Daniel sueña con ángeles
1-3 Daniel también escribió:

«Yo tuve otro sueño acerca de lo que estaba por pasar. Cuando eso sucedió, Ciro llevaba ya tres años como rey de Persia. También ese sueño era muy difícil de entender, pero yo me propuse entenderlo, y lo logré.
»Durante tres semanas estuve muy triste. No comí carne ni tomé vino, ni probé nada de lo que me gustaba. Tampoco me puse ningún perfume. 4 El día veinticuatro del mes de Abib, yo estaba a la orilla del gran río Tigris. 5 De pronto, miré a alguien parecido a un hombre. Estaba vestido con ropa de lino, y tenía puesto un cinturón de oro puro. 6 Su cuerpo parecía estar hecho de cristal amarillo, y su cara tenía el brillo de un relámpago. Sus ojos parecían llamas de fuego, sus brazos y sus pies brillaban como metal pulido, y hablaba tan fuerte que su voz sonaba como el murmullo de mucha gente. Se trataba del ángel Gabriel.
7-8 »Cuando tuve este sueño, yo estaba solo, pues los que estaban conmigo se asustaron tanto que fueron a esconderse. Hasta yo mismo me puse pálido de miedo, y sentí que me desmayaba.
9 »Al oír que el ángel me hablaba, me desmayé y caí de cara al suelo. 10 Pero el ángel me ayudó a levantarme, y me puso de rodillas, con las manos sobre el suelo. 11 Entonces me dijo: “Daniel, levántate y escucha bien lo que voy a decirte. Dios te ama, y por eso me envió a darte este mensaje”.
»Mientras el ángel hablaba conmigo, yo me puse de pie, pero seguía temblando. 12-14 Y el ángel me dijo:

“Daniel, no tengas miedo. Dios escuchó tus oraciones desde el primer día, cuando trataste de entender ese sueño tan difícil y te humillaste ante él. Por eso Dios me envió a decirte que tú has visto lo que va a pasarle a tu pueblo en el futuro.
”Yo iba a venir antes, pero no pude hacerlo porque, durante veintiún días, el ángel encargado de cuidar al reino de Persia me lo impidió. Yo me había quedado solo, junto a los reyes de Persia, pero vino en mi ayuda Miguel, uno de los ángeles más importantes de todos”.

