Confianza en Dios
1 Isaías anunció:

«¡Qué mal te va a ir, Asiria!
¡Tú eres el destructor de mi pueblo!
Cuando acabes de destruirlo,
también tú serás destruido;
cuando acabes de traicionarlo,
también tú serás traicionado».

2 Isaías continuó diciendo:

«Sálvanos, Dios nuestro;
¡ten compasión de nosotros!
Danos fuerzas cada mañana;
¡ayúdanos en momentos difíciles!

3 »Los pueblos huyen
al oír tus amenazas;
las naciones se dispersan
cuando muestras tu poder.
4 Los enemigos de esos pueblos
parecen saltamontes
que se lanzan sobre ellos
y les quitan sus riquezas.

5 »Dios nuestro,
tú eres el Dios soberano
que vive en el cielo.
Has hecho que en Jerusalén
haya honestidad y justicia;
6 nos haces vivir seguros;
tu sabiduría y tus conocimientos
nos han dado la salvación;
¡el obedecerte es nuestro tesoro!
Dios ayuda en el sufrimiento
7 »Nuestros valientes
gritan por las calles;
nuestros mensajeros de paz
lloran amargamente.
8 Los caminos están desiertos,
nadie transita por ellos;
se han roto los pactos,
se rechaza a los testigos,
y no hay respeto por nadie.
9 Todos en el país están tristes;
los bosques del Líbano
se han secado
y han perdido su color.
Todo el valle de Sarón
ha quedado hecho un desierto;
la región de Basán
y el monte Carmelo
han perdido su verdor».

10 Dios dice:

«Ahora mismo voy a actuar
y demostraré mi poder.
11 Todos los planes de Asiria
son pura paja y basura;
pero mi soplo es un fuego
que los quemará por completo.
12 Sus ejércitos arderán
como espinas en el fuego,
y quedarán reducidos a cenizas.
13 Ustedes, los que están lejos,
miren lo que hice;
y ustedes, los que están cerca,
reconozcan mi poder.

14 »En Jerusalén
los pecadores tiemblan,
los malvados se llenan de miedo
y gritan:
“No podremos sobrevivir
al fuego destructor de Dios;
¡ese fuego no se apaga
y no quedaremos con vida!”»
¿Quién se salvará en el juicio de Dios?
15-16 Isaías dijo:

«Solo vivirá segura
la gente que es honesta
y siempre dice la verdad,
la que no se enriquece
a costa de los demás,
la que no acepta regalos
a cambio de hacer favores,
la que no se presta
a cometer un crimen,
¡la que ni siquiera se fija
en la maldad que otros cometen!
Esa gente tendrá como refugio
una fortaleza hecha de rocas;
siempre tendrá pan,
y jamás le faltará agua».
La gloria futura de Jerusalén
17 Isaías les dijo a los israelitas:

«Ustedes verán a un rey
en todo su esplendor;
verán un país tan grande
que parecerá no tener fronteras.
18 Y cuando se pongan a pensar
en el miedo que sentían, dirán:

“¿Y dónde han quedado
los que nos cobraban los impuestos?
¿Dónde están los contadores
que nos cobraban tanto dinero?”

19 »Ya no volverán a ver
a ese pueblo tan violento,
que hablaba un idioma
tan difícil y enredado
que nadie podía entender.
20 Fíjense en mi templo
y en la ciudad de Jerusalén:
¡allí celebraremos nuestras fiestas!
Será un lugar tan seguro
como una carpa bien plantada,
con estacas bien clavadas
y cuerdas que no se rompen.
21 ¡Allí Dios mostrará su poder!

»Jerusalén tendrá ríos muy anchos,
pero los barcos enemigos
no podrán pasar por allí.
22 Dios es nuestro juez
y nuestro rey.
¡Nuestro Dios nos salvará!

