Cuarto lamento acróstico
El profeta
1 ¡P erdió el oro su brillo!
¡Quedó totalmente empañado!
¡Por las esquinas de las calles
quedaron regadas las joyas del templo!

2 ¡O ro puro! Así se valoraba
a los habitantes de Jerusalén,
¡pero ahora no valen más
que simples ollas de barro!

3 B ondadosas se muestran las lobas
cuando alimentan a sus cachorros,
pero las crueles madres israelitas
abandonan a sus hijos.

4 R eclaman pan nuestros niños,
pero nadie les da nada.
La lengua se les pega al paladar,
y casi se mueren de sed.

5 E n las calles se mueren de hambre
los que antes comían manjares;
entre la basura se revuelcan
los que antes vestían con elegancia.

6 C ayó Jerusalén, pues ha pecado
más de lo que pecó Sodoma.
¡De pronto se vino abajo
y nadie pudo ayudarla!

7 I ncreíblemente hermosos
eran los líderes de Jerusalén;
estaban fuertes y sanos,
estaban llenos de vida.

8 T an feos y enfermos se ven ahora
que nadie los reconoce.
Tienen la piel reseca como leña,
¡hasta se les ven los huesos!

9 A falta de alimentos,
todos mueren poco a poco.
¡Más vale morir en la guerra
que morirse de hambre!

10 ¡D estruida ha quedado Jerusalén!
¡Hasta las madres más cariñosas
cocinan a sus propios hijos
para alimentarse con ellos!

11 E l enojo de Dios fue tan grande
que ya no pudo contenerse;
le prendió fuego a Jerusalén
y la destruyó por completo.

12 ¡T erminaron entrando a la ciudad
los enemigos de Jerusalén!
¡Nadie en el mundo se imaginaba
que esto pudiera ocurrir!

13 I njustamente ha muerto gente
a manos de profetas y sacerdotes.
Dios castigó a Jerusalén
por este grave pecado.

14 J untos andan esos asesinos
como ciegos por las calles.
Tienen las manos llenas de sangre;
¡nadie se atreve a tocarlos!

15 E n todas partes les gritan:
«¡Fuera de aquí, vagabundos!
¡No se atrevan a tocarnos!
¡No pueden quedarse a vivir aquí!»

16 R echazados por Dios,
los líderes y sacerdotes
vagan por el mundo.
¡Dios se olvidó de ellos!

17 U na falsa esperanza tenemos:
que un pueblo venga a salvarnos;
pero nuestros ojos están cansados.
¡Nadie vendrá en nuestra ayuda!

18 S e acerca nuestro fin.
No podemos andar libremente,
pues por todas partes nos vigilan;
¡nuestros días están contados!

19 A un más veloces que las águilas
son nuestros enemigos.
Por las montañas y por el desierto
nos persiguen sin descanso.

20 L a sombra que nos protegía
era nuestro rey;
Dios mismo nos lo había dado.
¡Pero hasta él cayó prisionero!

21 E sto mismo lo sufrirás tú,
que te crees la reina del desierto.
Puedes reírte ahora, ciudad de Edom,
¡pero un día te quedarás desnuda!

22 N o volverá Dios a castigarte,
bella ciudad de Jerusalén,
pues ya se ha cumplido tu castigo.
Pero a ti, ciudad de Edom,
Dios te castigará por tus pecados.
Jerusalénpe oñemyengovia hembiapo vaikue
1 Pehecha piko mba'éichapa
hũmba upe óro?
Pehecha piko mba'éichapa
ndoveravéi upe óro iporãvéva?
Umi ita oñemboyke vaekue
Tupãme guarã niko opa rupi rei
isarambi umi tape ojuasaha rupi.

2 Umi Siónpe oikóva,
umi ijohéi pyréva,
ha ojehecharamo vaekue
óro iporãve vaicha,
ko'ágã ojeguereko kambuchi
ñai'ũgui ojejapo vaekuéicha.

3 Aguara kuña jepe oheja
umi imemby ikáma rehe okambu.
Che táva,
ko che retã megua katu iñarõ
ku ñandu guasúicha
yvy ojeiko'ỹha rupi guáicha.

