Lamento del profeta
1 Yo, Miqueas, soy un miserable,
y quisiera calmar mi apetito.
Ando en busca de uvas o higos,
pero no encuentro nada que comer;
ya todo lo han cosechado.

2 Ya no hay en este mundo
gente buena y que ame a Dios;
unos a otros se hacen daño.
Solo esperan el momento
de matarse unos a otros.

3 Los gobernantes y los jueces
exigen dinero para favorecer a los ricos.
Los poderosos dicen lo que quieren
y siempre actúan con falsedad.
¡Son unos maestros para hacer lo malo!
4 ¡El más bueno y honrado de ellos
es peor que una mata de espinos!
Pero ya está cerca el día
en que Dios los castigará,
tal como lo anunciaron los profetas.
¡Ese día no sabrán qué hacer!

5-6 Por eso, no confíen en nadie
ni crean en lo que otros les digan.
Tengan cuidado de lo que hablan,
porque los hijos y las hijas
no respetan a sus padres,
las nueras desprecian a sus suegras,
y nuestros peores enemigos
los tenemos en la familia.
¡Por eso no confíen en nadie,
ni en su propia esposa!

7 Yo, por mi parte,
pondré mi confianza en Dios.
Él es mi salvador,
y sé que habrá de escucharme.
Dios salvará a su pueblo
8 Los israelitas dijeron:

«Babilonia, nación enemiga,
no te alegres de vernos en desgracia.
Fuimos derrotados,
pero volveremos a levantarnos;
ahora estamos en graves problemas,
pero el Dios de Israel nos salvará.

9 »Es verdad que pecamos contra Dios;
por eso soportamos su castigo.
Pero un día habrá de juzgarnos,
y entonces nos hará justicia
y nos hará gozar de su salvación.

10 »Babilonia, enemiga nuestra,
tú preguntabas por nuestro Dios;
¡pues vas a quedar en vergüenza
cuando veas lo que hará por nosotros!
¡Ya nos alegraremos al verte
pisoteada como el barro de las calles!

11 »Jerusalén,
ya está cerca el día
en que tus muros serán reconstruidos
y tu territorio será extendido.
12 Ya está cerca el día
en que vendrán a visitarte
pueblos de todas partes:
vendrán de Asiria y de Egipto,
del río Nilo y del río Éufrates,
de un mar a otro mar,
de una montaña a otra montaña;
13 porque el territorio de esos países
quedará hecho un desierto
por los pecados de sus habitantes.
Oración a favor del pueblo
14 »Dios nuestro,
cuida de tu pueblo;
cuida de este rebaño tuyo.
Aunque vivimos en tierras fértiles
parecemos ovejas perdidas en el bosque.
Tú eres nuestro pastor,
ven y ayúdanos
como lo hiciste en otros tiempos.
Aliméntanos con lo mejor
que nos ofrecen las regiones
de Basán y de Galaad.

15 »Muéstranos tus grandes acciones,
como cuando nos sacaste de Egipto.
16 ¡Haz que las naciones poderosas
las vean y se queden asombradas!
¡Haz que de la sorpresa
no sepan qué hacer ni qué decir!

17 »Dios nuestro,
¡obliga a esas naciones
a arrastrarse por el suelo,
como lo hacen las serpientes!
¡Obliga a esos pueblos
a salir de sus refugios,
para que llenos de miedo
se humillen ante ti!

18 »No hay otro Dios como tú.
Somos pocos los que quedamos con vida.
Tú perdonas nuestra maldad
y olvidas nuestro pecado.
Tan grande es tu amor por nosotros
que tu enojo no dura para siempre.

