Jacob ohovasa Efraín ha Manaséspe
1 Ko'ã mba'e oiko rire oje'e Josépe itúva hasyha. Upérõ oho oñandúvo mokõive ita'ýra ndive: Efraín ha Manasés. 2 Oikuaávo Jacob José ouha, oñeha'ãmbaite ha oguapy hupápe. 3 Jacob he'i Josépe:
—Tupã ipu'akapáva ojechauka vaekue chéve táva Luz Canaán guápe, che rovasa, 4 ha he'i vaekue chéve
—Heta romoñemoñaréta osẽ haguã chugui kuéra heta tetã, ha ame'ẽta ko yvy ne ñemoñarépe opa árape guarã.
5 Mokõive nde ra'y, Efraín ha Manasés rereko vaekue Egíptope aju mboyve, che mba'éma avei, che mba'eháicha Rubén ha Simeón. 6 Nde ra'y kuéra upe riregua katu ne mba'éta, ijyvy kuérata avei ityke'ýra kuéra Efraín ha Manasés yvy. 7 Ajapo upéicha nde sy Raquel rehehápe. Hetaite ambyasy vaekue imano Canaánpe namombyrýi Efrátagui, ajukuévo Padán-Arámgui. Añotỹ vaekue chupe Efrata rapépe, ko'ágã hérava Belén.
8 Jacob ohecha José ra'y kuérape ha he'i:
—Máva piko ko'ã mitã?
9 José he'i itúvape:
—Che ra'y kuéra hína, Tupã ome'ẽ vaekue chéve Egíptope.
Jacob he'i:
—Emboja mína che rendápe, tahovasa.
10 Jacob itujáma ha ndahesa pysovéi. Oñembojávo hendápe José ra'y kuéra, ohetũ ha oñañuã chupe kuéra. 11 Upéi he'i Josépe:
—Naimo'ãi vaekue rohecha jeýne haguã, ha ágã Tupã ohechauka avei chéve nde ra'y kuéra.
12 José oipe'a chupe kuéra Jacob rapypa'ũgui ha upéi oñesũ ha ojayvy henondépe. 13 Omoĩ Jacob asu gotyo Efraín ha Manasés ijakatúa gotyo. 14 Jacob katu oipyso mokõive ipo, ombojuasa ha omoĩ pe ijakatúa Efraín, imitãvéva akã ári, ha ijasu Manasés akã ári, ha'e ramo jepe ijypykue. 15 Upéi ohovasa chupe kuéra he'ívo:

“Tupã rembipota
ojapo vaekue
che jarýi Abraham
ha che ru Isaac.
Upéva upe Tupã, che rehe
oñangareko vaekue,
aiko ypy guive, ágã peve.
16 Ha Tupã remimbou,*f**
opa mba'e vaígui
che pe'a vaekue,
tohovasa ko'ã mitã,
ha ha'e kuéra rupi,
tove opavave taimandu'a
che jarýi Abraham,
che ru Isaac rehe,
ha che rehe avei.
Ta iñemoñare heta,
ha taiñasãi opa rupi
yvy tuichakue.”

17 José ojepy'apy ohechávo itúva oguerekoha ipo akatúa Efraín akã ári. Oimo'ãgui ojavyha, ohupi itúva po oguerova haguã Manasés akã ári, 18 ha he'i chupe:
—Ndaupéichai niko taita. Kóva niko che ra'y ypykue. Emoĩ nde po akatúa iñakã ári.
19 Jacob he'i chupe:
—Aikuaáko che ra'y, aikuaa. Iñemoñarégui avei osẽta tetã guasu. Opáichavo ityvýra tuichavéta chugui ha heta tetã guasu osẽta iñemoñarégui.
20 Upe árape ohovasa chupe kuéra he'ívo:
—Umi Israelgua oporohovasa ramo, oiporúta pende réra ha he'íta: “Tupã ta nde rovasa ohovasa haguéicha Efraín ha Manaséspe.”
