jajevy umi iñepyrũmbýpe jaikuaa vaekuépe, ku jajerovia ypy ramo guare Cristo rehe ha jaheja umi tembiapo ñande reraháva manóme, 2 umi mba'e jaikuaa vaekue ñemongarai rehegua, ñamoĩ ñande po umi ogueroviávare, omanóva jeikove jey ha ñembojovake tapia guarãva rehegua. 3 Ha upéicha jajapóne Tupã oipotárõ.
4 Umi ojehesape'áma vaekue ha umi oñandúma vaekue Tupã remime'ẽngue ha ohupyty vaekue imba'erãva Espíritu Sántogui, 5 ha ohendúma vaekue Tupã marandu porãite ha ára pyahu oútava pu'aka, 6 umíva ho'a jeýrõ, ndaikatu véima oñemopeteĩ Tupã ndive. Ha'e kuéra voi niko ohupi jeýma hína kurusúre Tupã Ra'ýpe, ha oheja oñeñembohory hese. 7 Ha'ete ku yvy hoy'úva ku ama guasuete ho'a ramo hi'ári. Kóga osẽ porã ramo, umi ipype omba'apóvape guarã, Tupã ohovasa chupe kuéra. 8 Osẽ ramo ipype ñuatĩ ha ñana vai katu, naiporãi mba'everã. Tupã ojahéi hese, ha ipahávo ojehapy.
9 Ha péicha ñañe'ẽrõ jepe, che pehẽngue kuéra ahayhúva, jaikuaa porã peẽ pejejuhuha tape porãme, peẽ peñepysyrõma. 10 Tupã niko heko joja hína ha ndahesarái mo'ãi umi pejapo vaekuégui ha mborayhu pehechauka vaekue chupe peipytyvõvo umi imba'évape, pejapoháicha gueteri peikóvo. 11 Ha hi'ãnte peteĩ-teĩ akói pehechauka pehóvo ipahaite peve upe akã raku upéva, oikopaite haguã opa peha'arõva. 12 Ndoroipotái peñemoate'ỹ, tapeiko uvei oiko haguéicha umi ojerovia ha oha'arõ kuaa rupi ohupytýva pe Tupã he'i vaekue ome'ẽtaha.
Tupã ñe'ẽ me'ẽngue
13 Tupã ome'ẽ ramo guare iñe'ẽ Abrahámpe, oñe'ẽ me'ẽ vaekue ijehe voi, ndaipórigui ambue mba'e guasuvéva chugui. 14 Ha he'i: “He'ẽ, che heta rohovasáne ha ambohetáne ne ñemoñare.” 15 Abraham oha'arõ kuaa vaekue ha ohupyty pe Tupã oñe'ẽ me'ẽ hague chupe. 16 Yvypóra oñe'ẽ me'ẽrõ, ome'ẽ iñe'ẽ peteĩ chugui mba'e guasuvévare. Ha oimérõ oñe'ẽ me'ẽva, ndaipóri véima ja'e vaerã. 17 Ha néi, Tupã ohechaukase vaekue umi ohupytývape upe ha'e he'i vaekue ome'ẽtaha, pe he'i haguéicha ojapotaha, ha nopyrũ mo'ãiha iñe'ẽ me'ẽnguére. Upévare, omombarete upe mba'e oikuave'ẽ vaekue iñe'ẽ me'ẽme. 18 Mokõi mba'e oĩ ikatu'ỹva oñemoambue ha Tupã ijapu kuaa'ỹha: mba'e kuave'ẽ ha ñe'ẽ me'ẽ. Ko'ãva ñane mokyre'ỹ mbarete ñande jaikóvape jaheka Tupã pytyvõ ha jajerovia vaekue pe mba'e ñaha'arõva rehe ha'e voi ome'ẽ vaekue ñandéve. 19 Upe mba'e ñaha'arõva niko imbarete, ku ty'ãi guasu várko jokoháicha. Pe mba'e ñaha'arõva ohasáma yvága rokẽ mboypýri. 20 Upépe Jesús oike ojapo haguã tape ñandéve guarã, Pa'i Guasu ramo, Melquisedec chagua.