4 Umi mitã kambu ijyuhéigui
upe iñapekũ rehe ikũ oja.
Ho'u vaerã mante mitã nguéra ojerure,
ha ndaipóri avave
chupe kuéra ome'ẽva mba'eve.

5 Umi oiko vaekue tembi'u iporãvévare
ko'ágã tape rupi ikangypa.
Umi okakuaa vaekue ao jajaipa apytépe
ytyapy rupi ko'ágã oiko.

6 Che táva,
ko che retã megua angaipa
tuichave Sodoma angaipágui.
Peteĩ tesa pirĩme upéva oñehundi vaekue
avave omopu'a'ỹ rehe hese ipo.

7 Nasaréo*f** kuéra upepegua
aramirõ morotĩcha
upe hekove ipotĩ vaekue,
ipotĩve kamby porãgui.
Umi hete katu hesãigui ojajaipa.

8 Ko'ágã katu,
upe hova tatatĩ ky'akuépe hũmba,
ha upe okáre
avave ndoikuaái chupe kuéra.
Upe ipire ikãngue rehe oja,
jepe'áicha ipiru ikã.

9 Umi kysépe ojejuka vaekue
oho porãve vaekue
umi ñembyahýigui omano vaekuégui.
Ko'ãva ikangypágui ho'a vaekue
ndojuhúigui umi ñúre
mba'eve ho'u haguã.

10 Umi kuñakarai ipy'a porãvéva
ipo rupiete imemby kuéra ombojy.
Hese kuéra ha'e kuéra okaru,
che táva, ko che retã megua
oñehundívo.

11 Ñandejára ipochy hendy,
ohekuavo ipochykue.
Siónpe tata ombojepota
ha ombokusugue amo hapo peve.

12 Araka'e piko
mburuvicha guasu kuéra oimo'ãta,
térã opavave ko yvy ári oikóva
umi Jerusalén rehe ija'e'ỹva
hokẽte rupi chupe oiketaha?

13 Ko'ã mba'e ou ojehu chupe
maranduhára ha pa'i kuéra
hembiapo vai haguére,
ha upe táva ryepýpe voi
ha'e kuéra ojuka haguére
heko jojávape.

14 Ku ohecha'ỹvaicha upe okáre
oiko ágotyo pégotyo,
tuguy mante umi ijao rehe pytãmba
ha avave hese kuéra ndopokoséi.

15 “Peñemomombyrýke chugui.
Ipotĩ'ỹvako*f** upéva”.
“Pejeíke chugui.
Aníke oja pende rehe”,
ojesapukái hese kuéra.
Ha okañy ramo oho tetã ambuépe,
“Ápe ndapepyta mo'ãi”,
oje'e chupe kuéra.

16 Hese kuéra Ñandejára omañávo,
chupe kuéra omosarambi.
Ha'e ndohecha kuaa mo'ã véima
chupe kuéra.
Pa'i kuérape avave nomomba'éi,
ha umi itujávape
avave ndoiporiahurerekói.

17 Umi ore resa ikane'õ reipa
romañávo rohecha haguã
oĩpa oúva ore pytyvõ.
Rojesareko ha romaña
upe tetã mombyry gotyo
ikatu'ỹva ore pytyvõ.
18 Opa roikoha rupi
oñemangea ore rehe,
ndaikatuvéi upe oka rupi roiko.
Hi'aguĩma ore ára paha.
Roikopáma katu hese!

19 Umi ore muñaha,
taguatógui iñakuãve.
Umi yvyty pa'ũ rupi
ore rapykuéri oiko,
yvy ojeiko'ỹha rupi omangea
ha ondyry ore rehe.

20 Ñandejára rembiporavo pyre
ku ha'e rupi aénte ore roikovéva,
upe ore ruvicha guasu
ko'ágã oñemyakãsã.
Ore ro'e vaekue ha'e ore mo'ãtaha
opa tetã nguéra apytépe.

21 Edom! Epuka ha evy'áke,
nde reikóva Us yvýpe!
Nde avei re'úma upe iróva,
reka'úne ha opívo reñemboíne.

22 Sión! Ne rembiapo vaikue
ojeheja reíma ndéve.
Ñandejára nanemondo mo'ã véima
tetã mombyrýpe.
Edom! Ne rembiapo vaikue katu ojekuaapa,
ha umívare oñemyengoviáta ndéve.