Upéicha Jacob omotenonde Efraínpe ha ombotapykue Manaséspe. 21 Upérõ Jacob he'i Josépe:
—Rehechaháicha, ko'ẽrõitéma amanóne. Tupã katu oĩta pene ndive ha pende reraha jeýta pende ru kuéra ypykue retãme. 22 Ndéve ame'ẽ hetave yvy nde ryke'y kuéragui, aipe'a vaekue amorréo kuéragui ñorãirõme.
Jacob bendice a Efraín y a Manasés
1 Sucedió después de estas cosas que dijeron a José: He aquí tu padre está enfermo. Y él tomó consigo a sus dos hijos, Manasés y Efraín. 2 Y se le hizo saber a Jacob, diciendo: He aquí tu hijo José viene a ti. Entonces se esforzó Israel, y se sentó sobre la cama, 3 y dijo a José: El Dios Omnipotente me apareció en Luz en la tierra de Canaán, y me bendijo, 4 y me dijo: He aquí yo te haré crecer, y te multiplicaré, y te pondré por estirpe de naciones; y daré esta tierra a tu descendencia después de ti por heredad perpetua. 5 Y ahora tus dos hijos Efraín y Manasés, que te nacieron en la tierra de Egipto, antes que viniese a ti a la tierra de Egipto, míos son; como Rubén y Simeón, serán míos. 6 Y los que después de ellos has engendrado, serán tuyos; por el nombre de sus hermanos serán llamados en sus heredades. 7 Porque cuando yo venía de Padan-aram, se me murió Raquel en la tierra de Canaán, en el camino, como media legua de tierra viniendo a Efrata; y la sepulté allí en el camino de Efrata, que es Belén.
8 Y vio Israel los hijos de José, y dijo: ¿Quiénes son estos? 9 Y respondió José a su padre: Son mis hijos, que Dios me ha dado aquí. Y él dijo: Acércalos ahora a mí, y los bendeciré. 10 Y los ojos de Israel estaban tan agravados por la vejez, que no podía ver. Les hizo, pues, acercarse a él, y él les besó y les abrazó. 11 Y dijo Israel a José: No pensaba yo ver tu rostro, y he aquí Dios me ha hecho ver también a tu descendencia. 12 Entonces José los sacó de entre sus rodillas, y se inclinó a tierra. 13 Y los tomó José a ambos, Efraín a su derecha, a la izquierda de Israel, y Manasés a su izquierda, a la derecha de Israel; y los acercó a él. 14 Entonces Israel extendió su mano derecha, y la puso sobre la cabeza de Efraín, que era el menor, y su mano izquierda sobre la cabeza de Manasés, colocando así sus manos adrede, aunque Manasés era el primogénito. 15 Y bendijo a José, diciendo: El Dios en cuya presencia anduvieron mis padres Abraham e Isaac, el Dios que me mantiene desde que yo soy hasta este día, 16 el Ángel que me liberta de todo mal, bendiga a estos jóvenes; y sea perpetuado en ellos mi nombre, y el nombre de mis padres Abraham e Isaac, y multiplíquense en gran manera en medio de la tierra.
17 Pero viendo José que su padre ponía la mano derecha sobre la cabeza de Efraín, le causó esto disgusto; y asió la mano de su padre, para cambiarla de la cabeza de Efraín a la cabeza de Manasés. 18 Y dijo José a su padre: No así, padre mío, porque este es el primogénito; pon tu mano derecha sobre su cabeza. 19 Mas su padre no quiso, y dijo: Lo sé, hijo mío, lo sé; también él vendrá a ser un pueblo, y será también engrandecido; pero su hermano menor será más grande que él, y su descendencia formará multitud de naciones. 20 Y los bendijo aquel día, diciendo: En ti bendecirá Israel, diciendo: Hágate Dios como a Efraín y como a Manasés. Y puso a Efraín antes de Manasés. 21 Y dijo Israel a José: He aquí yo muero; pero Dios estará con vosotros, y os hará volver a la tierra de vuestros padres. 22 Y yo te he dado a ti una parte más que a tus hermanos, la cual tomé yo de mano del amorreo con mi espada y con mi arco.