19 »¡Vuelve a compadecerte de nosotros,
y arroja todos nuestros pecados
a lo más profundo del mar!
20 Déjanos disfrutar de tu amor y fidelidad,
porque así lo prometiste
a Abraham, a Jacob,
y a todos nuestros antepasados».
Israel itujupaite
1 Nda che po'ái ete piko!
Ajogua ku ojeporekávape
koga'a oñemono'õ rire,
ára haku oguahẽ vove
térã ojeporekávape parral'a
oñemono'õ rire.
Ndajuhúi ha'u haguã
peteĩ parral'a apesãmi
térã ígo pyahu ha'usetévagui,
peteĩ hi'amínte jepe.
2 Ndaipóri véima
heko jojáva yvy ári,
ndaipóri imarangatúva,
peteĩnte jepe.
Maymávante omangea oporojuka haguã,
maymáva omoñuhã hapichápe.
3 Ojapo haguã ivaíva ndahasahái,
mburuvicha kuéra plátante oipota,
mbojovakehára popeguánte oheka,
imbaretéva ojapo ojaposéva,
teko joja oñemokarẽ.
4 Pe heko porãvéva ijapytépe kuéra,
ñuatĩ mátape ojogua;
ha pe ijohéi pyréva, javoráipe.
Oguahẽtama hína upe ára
oñemoĩ haguã opa mba'e hendápe,
upe ára oñemombe'u vaekue ndéve
oguahẽtaha.
Sarambi oikóta hína
pende apytépe upe ramo!
5 Aníke rerovia nde rapicha he'íva,
ani rejerovia avavére,
eñeñangarekóke ne rembirekógui;
emboty nde juru.
6 Ta'ýra opu'ã itúvare,
mitãkuña katu isy rehe;
nuéra isuégra rehe oñemoĩ
ha iñarõvéva ne ndive,
nde rogagua voi hína.
7 Che katu ajerovia Ñandejárare,
Tupã ivaívagui che pe'áta.
Ha'e ohendúta che ñembo'e.
Israel oñakã rapu'ãta
8 Nde, tetã na nde a'éiva che rehe,
ani revy'a ho'a vaígui chéve.
Oime ramo jepe ha'a ra'e,
apu'ã jeýta hína,
pytũmbýpe aiko ramo jepe,
Ñandejára che resape.
9 Ajapo niko ivaíva
Ñandejára renondépe
ha upéva rehe aropu'akáta ipochy.
Ha'e ohecháta upe ajapóva
ha che renohẽta ivaívagui.
Ñandejára che renohẽta hesakãháme
ha aikuaáta heko jojaha.
10 Che rehe ija'e'ỹva ohecha kuaáta
ha tuicha oñemotĩta.
Ha'e he'ímiva chéve:
“Moõ piko oime Tupã nde Jára”?
Ha avy'áta ahechávo
mba'éichapa yvýre oñemona,
ha tujúicha tapére
heseguáre oñepyrũ.

11 Jerusalén, oúma ára
nde korapy yvate oñemopu'ã jey haguã.
Upe árape oñembotuichavéta nde yvy,
12 ha opa guio ojejúta ne rendápe:
Asiria guive Egipto peve,
y Nilo guive Éufrates peve,
peteĩ yguasu guive ambue peve
ha peteĩ yvyty guive ambue peve.
13 Yvýgui oikóta yvy ojeiko'ỹha,
yvypóra rembiapo vaikuére,
ha heko aña haguére.

14 Eñangarekóke ore Jára
ne retãgua ha ovecha kuéra
ne mba'e teévare,
ka'aguýpe opytáva ha'eño,
yvy ne porãmba jepévape!
Eraha chupe kuéra yma guaréicha,
okarúvo Basán ha Galaádpe.
15 Ehechauka chupe kuéra
mba'e hechapyrãva,
Egíptogui chupe kuéra
renohẽ ramo guaréicha.
16 Tohecha upéva tetã nguéra
ha toñemotĩ imbarete ramo jepe.
Ta iñe'ẽngu ha tohendu'ỹ opytávo!
17 Yvy mbóicha toheréi
ha mbóicha ikuápe toryrýi!
Kyhyje pópe toñemboja
Tupã Ñandejára rendápe
ha chugui tokyhyje!
Tupã oheja rei hetã guápe
18 Tupã, ndeichagua ndaipóri,
reheja rei tembiapo vaikue,
ha reñembyesarái
ne retã rembyre
opu'ã hague nde rehe.
Nde hasýpe nde pochýva
ha reporoporiahurereko.
19 Ore poriahurereko jey kena
ha eñotỹ ore añangue,
ore rembiapo vaikue
emombo yguasu ruguápe.
20 Ne mandu'a kena ore Jára
ne ñe'ẽ ha ne mborayhúre,
ymaite guive reme'ẽ vaekue
ore ru kuéra ypykue
Abraham ha Jacóbpe!