Tupã ohayhu hetãgua reko pu'ãme
1 “Che ahayhu vaekue
Israélpe imitãme,
che ra'y niko ha'e,
ahenói vaekue Egíptogui.
2 Ha ahenoive ramo jepe,
ko'ýte oñemomombyry
che hegui.
Che retãgua oikuave'ẽ
mymbajuka,
tupã gua'úpe,
ha ohapy insiénso
umi ta'ãnga reípe.
3 Upeichavérõ jepe
aisãmbyhy vaekue Efraínpe
ha ambo'e oguata haguã,
ha'e kuéra katu
ndohecha kuaái,
cheha upe añangarekóva
hese kuéra.
4 Mborayhu sãme amosã
ha agueru che mba'erã,
amboja che rováre pe hova,
mitã kambúva ramo guáicha,
che pópe amongaru
chupe kuéra.
5 Ha'e kuéra katu mba'eve
ndoikuaaséi che hegui.
Upévare
oho jeýta mante hikuái
Egíptope,
ha oisãmbyhýta Asiria
chupe kuéra.
6 Kyse puku ho'áta
hi'ári kuéra,
ha ohundipáta itáva mbarete,
ojaposégui ivaíva.
7 Che retãgua katu,
mombyrýnte voi
oikose che hegui,
yvatévo osapukái,
ha ndaipóri oipytyvõva
chupe kuéra.
8 Mba'éicha piko rohejáta,
Efraín?
Mba'éicha piko rome'ẽta,
Israel?
Rohundíta nga'u piko
ahundi haguéicha
táva Admá
térã piko ajapóta nde hegui,
pe ajapo vaekue Zeboíngui?
Che py'a niko hyku,
roiporiahurereko etereígui!
9 Na ñeme'ẽ mo'ãi
che pochy rendýpe,
nahundi jey mo'ãi Efraínpe.
Che hína Tupã,
ndaha'éi yvypóra.
Che hína imarangatúva,
aiméva pende apytépe,
ha ndajúi pohundívo.
10 Ha'e kuéra omomba'éta Ñandejárape,
ha ha'e okororõta ku jaguaretéicha.
Ha'e okororõta, ha umi imba'éva
oúta ryryipópe kuarahy reike guio.
11 Guyra kuéraicha
Egíptogui oúta ryryipópe,
Asíriagui oúta pykasúicha,
ahejáta oiko
jey hóga teépe”.
Che, opa mba'e Jára
upéicha ha'e.
Dios se compadece de su pueblo obstinado
1 Cuando Israel era muchacho, yo lo amé, y de Egipto llamé a mi hijo. 2 Cuanto más yo los llamaba, tanto más se alejaban de mí; a los baales sacrificaban, y a los ídolos ofrecían sahumerios.
3 Yo con todo eso enseñaba a andar al mismo Efraín, tomándole de los brazos; y no conoció que yo le cuidaba. 4 Con cuerdas humanas los atraje, con cuerdas de amor; y fui para ellos como los que alzan el yugo de sobre su cerviz, y puse delante de ellos la comida.
5 No volverá a tierra de Egipto, sino que el asirio mismo será su rey, porque no se quisieron convertir. 6 Caerá espada sobre sus ciudades, y consumirá sus aldeas; las consumirá a causa de sus propios consejos. 7 Entre tanto, mi pueblo está adherido a la rebelión contra mí; aunque me llaman el Altísimo, ninguno absolutamente me quiere enaltecer.
8 ¿Cómo podré abandonarte, oh Efraín? ¿Te entregaré yo, Israel? ¿Cómo podré yo hacerte como Adma, o ponerte como a Zeboim? Mi corazón se conmueve dentro de mí, se inflama toda mi compasión. 9 No ejecutaré el ardor de mi ira, ni volveré para destruir a Efraín; porque Dios soy, y no hombre, el Santo en medio de ti; y no entraré en la ciudad.
10 En pos de Jehová caminarán; él rugirá como león; rugirá, y los hijos vendrán temblando desde el occidente. 11 Como ave acudirán velozmente de Egipto, y de la tierra de Asiria como paloma; y los haré habitar en sus casas, dice Jehová. 12 Me rodeó Efraín de mentira, y la casa de Israel de engaño. Judá aún gobierna con Dios, y es fiel con los santos.