Jonás oho Nínivepe
1 Oñe'ẽ jey Ñandejára Jonáspe ha he'i chupe kóicha:
2 Tereho upe táva guasuete Nínive héravape ha eikuaauka chupe kuéra upe che ñe'ẽ ame'ẽva ndéve.
3 Ha ojapo Jonás Ñandejára ojerureháicha chupe. Nínive niko peteĩ táva ndetuichapa jepéva mbohapy árape ojeguatáva peteĩ hembe'ýgui ambue hembe'y peve. 4 Ha Jonás oguahẽ upe távape. Upe oguahẽha árape oguata upe távare ha he'i umi upépe guápe:
—Ko ára guive 40 ára haguépe Nínive oñehundíta.
5 Umi Ninivegua oguerovia Ñandejára ñe'ẽ. Ha ohechauka haguã oñembyasyha hembiapo vaígui, oĩ haguéicha, imboriahúva ha imboriahu'ỹva ndo'uvéi mba'eve ha oñemonde ao vosakuépe. 6 Nínive ruvicha guasu ohendúvo ko'ã mba'e, oheja iguapyha, oipe'a ijehegui ijao jegua, omonde ao vosakue ha oguapy tanimbu apytépe. 7 Ha ojekuaauka umi Nínive guápe ñe'ẽ oúva mburuvicha guasu ha umi mburuvicha iguýpe oĩvagui ha he'íva kóicha:
“Avave to'u'ỹ mba'eve; opavave Ninivegua ha hymba kuéra anítei to'u mba'eve térã toy'u. 8 Opavave toñemonde ao vosakuépe ha upéicha avei tomonde hymba kuéra. Opavavete toñembo'e ipy'aite guive Tupãme ha toheja heko vai ha hembiapo vai. 9 Ikatu mba'e niko upéicha Tupã oheja rei ñandéve ñane rembiapo vaikue, ndaipochyvéi ñane ndive ha nañamanói.”
10 Ha ohecha Tupã umi mba'e Ninivegua ojapóva. Ohecha ohejaha hikuái heko vai. Upévare nohundíri chupe kuéra he'i haguéicha ojapotaha.
Nínive se arrepiente
1 Vino palabra de Jehová por segunda vez a Jonás, diciendo: 2 Levántate y ve a Nínive, aquella gran ciudad, y proclama en ella el mensaje que yo te diré. 3 Y se levantó Jonás, y fue a Nínive conforme a la palabra de Jehová. Y era Nínive ciudad grande en extremo, de tres días de camino. 4 Y comenzó Jonás a entrar por la ciudad, camino de un día, y predicaba diciendo: De aquí a cuarenta días Nínive será destruida. 5 Y los hombres de Nínive creyeron a Dios, y proclamaron ayuno, y se vistieron de cilicio desde el mayor hasta el menor de ellos.
6 Y llegó la noticia hasta el rey de Nínive, y se levantó de su silla, se despojó de su vestido, y se cubrió de cilicio y se sentó sobre ceniza. 7 E hizo proclamar y anunciar en Nínive, por mandato del rey y de sus grandes, diciendo: Hombres y animales, bueyes y ovejas, no gusten cosa alguna; no se les dé alimento, ni beban agua; 8 sino cúbranse de cilicio hombres y animales, y clamen a Dios fuertemente; y conviértase cada uno de su mal camino, de la rapiña que hay en sus manos. 9 ¿Quién sabe si se volverá y se arrepentirá Dios, y se apartará del ardor de su ira, y no pereceremos?
10 Y vio Dios lo que hicieron, que se convirtieron de su mal camino; y se arrepintió del mal que había dicho que les haría, y no lo hizo.