Hi'upy umi ta'ãnga reípe guarã
1 Ko'ágã ahasáta ambohovái peẽme umi peporandu vaekue chéve tembi'u oñekuave'ẽva ta'ãnga rei kuérape rehegua. Añetéko hína pe oje'éva: “Opavave jaikuaa pe añetegua”, ha pe jaikuaáva katu ñane mbojererovu. Ha pe mborayhu oñepehẽngue ramo guáicha, omombarete ñande reko. 2 Oimérõ oimo'ãva oikuaaha, ndoikuaái gueteri ojekuaa vaerãháicha. 3 Ha oimérõ ohayhúva Tupãme, Tupã oikuaa chupe.
4 Aipórõ: ikatúpa oje'u umi tembi'u oñekuave'ẽva ta'ãnga rei kuérape? Jaikuaa porã umi ta'ãnga rei ndaha'eiha mba'eve ko yvy ári, ha peteĩ Tupãnte oĩha. 5 Ha oimérõ jepe yvágape ha yvy ári umi oñembohérava tupã (ha upéva ja'étarõ, heta tupã ha mba'e jára oĩ), 6 ñandéve guarã peteĩ Tupãnte oĩ, ñande Ru, opa mba'e apohare, ha ñande jaikove chupe guarã. Ha avei peteĩ Ñandejárante, Jesucristo, hese ae opa mba'e oikóva, ñande jepe hese ae jaiko.
Joayhu kuaa
7 Nda opavavéi niko oikuaa pe añetegua. Umi ojepokuaa vaekue omomba'e guasu ta'ãnga rei kuéra, ha ho'u umi tembi'u, ha oimo'ãva oñekuave'ẽ hague tupã nguérape, ikangýgui pe imba'e kuaaha, oñeñandu umi ta'ãnga rei omongy'apaha chupe kuéra. 8 Hesakã porã jepe, Tupã ñane mbyajeha ndaha'éi ja'úvare. Na ñane porãve mo'ãi niko ja'úvare, ha na ñande vaive mo'ãi ja'u'ỹvare. 9 Ani pe pene rembiapo vai rupi, peity umi ikangývape angaipápe. 10 Nde reikuaáva ko'ã mba'e reguapy ramo rekaru peteĩ ta'ãnga rei oñemomba'ehápe, ha peteĩ ñane pehẽngue ikangýva nde recha ramo, ikatu ha'e ikyre'ỹ avei ho'u haguã pe ta'ãnga reípe oñekuave'ẽ vaekuégui. 11 Ha upéicha nde, pe ne mba'e kuaáre, remyaña ho'a haguã pe ne pehẽngue ikangýva, Jesucristo omano hague avei. 12 Napemomba'éivo pe pene pehẽngue ikangývape, Crístope voi avei napemomba'éi hína. 13 Upévare, che rembi'u rupi, amyaña ramo che pehẽnguépe hembiapo vai haguã, araka'eve nda'u mo'ãi so'o, ani haguã amoĩ chupe hembiapo vai haguãicha.
Lo sacrificado a los ídolos
1 En cuanto a lo sacrificado a los ídolos, sabemos que todos tenemos conocimiento. El conocimiento envanece, pero el amor edifica. 2 Y si alguno se imagina que sabe algo, aún no sabe nada como debe saberlo. 3 Pero si alguno ama a Dios, es conocido por él.
4 Acerca, pues, de las viandas que se sacrifican a los ídolos, sabemos que un ídolo nada es en el mundo, y que no hay más que un Dios. 5 Pues aunque haya algunos que se llamen dioses, sea en el cielo, o en la tierra (como hay muchos dioses y muchos señores), 6 para nosotros, sin embargo, solo hay un Dios, el Padre, del cual proceden todas las cosas, y nosotros somos para él; y un Señor, Jesucristo, por medio del cual son todas las cosas, y nosotros por medio de él.
7 Pero no en todos hay este conocimiento; porque algunos, habituados hasta aquí a los ídolos, comen como sacrificado a ídolos, y su conciencia, siendo débil, se contamina. 8 Si bien la vianda no nos hace más aceptos ante Dios; pues ni porque comamos, seremos más, ni porque no comamos, seremos menos. 9 Pero mirad que esta libertad vuestra no venga a ser tropezadero para los débiles. 10 Porque si alguno te ve a ti, que tienes conocimiento, sentado a la mesa en un lugar de ídolos, la conciencia de aquel que es débil, ¿no será estimulada a comer de lo sacrificado a los ídolos? 11 Y por el conocimiento tuyo, se perderá el hermano débil por quien Cristo murió. 12 De esta manera, pues, pecando contra los hermanos e hiriendo su débil conciencia, contra Cristo pecáis. 13 Por lo cual, si la comida le es a mi hermano ocasión de caer, no comeré carne jamás, para no poner tropiezo a mi hermano.