Mba'érepa oñeme'ẽ vaerã tupãmba'e
1 Ko'ágã che pehẽngue kuéra, amombe'use peẽme mba'éichapa ojechauka Tupã py'a porã Macedoniagua, Jesucristo iglésiape. 2 Ohasa asyve ramo jepe, ovy'a. Ha imboriahuve ramo jepe, ome'ẽ oguereko heta ramo guáicha. 3 Che aikuaa ome'ẽ hague hikuái ipy'aite guive, ikatu haguéicha. Ha hetave ikatúvagui ome'ẽ hague. Ijehegui kuéra, 4 ojerure jey-jey chéve aheja haguã chupe kuéra oike avei Jesucristo reroviaha kuéra Jerusalengua ñepytyvõrãme. 5 Ha hetave pe aha'arõ vaekuégui ojapo hikuái. Oñeme'ẽ niko hikuái Ñandejárape raẽ ha upéi chéve, Tupã oipotaháicha. 6 Upévare ajerure vaekue Títope ombyaty haguã pende apytépe ko tupãmba'e ha'e oñepyrũma vaekue ombyaty. 7 Peẽ niko pene tenonde opa mba'épe: jeroviápe, ñe'ẽ kuaápe, mba'e kuaápe, kyre'ỹme pejejokuaika haguã, ha mborayhúpe pe che ahechauka vaekue peẽme. Upéicha avei pene tenonde vaerã ko tupãmba'e me'ẽme.
8 Che nda'éi katuete peẽme pejapo haguã che ha'éva. Aipotánte peikuaa mba'éichapa ambue kuéra ikyre'ỹ, ija haguã avei peẽme pehechaukávo pehayhu añeteha pende rapichápe. 9 Peikuaáma niko Ñandejára Jesucristo, pende rayhupápe, mba'e rerekoha ramo jepe, oñemomboriahu hague, ikatu haguã oiko pende hegui mba'eta rerekoha imboriahukue rupi.
10 Iporã haguã peẽme, ha'éta peẽme mba'éichapa che ahecha: iporãve peẽme pejapo ko'ágã pe pemoñepyrũ vaekue áño ohasa vaekuépe. Peẽme ndaha'éi vaekue peñepyrũsénteva, tenondete voi katu peñepyrũ. 11 Ko'ágã aipórõ, peẽme ikatuháicha, pemoguahẽ hu'ãme upe pemoñepyrũ vaekue, upe kyre'ỹ pehechauka vaekue reheve peñemoĩ ramo guare pejapo. 12 Oĩ ramo añete ome'ẽséva, Tupã oguerohory pe ikatuháicha ome'ẽva. Tupã niko ndojeruréi pe jareko'ỹva.
13 Ndaha'éi peẽ pepyta vaerã peikotevẽ, peipytyvõvo pende rapichápe, peñembojojapa vaerã uvei katu. 14 Ko'ágã peẽ pereko pe ha'e kuéra oguereko'ỹva. Ágãnte ha'e kuéra oguerekóne peẽ pereko'ỹva, ha upéicha peiko jojapáne. 15 He'iháicha Ñandejára ñe'ẽ: “Pe omono'õ heta vaekuépe nahembýi, ha michĩ omono'õ vaekue noikotevẽi.”
Tito ha iñirũ nguéra
16 Aguije Tupãme, omoĩ haguére Tito py'ápe upe angekói che avei arekóva pende rehe. 17 Oguerohory niko pe ajerure vaekue chupe, ha ha'e voi pende apógui mba'érõ, ko'ágã oho pende rechávo ijeheguiete. 18 Tito ndive amondo peteĩ ñane pehẽngue Jesucristo reroviaha kuéra oñe'ẽ porãha, omba'apo porã eterei haguére marandu porã rehehápe. 19 Ha upéi avei Jesucristo reroviaha kuéra oiporavo chupe oho haguã che ndive, ha che pytyvõ ko tupãmba'e ñemono'õ jajapóvape ñamomba'e guasúvo Ñandejárape, ha jahechaukávo japoropytyvõseha. 20 Upéicha ajapo ani haguã oñeñe'ẽ vai che rehe ko tupãmba'e guasu ñambyatývare. 21 Ha upéicha añeha'ã ajapo iporãva, ndaha'éi Ñandejára renondépente, yvypóra renondépe avei.
