Páskua
1 Ñandejára he'i Moisés ha Aarónpe Egíptope:
2 —Ko mes ha'éta hína peẽme guarã, áño pegua mes tenondegua. 3 Peje opa Israel guápe: “Ko mes pegua ára 10hápe, opa óga jára toñongatu peteĩ ovecha ra'y térã kavara ra'y hóga guápe guarã. 4 Peteĩ óga pegua imbovy ramo ho'upa haguã, tome'ẽ hembyre hóga ykére oĩvape. Ojeporavo haguã upe mymba, toñema'ẽ mbovýpa umi ogagua ha mbovýpa ho'u jepi peteĩ-teĩ. 5 Ta upéva ovecha ra'y térã kavara ra'y mácho imarã'ỹva ha hi'áño peteĩva. 6 Peñongatu ára 14 peve ha opa Israelgua tojuka oguahẽvo ka'aru pytũ. 7 Pemona huguykuépe mokõive óga rokẽ ykére pe'uhápe upe mymba, avei hembe'y yvategua. 8 Upe pyharépe voi toje'u ho'o jehesy pyre, mbuja ha pohã ñana iróva reheve. Upe mbuja tojejapo trígo ku'i oñembovu'ỹvagui. 9 Upe mymbágui ani pe'u mba'eve ipýra térã ñembojy pyre. Jehesy pyre pe'u vaerã, iñakãngue, ipokue ha hyekue reheve. 10 Ani peheja mba'eve upe ára ambuépe guarã ha hembyre pehapy ko'ẽmba vove. 11 Upéicha pe'u: jeku'a jopýpe, pende py rehegua pende py rehe ha yvyra jekoha pende pópe. Ha pe'u pya'e, Ñandejára Páskua,*f** niko hína. 12 Che ahasáta upe pyharépe Egipto rupi ha ajukapáta Egiptogua ra'y ypykue, taha'e kuimba'e térã mymba. Upéicha ainupãta tupã gua'u kuéra Egipto guápe. Che hína pende Jára! 13 Upe tuguy oĩva pende róga rokẽre, ha'éta mba'e rechaukaha ha ahasakuévo ahasáta henonde rupi ha ndoike mo'ãi pende jukávo porojukahára, ainupã ramo Egíptope. 14 Ko ára hína mandu'arã peẽme ha pembyaretéta chéve peẽ ha pene ñemoñare. Pembyarete ko ára tembiapoukapy ramo opa árape guarã peẽme ha pene ñemoñarépe.”
Mbuja iñembovu pyre'ỹ
15 Pe'u mbuja oñembovu'ỹva 7 ára pukukue. Ára peteĩha guive peipe'a pende rógagui mbuja mbovuha. Umi ho'úva mbuja oñembovupyréva umíva umi árape, toñemosẽ Israélgui. 16 Ára peteĩháme pejapo aty marangatu. Ára 7hápe upéicha avei. Umi árape ani oñemba'apo, ndaha'éi ramo tembi'u apópe. Upéva ñoite ikatu pejapo. 17 Pembyarete mbuja iñembovu pyre'ỹ ára, upe árape niko anohẽ vaekue Egíptogui opa Israel guápe. Pembyarete ko ára tembiapoukapy ramo opa árape guarã peẽme ha pene ñemoñarépe. 18 Pe'u mbuja iñembovu pyre'ỹ mes peteĩháme, ára 14 ka'aru guive, ára 21 ka'aru peve. 19 Ani oĩ mbuja mbovuha pende rógape 7 ára pukukue. Upe ho'úva mba'e ñembovu pyre, taha'e mombyrygua, taha'e tetãgua, toñemosẽ Israélgui. 20 Mamo peikohápe ani pe'u mba'eve iñembovu pyre. Noñembovúi vaekuénte pe'u vaerã.
