David trata bien a Mefi-bóset
1 Un día, David les preguntó a sus asistentes y consejeros: «¿Vive todavía algún familiar de Saúl, a quien yo pueda ayudar en memoria de Jonatán?»
2 Entonces llamaron a Sibá, que había estado al servicio de Saúl. Cuando Sibá llegó a la presencia de David, este le dijo:

—¿Eres tú Sibá?

Y él respondió:

—Para servir a Su Majestad.

3 Y el rey David le preguntó:

—¿Vive todavía algún familiar de Saúl? Dios ha puesto en mi corazón un gran deseo de ayudarlo.

Sibá le contestó:

—Aún vive un hijo de Jonatán, que no puede caminar. Se llama Mefi-bóset.

4 David le preguntó dónde estaba, y Sibá le respondió:

—Vive en Lodebar, en la casa de Maquir hijo de Amiel.

5 El rey mandó traer a Mefi-bóset, 6 y cuando Mefi-bóset llegó al palacio, se inclinó delante de David en señal de respeto. Entonces David exclamó:

—¡Mefi-bóset!

—¡Para servir a Su Majestad! —respondió.

7 David le dijo:

—No tengas miedo, en memoria de tu padre Jonatán, voy a cuidar de ti. Voy a devolverte todas las tierras de tu abuelo Saúl, y de ahora en adelante comerás en mi mesa.

8 Mefi-bóset volvió a inclinarse delante de David, y dijo:

—¿A qué se debe que Su Majestad me trate así? ¡Un perro muerto y yo somos la misma cosa!

9 Entonces el rey llamó a Sibá y le dijo:

—Todo lo que antes fue de Saúl y de su familia, voy a dárselo a Mefi-bóset. 10 Quiero que tú y tus hijos y sirvientes trabajen la tierra de Mefi-bóset, y le den todo lo que cosechen, para que nunca le falte comida. Aunque de todos modos él siempre comerá en mi mesa.

Como Sibá tenía quince hijos y veinte sirvientes, 11-13 le dijo al rey:

—Yo estoy para servir a Su Majestad, así que haré todo lo que usted ordene.

Y desde ese momento Sibá y todos sus familiares quedaron al servicio de Mefi-bóset y de su hijo Micaías. Como Mefi-bóset no podía caminar, se quedó a vivir en Jerusalén, y siempre comía en la mesa de David, como uno más de sus hijos.
David ojapo iporãva Mefi-Bóset rehe
1 Peteĩ jey David oporandu: “Oĩpa peteĩ Saúl ñemoñare oikovéva gueteri, ikatu haguã ajapo hese iporãva Jonatán rérape?”
2 Oĩ peteĩ tembiguái Saúl róga pegua, hérava Sibá. Upéva oñehenói David rendápe. David oporandu chupe:
—Ndépa hína Sibá?
Ha'e he'i:
—Che ha'e.
3 Upérõ David oporandu chupe:
—Oĩ gueteripa Saúl róga rehegua oikovéva, ikatu haguã ajapo hese iporãva Ñandejára rérape?
Sibá he'i chupe:
—Opyta gueteri peteĩ Jonatán ra'y ikarẽva mokõive ipýgui.
4 —Mamópa oĩ? —he'i David.
—Táva Lodebar héravape, Maquir Amiel ra'y rógape, —he'i chupe Sibá.
5 Upérõ David he'i ojegueru haguã hendápe, 6 ha Mefi-Bóset, Jonatán ra'y ha Saúl remineno, oguahẽvo David rendápe, ojayvy omomba'évo chupe.
—Mefi-Bóset! —he'i David.
—Ere katu che ruvicha guasu, —he'i ha'e.
7 David he'i chupe:
—Ani rekyhyje, ajapose iporã etereíva nde rehe, nde ru Jonatán rérape. Ame'ẽkáta ndéve opa umi yvy nde aguélo Saúl mba'ekue, ha rekarúta opa ára che ndive che mesápe.
8 Mefi-Bóset katu ojayvy ha he'i chupe:
—Mba'ére piko rema'ẽ ko ne rembiguáire, che ruvicha guasu? Che niko jagua re'õnguénte voi.
9 David katu ohenói Saúl rembiguái Síbape ha he'i chupe:
—Ame'ẽ nde jára reminenópepe opa imba'e ha hogagua mba'ekue. 10 Upévare nde, nde ra'y ha ne rembiguái kuéra, pemba'apóta pe yvýre imba'erã, ha reñongatúta opa mba'e oñemono'õva, okaru haguã nde jára rogagua. Mefi-Bóset katu okarúta opa ára che mesápe.
Sibá, oguerekóva 15 ta'ýra ha 20 hembiguái, 11 he'i Davídpe:
—Ojejapóta opa mba'e ere vaekue ko ne rembiguáipe che ruvicha guasu.
Ha Mefi-Bóset okaru jepi opa ára David mesápe ita'ýra kuéra ykére. 12 Mefi-Bóset Oguereko avei peteĩ ita'ýra imitãva gueteri, hérava Micaías, ha opa umi oikóva Sibá rógape omba'apo Mefi-Bóset peguarã. 13 Mefi-Bóset katu, ikarẽva mokõive ipýgui oiko Jerusalénpe, okarúgui opa ára David mesápe.