Ahora somos hijos de Dios
1-2 Lo que quiero decir es esto: Mientras el hijo es menor de edad, es igual a cualquier esclavo de la familia y depende de las personas que lo cuidan y le enseñan, hasta el día en que su padre le entrega sus propiedades y lo hace dueño de todo. 3 Algo así pasaba con nosotros cuando todavía no conocíamos a Cristo: los espíritus que controlan el universo nos trataban como si fuéramos sus esclavos. 4 Pero, cuando llegó el día señalado por Dios, él envió a su Hijo, que nació de una mujer y se sometió a la ley de los judíos. 5 Dios lo envió para liberar a todos los que teníamos que obedecer la ley, y luego nos adoptó como hijos suyos. 6 Ahora, como ustedes son sus hijos, Dios ha enviado el Espíritu de su Hijo a vivir en ustedes. Por eso, cuando oramos a Dios, el Espíritu nos permite llamarlo: «Papá, querido Papá». 7 Ustedes ya no son como los esclavos de cualquier familia, sino que son hijos de Dios. Y como son sus hijos, gracias a él tienen derecho a recibir su herencia.
Pablo se preocupa por los gálatas
8 Antes, cuando ustedes todavía no conocían a Dios, vivían como esclavos de los dioses falsos. 9 Pero ahora conocen a Dios. Mejor dicho, Dios los conoce a ustedes. Por eso, no puedo entender por qué se dejan dominar de nuevo por esos espíritus que controlan el universo. ¡Si ellos no tienen poder, ni valen nada! 10 Ustedes todavía les dan importancia a ciertos días, meses, épocas y años. 11 ¡Me asusta el pensar que de nada haya servido todo lo que he hecho por ustedes!
12 Hermanos míos, yo les ruego que se amolden a mí, como yo me he amoldado a ustedes. Ustedes no me causaron ningún daño, 13 sino que me enfermé y, por eso, tuve que pasar un tiempo en Galacia anunciándoles las buenas noticias. 14 Aunque mi enfermedad les causó muchos problemas, ustedes no me despreciaron ni me rechazaron. Al contrario, me recibieron en sus hogares como si yo fuera un ángel de Dios, ¡o Jesucristo mismo! 15 Yo sé muy bien que, de haberles sido posible, hasta se habrían sacado los ojos para dármelos. ¿Qué pasó con toda esa alegría? 16 ¡Ahora resulta que, por decirles la verdad, me he hecho enemigo de ustedes!
17 Los que quieren obligarlos a obedecer la ley judía se muestran ahora muy interesados en ustedes. Pero lo que en verdad quieren es hacerles daño, pues desean que se olviden de mí y que se interesen por ellos. 18 Está bien interesarse por otras personas, si lo que se desea es hacerles el bien. Pero si ustedes realmente se interesan por mí, háganlo siempre y no solo cuando estoy con ustedes. 19 Yo los quiero como a hijos, pero mientras no lleguen a ser como Cristo, me harán sufrir mucho, como sufre una madre con los dolores de parto. 20 ¡Cómo quisiera estar con ustedes en este momento, para hablarles de otra manera! ¡Estoy muy confundido, y no sé cómo tratarlos!
El ejemplo de Agar y Sara
21 Ustedes, los que quieren obedecer la ley, díganme una cosa: ¿no han leído lo que la Biblia nos dice de Abraham? 22 Dice que él tuvo dos hijos, uno de ellos con su esclava, y el otro con su esposa, que era libre. 23 El hijo de la esclava nació como nacemos todos nosotros, pero el hijo de su esposa nació gracias a que Dios se lo prometió a Abraham. 24-25 Estos dos casos pueden servirnos de ejemplo. Las dos mujeres representan dos pactos. Agar representa el pacto del monte Sinaí, que está en Arabia, pues todos sus descendientes nacen siendo esclavos. Ese monte representa a la ciudad de Jerusalén y a todos los que viven como esclavos de la ley. 26 Pero Sara representa al nuevo pacto, por el cual pertenecemos a la Jerusalén del cielo, la ciudad de todos los que somos libres. 27 Refiriéndose a Sara, la Biblia dice:

«¡Alégrate, mujer,
tú que no puedes tener hijos!

»¡Grita de alegría, mujer,
tú que no los has tenido!

»Y tú, mujer abandonada,
¡ahora tendrás más hijos
que la mujer casada!»