Tembiapoukapy Páskua rehegua
21 Moisés ohenói Israel myakãhára*f** kuérape ha he'i chupe kuéra:
—Tapeho peheka ovecha ra'y ha kavara ra'y kuéra pende róga guápe guarã ha pejuka upe mymba Paskuarã. 22 Pemono'õ huguykue ña'ẽme ha upépe pemyakỹ ñana rogue. Upévape pemona tuguy mokõi okẽ rembe'y ykére ha hi'arigua rehe avei. Upe okẽ rupi tosẽ'ỹ avave hógagui ko'ẽmba mboyve. 23 Ñandejára ohasáta ha ojukáta Egipto guápe ha ohechávo tuguy onáva pende róga rokẽ rembe'y mbohapýre, ohasátante henonde rupi ha ndoheja mo'ãi porojukahára oike pende rógape pende jukávo. 24 Pejapo kóva tembiapoukapy ramo opa árape guarã peẽme ha pene ñemoñarépe. 25 Upéicha avei pejapóta peikévo upe yvýpe Ñandejára ome'ẽtava peẽme, he'i haguéicha. 26 Ha peẽme oporandu ramo pende ra'y kuéra: “Mba'e piko he'ise ko pejapóva?”, 27 peje kóicha chupe kuéra: “Kóva hína Páskua rehegua mymbajuka*f** ombyaretéva Ñandejárape guarã, ha'e ohasa ramo guare Israelgua róga renonde rupi Egíptope. Ha ojuka Egiptogua róga guápe, ore róga guápe katu ndojukái.” Upérõ Israelgua oñesũ ha omomba'e guasu.
28 Israelgua ojapo opa mba'e he'i vaekue Ñandejára Moisés ha Aarónpe, ha'e he'i haguéicha.
Ta'ýra ypykue jejuka
29 Pyhare pyte Tupã ojuka Egíptope opa ta'ýra ypykue, Faraón, iguapyha jeguápe oguapýva ra'y guive, upe kuimba'e koty ypytũme oĩva ra'y peve, ha opa mymba ra'y ypykue Egiptogua mba'e. 30 Faraón, opa hembiguái kuéra ha opa umi Egiptogua, opu'ã upe pyharépe ha oiko jahe'o soro mbarete eterei Egiptopy rehe ndaipórigui óga noĩrihápe omanóva. 31 Upe pyharépe voi Faraón ohenói Moisés ha Aarónpe ha he'i chupe kuéra:
—Pepu'ã ha pesẽ ore retãgui peẽ ha opa Israelgua ha tapeho pemomba'e guasu Tupãme peje haguéicha. 32 Peraha avei pende ovecha ha vaka kuéra peje haguéicha. Tapeho ha che rovasa chéve avei.
33 Umi Egiptogua avei ojerure asy chupe kuéra osẽ pya'e haguã Egíptogui, he'ívo:
—Romanombáta niko!
34 Umi Israelgua ogueraha mbujarã ovu'ỹva gueteri opa hyru reheve ha omoĩvo ijahojápe ohupi ijati'ýre.
Egiptogua ñemondoho
35 Opa Israelgua ojapo Moisés he'i vaekue chupe kuéra ha ojerure Egipto guápe imba'e jegua pláta ha óro ha ijao kuéra. 36 Ñandejára ombopy'a porã rupi Egipto guápe, ome'ẽ Israel guápe opa mba'e ha'e kuéra ojeruréva. Upéicha omondoho hikuái Egipto guápe.
Israelgua ñesẽ
37 Israelgua osẽ Ramsésgui ha oho Sucot gotyo. Osẽ 600.000 kuimba'e rupi ojepapa'ỹ rehe kuña ha mitã nguéra. 38 Osẽ avei hendive kuéra tapicha opaichagua, heta vaka, ovecha ha kavara reheve. 39 Mbujarãgui oguenohẽ vaekue Egíptogui ojapo hikuái mbuja iñembovu pyre'ỹ, oñemosẽvo Egíptogui niko ndaikatúi ogueraha tembi'u tape rehe guarã. 40 Israelgua hi'are vaekue Egíptope 430 áño. 41 Upe ára oñemboty haguépe umi 430 áño, osẽ Egíptogui opa Israelgua, Ñandejára ñorãirõhára. 42 Pyhare ojeke'ỹha vaekue upéva ñande járape guarã, oguenohẽ haguã chupe kuéra Egíptogui. Ha upe pyharéta hína avei pyhare jeke'ỹha opa Israelgua ha iñemoñarépe opa árape guarã, ombyaretévo Ñandejára rembiapokue.