22 Umíva ndive amondo ambue ñane pehẽnguéva, ohechauka vaekue heta jey ikyre'ỹha, ha ko'yteve ko'ágã, ojerovia etereígui pende rehe. 23 Títore ha'e kuaa che irũha, ha omba'apoha che ndive pende rehehápe. Ha umi mokõi ambue ñane pehẽnguére, Jesucristo iglésia omondóva, ombyajeha Crístope. 24 Ha Jesucristo reroviaha kuéra oikuaa haguã, pehechauka chupe kuéra pehayhuha añetehápe, ha ndajejavyiha ajeroviávo pende rehe.
La ofrenda para los santos
1 Asimismo, hermanos, os hacemos saber la gracia de Dios que se ha dado a las iglesias de Macedonia; 2 que en grande prueba de tribulación, la abundancia de su gozo y su profunda pobreza abundaron en riquezas de su generosidad. 3 Pues doy testimonio de que con agrado han dado conforme a sus fuerzas, y aun más allá de sus fuerzas, 4 pidiéndonos con muchos ruegos que les concediésemos el privilegio de participar en este servicio para los santos. 5 Y no como lo esperábamos, sino que a sí mismos se dieron primeramente al Señor, y luego a nosotros por la voluntad de Dios; 6 de manera que exhortamos a Tito para que tal como comenzó antes, asimismo acabe también entre vosotros esta obra de gracia. 7 Por tanto, como en todo abundáis, en fe, en palabra, en ciencia, en toda solicitud, y en vuestro amor para con nosotros, abundad también en esta gracia.
8 No hablo como quien manda, sino para poner a prueba, por medio de la diligencia de otros, también la sinceridad del amor vuestro. 9 Porque ya conocéis la gracia de nuestro Señor Jesucristo, que por amor a vosotros se hizo pobre, siendo rico, para que vosotros con su pobreza fueseis enriquecidos. 10 Y en esto doy mi consejo; porque esto os conviene a vosotros, que comenzasteis antes, no solo a hacerlo, sino también a quererlo, desde el año pasado. 11 Ahora, pues, llevad también a cabo el hacerlo, para que como estuvisteis prontos a querer, así también lo estéis en cumplir conforme a lo que tengáis. 12 Porque si primero hay la voluntad dispuesta, será acepta según lo que uno tiene, no según lo que no tiene. 13 Porque no digo esto para que haya para otros holgura, y para vosotros estrechez, 14 sino para que en este tiempo, con igualdad, la abundancia vuestra supla la escasez de ellos, para que también la abundancia de ellos supla la necesidad vuestra, para que haya igualdad, 15 como está escrito: El que recogió mucho, no tuvo más, y el que poco, no tuvo menos.
16 Pero gracias a Dios que puso en el corazón de Tito la misma solicitud por vosotros. 17 Pues a la verdad recibió la exhortación; pero estando también muy solícito, por su propia voluntad partió para ir a vosotros. 18 Y enviamos juntamente con él al hermano cuya alabanza en el evangelio se oye por todas las iglesias; 19 y no solo esto, sino que también fue designado por las iglesias como compañero de nuestra peregrinación para llevar este donativo, que es administrado por nosotros para gloria del Señor mismo, y para demostrar vuestra buena voluntad; 20 evitando que nadie nos censure en cuanto a esta ofrenda abundante que administramos, 21 procurando hacer las cosas honradamente, no solo delante del Señor sino también delante de los hombres. 22 Enviamos también con ellos a nuestro hermano, cuya diligencia hemos comprobado repetidas veces en muchas cosas, y ahora mucho más diligente por la mucha confianza que tiene en vosotros. 23 En cuanto a Tito, es mi compañero y colaborador para con vosotros; y en cuanto a nuestros hermanos, son mensajeros de las iglesias, y gloria de Cristo. 24 Mostrad, pues, para con ellos ante las iglesias la prueba de vuestro amor, y de nuestro gloriarnos respecto de vosotros.