1 Nda che pytuvéi hína
apytávo,
che rekove oguahẽ hu'ãme
che ra'arõma yvykua.
2 Oñembohorýva mante
ijaty che rehe,
ára ha pyhare che ja'o joa.
3 Nde niko, Tupã,
ikatu vaerã
reñe'ẽmi che rehe,
mávapa nde'ỹ ramo ikatúne?
4 Nde remoypytũ iñakã nguéra,
anína reheja ipu'aka che rehe.
5 Oime ome'ẽva hepýre
hayhuhápe,
ha umíva ra'y kuéra
iñembyahýine.
6 Reheja piko maymáva
oñe'ẽ vai che rehe
ha ondyvu che rováre?
7 Ñembyasy omoypytũ
che resa kuéra,
ta'ãngamíntema che rete.
8 Umi imarangatúva
che rechávo oñemondýi,
ipochy
ha iñañávarõ che apo.
9 He'i meme ijehe kuéra
iporãha,
ipo kuéraje ipotĩ.
10 Pejumína che rendápe
opavave,
peteĩ iñarandúvante jepe
ndajuhúi chéne
pende apytépe.

11 Ohasa ohóva che rekove,
ha opa aipotáva
ha ajaposéva opytapa rei.
12 Peẽ katu, pyharégui
pejapo ára,
pytũ ramo jepe
pejéva ára hi'aguĩmaha!
13 Mano mante ikatu aha'arõ,
ha upe pytũ guasúpe
añeno ake.
14 Pe yvykuápe ha'e:
“Nde hína che ru”
ha umi ysópe katu: “Peẽ che sy
ha che ryvy kuéra”.
15 Aha'arõvapa mamo opyta?
Mávapa oikuaa?
16 Che ndive piko oguejýne
yvyguýpe, ropytu'u haguã?
1 Mi aliento se agota, se acortan mis días,
Y me está preparado el sepulcro.
2 No hay conmigo sino escarnecedores,
En cuya amargura se detienen mis ojos.

3 Dame fianza, oh Dios; sea mi protección cerca de ti.
Porque ¿quién querría responder por mí?
4 Porque a estos has escondido de su corazón la inteligencia;
Por tanto, no los exaltarás.
5 Al que denuncia a sus amigos como presa,
Los ojos de sus hijos desfallecerán.

6 Él me ha puesto por refrán de pueblos,
Y delante de ellos he sido como tamboril.
7 Mis ojos se oscurecieron por el dolor,
Y mis pensamientos todos son como sombra.
8 Los rectos se maravillarán de esto,
Y el inocente se levantará contra el impío.
9 No obstante, proseguirá el justo su camino,
Y el limpio de manos aumentará la fuerza.
10 Pero volved todos vosotros, y venid ahora,
Y no hallaré entre vosotros sabio.
11 Pasaron mis días, fueron arrancados mis pensamientos,
Los designios de mi corazón.
12 Pusieron la noche por día,
Y la luz se acorta delante de las tinieblas.
13 Si yo espero, el Seol es mi casa;
Haré mi cama en las tinieblas.
14 A la corrupción he dicho: Mi padre eres tú;
A los gusanos: Mi madre y mi hermana.
15 ¿Dónde, pues, estará ahora mi esperanza?
Y mi esperanza, ¿quién la verá?
16 A la profundidad del Seol descenderán,
Y juntamente descansarán en el polvo.