Tembiapoukapy Páskua rehegua
43 Ñandejára he'i Moisés ha Aarónpe:
—Ãva hína tembiapoukapy Páskua rehegua: Ani ho'u chugui avave mombyrygua. 44 Pene rembiguái ijogua pyre, peapi'o vaekue, ikatúta ho'u. 45 Oikóva pende apytépe térã omba'apóva peẽme guarã katu ani ho'u. 46 Toje'u óga pýpe. Ani penohẽ okápe upe so'o ha ani pemopẽ ikãnguekue. 47 Israelgua oĩ haguéicha ombyarete vaerã. 48 Oĩ ramo mombyrygua pende apytépe ho'uséva Ñandejára Páskua, tojeapi'ouka ha'e ha kuimba'e kuéra hesegua. Upéicha oñemboja kuaa ombyaretévo, peẽichaguáta niko hína avei. Upe ojeapi'o'ỹva katu ani ho'u. 49 Peteĩnte upe tembiapoukapy tetãgua ha mombyrygua pene ndive oikóvape guarã.
50 Upéicha ojapo Israelgua, Ñandejára he'i haguéicha Moisés ha Aarónpe. 51 Upe árape voi Ñandejára oguenohẽ Egíptogui aty-atýpe opa Israel guápe.
La pascua
1 Habló Jehová a Moisés y a Aarón en la tierra de Egipto, diciendo: 2 Este mes os será principio de los meses; para vosotros será este el primero en los meses del año. 3 Hablad a toda la congregación de Israel, diciendo: En el diez de este mes tómese cada uno un cordero según las familias de los padres, un cordero por familia. 4 Mas si la familia fuere tan pequeña que no baste para comer el cordero, entonces él y su vecino inmediato a su casa tomarán uno según el número de las personas; conforme al comer de cada hombre, haréis la cuenta sobre el cordero. 5 El animal será sin defecto, macho de un año; lo tomaréis de las ovejas o de las cabras. 6 Y lo guardaréis hasta el día catorce de este mes, y lo inmolará toda la congregación del pueblo de Israel entre las dos tardes. 7 Y tomarán de la sangre, y la pondrán en los dos postes y en el dintel de las casas en que lo han de comer. 8 Y aquella noche comerán la carne asada al fuego, y panes sin levadura; con hierbas amargas lo comerán. 9 Ninguna cosa comeréis de él cruda, ni cocida en agua, sino asada al fuego; su cabeza con sus pies y sus entrañas. 10 Ninguna cosa dejaréis de él hasta la mañana; y lo que quedare hasta la mañana, lo quemaréis en el fuego. 11 Y lo comeréis así: ceñidos vuestros lomos, vuestro calzado en vuestros pies, y vuestro bordón en vuestra mano; y lo comeréis apresuradamente; es la pascua de Jehová. 12 Pues yo pasaré aquella noche por la tierra de Egipto, y heriré a todo primogénito en la tierra de Egipto, así de los hombres como de las bestias; y ejecutaré mis juicios en todos los dioses de Egipto. Yo Jehová. 13 Y la sangre os será por señal en las casas donde vosotros estéis; y veré la sangre y pasaré de vosotros, y no habrá en vosotros plaga de mortandad cuando hiera la tierra de Egipto.
14 Y este día os será en memoria, y lo celebraréis como fiesta solemne para Jehová durante vuestras generaciones; por estatuto perpetuo lo celebraréis. 15 Siete días comeréis panes sin levadura; y así el primer día haréis que no haya levadura en vuestras casas; porque cualquiera que comiere leudado desde el primer día hasta el séptimo, será cortado de Israel. 16 El primer día habrá santa convocación, y asimismo en el séptimo día tendréis una santa convocación; ninguna obra se hará en ellos, excepto solamente que preparéis lo que cada cual haya de comer. 17 Y guardaréis la fiesta de los panes sin levadura, porque en este mismo día saqué vuestras huestes de la tierra de Egipto; por tanto, guardaréis este mandamiento en vuestras generaciones por costumbre perpetua. 18 En el mes primero comeréis los panes sin levadura, desde el día catorce del mes por la tarde hasta el veintiuno del mes por la tarde. 19 Por siete días no se hallará levadura en vuestras casas; porque cualquiera que comiere leudado, así extranjero como natural del país, será cortado de la congregación de Israel. 20 Ninguna cosa leudada comeréis; en todas vuestras habitaciones comeréis panes sin levadura.