28 Hermanos míos, ustedes son como Isaac, el hijo que Dios le prometió a Abraham. Y digo que son como él, porque son los hijos que Dios le había prometido. 29 En aquel tiempo, el hijo que Abraham tuvo con Agar perseguía a Isaac, que nació gracias al poder del Espíritu. Y ahora pasa lo mismo: los que desean seguir bajo el control de la ley nos persiguen a nosotros, que somos los hijos de la promesa. 30 Pero la Biblia nos cuenta que Dios le dijo a Abraham: «Echa de aquí a esa esclava y a su hijo; él no tiene derecho a compartir la herencia con tu hijo Isaac, que nació de una mujer libre.»
31 Hermanos, nosotros no somos esclavos de la ley, sino que somos libres. No somos como el hijo de la esclava, sino como el de la mujer libre.
Ñande ndaha'e véima tembiguái, Tupã ra'ýma
1 Amyesakãvéta katu peẽme ko ha'éva: Pe mba'e járarã michĩ aja, ndojoavýi pe ogapy pegua tembiguáigui, ha'e ramo jepe añetehápe opa mba'e jára. 2 Oĩ oñangarekóva hese ha oguerekóva ipópe opa umi mba'e, oguahẽ peve pe ára itúva omoĩ vaekue. 3 Ñandéve avei ojehu upéicha: Ako ñane michĩrõ gueteri, ñaime umi oisãmbyhýva ko yvy poguýpe. 4 Ha oguahẽvo ára oñemoĩ vaekue katu, Tupã ombou Ta'ýrape, ou ypy vaekue ko yvy ári peteĩ kuñágui, Moisés rembiapoukapy poguýpe, 5 ñande pe'a haguã upe tembiapoukapýgui, ha jajerereko Tupã ra'y ramo. 6 Ha ta'ýrama haguére, Tupã ombou Ta'ýra Espíritu ñande py'ápe. Ha upe Espíritu osapukái: “Abba”, he'iséva “Che Ru.” 7 Aipórõ, ñande ndaha'e véima tembiguái, ñande Tupã ra'ýma. Ha ñande ita'ýra haguére, Tupã oipota ñande avei jaiko mba'e jára ramo.
8 Yma, ndapeikuaái ramo gueteri Tupãme, peẽ vaekue tembiguái umi añetehápe ndaha'éiva Tupãme guarã. 9 Ko'ágã peikuaámava Tupãme katu, ja'e porãsérõ guarã Tupã pende kuaámava, mba'éicha piko peikose jeýta umi espíritu ikangy ha ndaha'éiva mba'eve poguýpe? 10 Peẽ niko peiko pembyarete: ára, mes, umi ára reko ha áño hamba'e. 11 Nahi'ãiete niko chéve amba'apo rei ra'e aikóvo pende apytépe.
Pablo imandu'a ohasa vaekuére
12 Che pehẽngue kuéra, ajerure peẽme: Peẽna chéicha, che niko peẽicha. Ndaha'éi niko ku pejapóva che rehe mba'eve ivaíva. 13 Peikuaamaháicha, ako añe'ẽ ñepyrũ ramo guare peẽme ko marandu pyahúre, che rasy vaekue. 14 Ha che rasy ramo jepe ndapejahéiri che rehe ha na pe che rero'ỹrõi. Upéva rangue, peẽ che moguahẽ Tupã remimbou ramo guáicha, Cristo Jesús mba'e ramo guáicha che. 15 Mba'e piko oiko upe vy'a peñandu vaekuégui? Ikatu ha'e pende rehehápe, ikatu rire, peipe'a vaerã mo'ãha pende resa peme'ẽ haguã chéve. 16 Ha ko'ágã, nda che a'evéita nga'u piko pende rehe, ha'e haguére peẽme añetegua?
17 Umi tekove japu oma'ẽ hatã pende rehe, ha'e kuéra katu ndohekái iporãva. Ha'e kuéra pende pe'ase ore hegui, peẽ upe rire peheka haguã chupe kuéra. 18 Iporã niko añete ñama'ẽ ñande rapicháre mba'e porã rekávo. Ha upéva ta opa ára, ani aime jave pene ndivénte. 19 Che ra'y kuéra, kuña imembýta vaicha ahasa asy jeýtama hína pende rehe, ou peve Cristo pende pype. 20 Aimémo ra'e upépe ko'agãite añe'ẽ haguã peẽme tekotevẽháicha. Ndaikuaái niko mba'épa ha'éta pende rehe!
Mba'épa he'ise Agar ha Sara rembiasa
21 Peje chéve peteĩ mba'e, peẽ peikoséva tembiapoukapýre. Napehendúi nga'u piko mba'épa he'i pe tembiapoukapy? 22 He'i Abraham ita'ýra hague mokõi: ijypykue peteĩ hembiguáigui, ha pe ambue katu hembireko teégui, ndaha'éiva hembiguái. 23 Upe hembiguái memby ou yvypóra rekópe. Ha pe hembiguai'ỹva memby katu ou oiko haguã pe Tupã oñe'ẽ me'ẽ hague. 24 Oime hína mba'épa he'ise upéva. Umi mokõi kuña he'ise mokõi ñe'ẽ ñome'ẽ. Peteĩ, pe yvyty Sinaípe guare, upéva hína Agar, ha iñemoñarégui oikóva tembiguái. 25 Agar, niko pe yvyty Sinaí rekovia Arábiape, ko'ágãva Jerusalén, oĩva ambue poguýpe tembiguái ramo imemby kuéra reheve. 26 Pe Jerusalén yvága pegua katu noĩri avave poguýpe, ha ha'e ñande sy hína. 27 Ñandejára Ñe'ẽ niko he'i:

“Evy'áke nde kuña ikatu'ỹva ne memby,
esapukái vy'águi,
nde, na ne membýi vaekue araka'eve.
Pe kuña ojeheja rei vaekue
imemby hetavéta
kuña iména vaekuégui.”

28 Che pehẽngue kuéra, peẽ niko Tupã ra'y iñe'ẽ me'ẽnguégui guare, Isaac ha'e haguéicha avei. 29 Ha upe ramo, pe mitã ou vaekue yvy ári yvypóra rekópente oiko haguéicha omuña pe mitã ou vaekue Espíritu rupi guápe, upéicha avei ko'ágã. 30 Ha mba'e piko he'i pe Ñandejára Ñe'ẽ? He'i: “Emosẽ okápe pe tembiguái ha imemby. Tembiguái memby ndaikatúi oñomboja'ovo pe Tupã oheja vaekuére pe tembiguai'ỹva memby ndive.” 31 Ha upéicha, che pehẽngue kuéra, ñande ndaha'éi tembiguái memby, tembiguai'ỹva memby katu.