15 »Mientras el ángel Gabriel me decía todo esto, yo me quedé callado y solo miraba al suelo. 16-17 Entonces alguien más, que también parecía un hombre, me tocó los labios. Yo le dije al ángel que estaba conmigo: “Mi señor, lo que estoy viendo me llena de angustia y me deja sin fuerzas. ¿Cómo quiere usted que le hable, si casi no puedo respirar?”
18 »Aquel personaje volvió a tocarme, y me dio nuevas fuerzas. 19 Me dijo: “¡No tengas miedo, ni te preocupes de nada! ¡Alégrate y ten valor, pues Dios te ama!”
»Y mientras me decía esto, sentí que me volvían las fuerzas. Entonces le dije: “Mi señor, ahora puede usted hablarme, pues ya tengo nuevas fuerzas”.
20 »Entonces aquel personaje me dijo: “He venido a verte porque tengo que pelear con el ángel encargado de cuidar a Persia. Cuando yo termine de pelear contra él, vendrá el ángel encargado de cuidar a Grecia. 21 En mi lucha contra él, solo cuento con la ayuda de Miguel, que es el ángel que protege a Israel. Ahora yo te voy a explicar lo que dice el libro de la verdad”».
Daniel ohecháva ysyry Tigris rembe'ýpe
1 Áño mbohapyha ojupi haguépe mburuvicha guasúrõ Ciro tetã Pérsiape, oguahẽ ñe'ẽ Daniélpe, hérava avei Beltsasar. Añetegua ramo jepe pe ñe'ẽ chupe oguahẽva, hasy jaikuaa haguã mba'épa he'ise. Opáichavo Daniel ojapysaka porã, ha ohendu aja, ojora mbegue katu ohóvo.
2 “Umiha árape che, Daniel, añembyasy aikóvo, mbohapy semána aja. 3 Nda'úi mba'eveichagua tembi'u ñane mohyguãtãva, nda'úi so'o ha kaguy, ha ndajahúi ohasa peve umi mbohapy semána. 4 Upe áñope, 24 arahápe upe mes peteĩme, añembo'y hína ysyry Tigris rembe'ýpe. 5 Upéicha háguinte ahecha sapy'a peteĩ kuimba'e ijao morotĩmbáva ha iku'a jokuaha órova. 6 Hete overa ita jeguáicha, hova ojajái ára veráicha, umi hesa ojogua tata rendýpe. Umi ijyva ha hetyma vrónseicha overa, ha oñe'ẽvo, hyapu ku heta oĩ ramo guáicha oñe'ẽva.
7 Chénte upe ahecháva ko'a mba'e. Umi che ndive oĩ vaekue ndohechái mba'eve. Tuicha okyhyje ha'e kuéra, upévare pya'e okañymba. 8 Aime cheño ahechávo ko mba'e. Che resa'yjupaite, che kangypa ha añeñandu'i. 9 Ahendúvo oñe'ẽha, che py'a mano ha ha'a yvýpe. 10 Upéi añandu peteĩ che mopu'ãva, ha apyta che po ha che renypy'ãre aryrýi. 11 Upéi he'i chéve: ‘Daniel, Tupã ndéve nde poravo. Ehendu porã ko ha'étava ndéve. Epu'ã katu, ne rendápe niko añembou’. Ha'e oñe'ẽmbávo añembo'y, aryryipa ramo jepe. 12 Upéi he'i chéve: ‘Ani rekyhyje Daniel, reñepyrũ guive reñeha'ã reikuaa haguã umi mba'e hasýva, ha reñemomirĩgui Tupã renondépe, ha'e ohendu ne ñembo'e. Upévare aju che. 13 Persia retã ruvicha che joko vaekue 21 ára pukukue. Upéi katu Miguel, peteĩ Tupã remimbou imbaretevéva, oho che pytyvõ. Cheño ajecha vaekue Pérsiape. 14 Ko'ágã aju amombe'u ndéve pe ojehútava ne retã guápe umi ára oútavape. Umi ne mba'e recha niko oñe'ẽ ko'ãvare.”
15 Ha'e oñe'ẽ aja chéve upéicha, ama'ẽ yvýre ha nda'éi mba'eve. 16 Peichaháguinte peteĩ Tupã remimbou, ojoguáva kuimba'épe, opoko che rembére. Upépe añepyrũ añe'ẽ, ha ha'e chupe, che renondépe oñembo'ýva hína: ‘Karai, ko ahecha vaekue niko che mongyhyje eterei ha che mokangypa. 17 Mba'éicha piko kóicha ikatúta añe'ẽ ndéve? Che kangypa niko ha ndaikatúi che pytuhẽnte jepe.’ 18 Upépe, ha'e opoko jey che rehe, ha che mombarete jey. 19 He'i chéve: ‘Ani rejepy'apy térã rekyhyje mba'evégui. Nde Tupã poravopyre hína.’
Oñe'ẽ aja chéve, añandu che mbareteveha ahávo. Ha ha'e chupe: ‘Karai, ere katu chéve pe ere vaerã. Nde niko tuicha che mombarete jey.’ 20-21 Upérõ he'i chéve: ‘Reikuaápa mba'ére aju rohechávo? Aju aikuaaukávo ndéve mba'épa he'i pe kuatia añetegua ryrúpe. Ko'agãite katu, aha jey vaerã añorãirõ mburuvicha Persia pegua ndive. Ha añorãirõ rire hendive, oúta hína Grecia ruvicha guasu. Ha Tupã remimbou Miguel, Israel rehe oñangarekóva, ha'e ñoite pe ikatúva che pytyvõ.’