21 Y Moisés convocó a todos los ancianos de Israel, y les dijo: Sacad y tomaos corderos por vuestras familias, y sacrificad la pascua. 22 Y tomad un manojo de hisopo, y mojadlo en la sangre que estará en un lebrillo, y untad el dintel y los dos postes con la sangre que estará en el lebrillo; y ninguno de vosotros salga de las puertas de su casa hasta la mañana. 23 Porque Jehová pasará hiriendo a los egipcios; y cuando vea la sangre en el dintel y en los dos postes, pasará Jehová aquella puerta, y no dejará entrar al heridor en vuestras casas para herir. 24 Guardaréis esto por estatuto para vosotros y para vuestros hijos para siempre. 25 Y cuando entréis en la tierra que Jehová os dará, como prometió, guardaréis este rito. 26 Y cuando os dijeren vuestros hijos: ¿Qué es este rito vuestro?, 27 vosotros responderéis: Es la víctima de la pascua de Jehová, el cual pasó por encima de las casas de los hijos de Israel en Egipto, cuando hirió a los egipcios, y libró nuestras casas. Entonces el pueblo se inclinó y adoró. 28 Y los hijos de Israel fueron e hicieron puntualmente así, como Jehová había mandado a Moisés y a Aarón.
Muerte de los primogénitos
29 Y aconteció que a la medianoche Jehová hirió a todo primogénito en la tierra de Egipto, desde el primogénito de Faraón que se sentaba sobre su trono hasta el primogénito del cautivo que estaba en la cárcel, y todo primogénito de los animales. 30 Y se levantó aquella noche Faraón, él y todos sus siervos, y todos los egipcios; y hubo un gran clamor en Egipto, porque no había casa donde no hubiese un muerto. 31 E hizo llamar a Moisés y a Aarón de noche, y les dijo: Salid de en medio de mi pueblo vosotros y los hijos de Israel, e id, servid a Jehová, como habéis dicho. 32 Tomad también vuestras ovejas y vuestras vacas, como habéis dicho, e idos; y bendecidme también a mí.
33 Y los egipcios apremiaban al pueblo, dándose prisa a echarlos de la tierra; porque decían: Todos somos muertos. 34 Y llevó el pueblo su masa antes que se leudase, sus masas envueltas en sus sábanas sobre sus hombros. 35 E hicieron los hijos de Israel conforme al mandamiento de Moisés, pidiendo de los egipcios alhajas de plata, y de oro, y vestidos. 36 Y Jehová dio gracia al pueblo delante de los egipcios, y les dieron cuanto pedían; así despojaron a los egipcios.
Los israelitas salen de Egipto
37 Partieron los hijos de Israel de Ramesés a Sucot, como seiscientos mil hombres de a pie, sin contar los niños. 38 También subió con ellos grande multitud de toda clase de gentes, y ovejas, y muchísimo ganado. 39 Y cocieron tortas sin levadura de la masa que habían sacado de Egipto, pues no había leudado, porque al echarlos fuera los egipcios, no habían tenido tiempo ni para prepararse comida.
40 El tiempo que los hijos de Israel habitaron en Egipto fue cuatrocientos treinta años. 41 Y pasados los cuatrocientos treinta años, en el mismo día todas las huestes de Jehová salieron de la tierra de Egipto. 42 Es noche de guardar para Jehová, por haberlos sacado en ella de la tierra de Egipto. Esta noche deben guardarla para Jehová todos los hijos de Israel en sus generaciones.
43 Y Jehová dijo a Moisés y a Aarón: Esta es la ordenanza de la pascua; ningún extraño comerá de ella. 44 Mas todo siervo humano comprado por dinero comerá de ella, después que lo hubieres circuncidado. 45 El extranjero y el jornalero no comerán de ella. 46 Se comerá en una casa, y no llevarás de aquella carne fuera de ella, ni quebraréis hueso suyo. 47 Toda la congregación de Israel lo hará. 48 Mas si algún extranjero morare contigo, y quisiere celebrar la pascua para Jehová, séale circuncidado todo varón, y entonces la celebrará, y será como uno de vuestra nación; pero ningún incircunciso comerá de ella. 49 La misma ley será para el natural, y para el extranjero que habitare entre vosotros.
50 Así lo hicieron todos los hijos de Israel; como mandó Jehová a Moisés y a Aarón, así lo hicieron. 51 Y en aquel mismo día sacó Jehová a los hijos de Israel de la tierra de Egipto por sus ejércitos.