23 »Las naves de Asiria
tienen flojas las cuerdas,
su mástil tambalea
y no sostiene su bandera.
Sus enemigos, y hasta los cojos,
les quitan todas sus riquezas.
24 Pero Dios perdonará los pecados
de los habitantes de Jerusalén.
Ninguno de ellos volverá a decir:
“Siento que me muero”».
Jerovia Ñandejára rehe
1 Cháke nde, porohundiha
nereñehundíriva,
guasu apiha
nderejeguasu apíriva!
Reporohundipa rire
reñehundíta,
reporoguasu apipa rire
rejeguasu apíta.
2 Ore Jára,
ore poriahurereko,
nde rehe niko rojerovia.
Nde rehe rojekóta opa ára,
ho'a vai ramo oréve
nde ore pytyvõta.
3 Cháke erévo,
tetã nguéra okañy,
reñeñandukávo,
ha'e kuéra isarambi.
4 Hese kuéra ija'e'ỹva
tukúicha ojepoíta
hi'ári kuéra
ha ho'upáta imba'eta.
5 Ñandejára
opavave ári oĩ,
ha'e yvágape oiko.
Hekópe guáva
ha teko jojágui
Sión guápe omyenyhẽ,
6 ha opa ára kyhyje'ỹre
omoingóta chupe kuéra.
Mba'e kuaa ha arandu,
mba'e porã oporope'áva
jejopy vaígui.
Ñandejára ñembyaje,
tuichaiteve mba'e.

7 Ehendumi
mba'éichapa osapukái
ipy'a guasúva okaháre,
ha mba'éichapa hasẽ
ojejokuáiva
py'a guapy ojerurévo!
8 Umi tape rupi
ndaipóri avave,
ndaipóri oguatáva
ñe'ẽ me'ẽ rehe
oñepyrũmba.
Ndaipóri oikuaaséva
avavégui mba'eve.
9 Yvy inandipa
ha ndojeporuvéi,
Líbano ka'aguy kuéra
hesa'yju ha ipirupa,
ñu Saróngui oiko
yvy ojeiko'ỹha,
iperõmba Basán
ha yvyty Carmelo.

10 Ñandejára he'i:
“Ko'ágã añeñandukáta;
ko'ágã ajechaukáta
che tuichakue
ha che reko mimbipápe.
11 Umi mba'e pene akãme
pereko ha pejapóva,
kapi'i pirukue ha yty rei;
tata rendýicha
aipeju ha ambokusuguéta.
12 Tetã nguéragui
oikóta tanimbu;
ñuatĩ oñekytĩvaicha
tatápe okaipáta.
13 Mombyry peiméva
pehendu ajapo vaekue,
aguĩ peiméva
peikuaa che pokatu.”

14 Oryryipa Siónpe
mba'e vai apoha,
heko añáva
oñemondýi eterei,
ha he'i:
“Máva ore apytéguipa
ikatúne oikove
pe tata rendy opave'ỹva
ha opa mba'e
ombokusuguévape?”

15 Hekópe oikóva
ha añetegua he'íva,
mba'eta nombyatýiva mbaretépe
noñembopopeguáiva,
tembiapo vai guigua
nohenduséiva mba'eve,
ha hesa ombotýva
ohecha'ỹ haguã ivaíva,
16 upéva oikóta kyhyje'ỹre,
oguerekóta oñemo'ãha
ita guigua óga yvatépe,
tembi'u ha y oikotevẽva
opa ára oguerekóta.

17 Rehecha jeýta
mburuvicha guasu
heko mimbipápe,
pe tetã rembe'y
mombyry peve ojepysóta.
18 Eréta, ne mandu'ávo
kyhyje yma guarére:
“Mamo piko oime
viru oñeme'ẽva mbyatyha?
Mamo piko oime
mba'e pohyikue ra'ãha?
Mamo piko oime
óga yvate kuéra papaha?”
19 Ndereiko mo'ãvéi
tetãgua jejapo apytépe
ku iñe'ẽ nahesakãiva
ha ikatu'ỹva avave oikuaa.
20 Ema'ẽ Sión rehe,
táva javy'aha.
Ejesareko Jerusalén rehe,
táva ojeikoha kyhyje'ỹre.
Ojoguáta tekoha mbaretépe,
ijyvyra oñemyatãha
ikatu'ỹva ojepe'a
ha isã nguéra ikatu'ỹva oso.
21 Upépe Ñandejára
ojechauka ñandéve
imimbipápe.
Upépe heta oĩ ysyry
ha y rape ipéva,
oiko'ỹha rupi kanóa
ha ygára mbarete.
22-23 Umi ygára pegua
yvyra puku poyvi oñeñapytĩha
sã nguéra, ojerapa.
Ñande rehe ija'e'ỹvagui
jaipe'áta imba'eta,
oguata karẽva jepe
oguerekóta imba'erãva.
Ñandejára hína
ñane mbojovakehára
ha ñande ruvicha guasu,
ome'ẽva ñandéve
hembiapoukapy
ha ha'e ñane renohẽta
jejopy vaígui.
24 Avave nde'i mo'ãi:
“Che rasy hína.”
Ha umi upépe oikóvape
ojeheja reíta hembiapo vaikue.