Jajapópa tembiapoukapy térãpa jarovia Jesucrístope
1 Peẽ Galaciagua ñembotavy. Máva piko pene mbotavy ra'e ajeve ramo na pende ñe'ẽ rendúi añeteguáre. Rohechauka porã vaekue peẽme mba'echaitépa Jesucristo omano kurusúre. 2 Aipotánte pembohovaimi chéve ko aporandúva: Oguahẽpa ra'e peẽme Tupã Espíritu tembiapoukapy rupi, térãpa pejerovia haguére pe marandu porãre? 3 Pende tavy eterei piko ndapeikuaái haguã, peñepyrũ rire ramo Espíritu ndive peguahẽseha ko'ágã hu'ãme yvypóra rehegua reípe? 4 Heta mba'e porã piko pehasa mba'everã? Aniche vaerã niko mba'everã! 5 Tupã ome'ẽ ramo peẽme Ijespíritu ha ojapo mba'e hechapyrãva, mba'ére ojapo? Ndaha'éi pejapo haguére tembiapoukapy, perovia haguére pe marandu porã pehendu vaekuénte.
6 Abraham oguerovia vaekue Tupãme, ha'e ohecha kuaa upéva ha oguereko vaekue chupe heko jojáva ramo. 7 Aipórõ, peẽ peikuaa vaerã, Abraham ñemoñare teeha umi ogueroviáva. 8 Ñandejára Ñe'ẽ, he'íma vaekue voi, umi judio'ỹva apytépe oĩtaha umi Tupã oguerekóva heko jojáva ramo ijerovia rupi. Ha omoguahẽ vaekue Abrahámpe ko marandu porã: “Opa tetã ojehovasáta nde rupi.” 9 Aipórõ, umi Abrahámcha ogueroviáva ojehovasa avei.
10 Umi ojeroviáva tembiapoukapýre oñehundíta. Ñandejára Ñe'ẽ he'ígui: “Oñehundíne umi ojapo'ỹva he'ihaichaite pe tembiapoukapýpe oĩva.” 11 Aipórõ, hesakã porã avave ndojererekoiha heko jojáva ramo tembiapoukapy rupi. Ñandejára Ñe'ẽ niko he'i: “Heko jojáva oikovéne ijerovia rupi.” 12 Pe tembiapoukapy niko naipyendái jeroviápe, he'i uvei: “Tembiapoukapy ojapóva hendaichaite, oikovéne hese.”
13 Jesucristo ñande pe'a ani ñañehundi pe tembiapoukapy rupi, ha'e voi oñemoĩ oñehundi haguã ñane rendaguépe. Ñandejára Ñe'ẽ he'i: “Oñehundíne pe yvyráre osãingóva.” 14 Upéva ojehu, pe jehovasa Tupã ome'ẽ vaekue Abrahámpe ohupyty haguã avei, Jesucristo rupi, umi judio'ỹvape. Ha oguahẽ haguã ñandéve ñande jerovia rupi, pe Espíritu Tupã he'i vaekue ome'ẽtaha ñandéve.
Tembiapoukapy ha Tupã ñe'ẽ me'ẽ
15 Che pehẽngue kuéra, añe'ẽta peẽme peteĩ mba'e tapia oikóvare: Peteĩ yvypóra oñemoĩ ramo peteĩ ñe'ẽme oimeraẽva ndive, ha omoĩ héra kuatia guýre, avave ndaikatu véima omoĩ pype mba'eve ha ojejapo mantema vaerã. 16 Ha néi, Tupã ome'ẽ vaekue iñe'ẽ Abrahámpe ha iñemoñarépe. Ñandejára Ñe'ẽ noñe'ẽi “ñemoñare kuéra rehe”, oñe'ẽ peteĩrente, ha he'i: “ha ne ñemoñarépe”, ha upéva hína Cristo. 17 Ko ha'éva niko kóva: Tupã oñoñe'ẽ me'ẽ vaekue Abraham ndive, ha omyañete. Upévare, Moisés rembiapoukapy ou vaekue 400 áño rire, ndaikatúi oipe'ávo pe ñe'ẽ ñome'ẽ ha ndaikatúi oheja mba'evépe Ñandejára Ñe'ẽ. 18 Pe Tupã he'i vaekue ome'ẽtaha ñandéve oĩ rire Moisés rembiapoukapýre, ndaha'e véima vaerã mo'ã peteĩ ñe'ẽ me'ẽ. Ojekuaa porã niko Tupã he'i hague Abrahámpe omba'e me'ẽtaha chupe reiete.
19 Mba'épe iporã aipórõ pe tembiapoukapy? Upe tembiapoukapy oñeme'ẽ upe rire, ohechauka haguã yvypóra naiñe'ẽ renduiha, ou peve pe “ñemoñare” upe ñe'ẽ oñeme'ẽ hague. Upe tembiapoukapy oikuaauka vaekue Tupã remimbou kuéra, Moisés rupi. 20 Ha natekotevẽi oĩ oikuaauka vaerã peteĩnte ramo imbouha, ha Tupã niko peteĩnte.
Cristo ombopaha pe tembiapoukapy
21 Kóva nga'úpa he'ise tembiapoukapy opu'ãha Tupã ñe'ẽ me'ẽnguére? Nahániri! Pe tembiapoukapy ikatu rire ome'ẽ jeikove, añetehápe pe teko joja ou vaerã mo'ã tembiapoukapýgui. 22 Ñandejára Ñe'ẽ he'iháicha katu jahecha, opavave oĩha angaipa poguýpe, ikatu haguã umi ogueroviáva Crístope ohupyty pe Tupã oñe'ẽ me'ẽ hague.
23 Pe jerovia ou mboyve, tembiapoukapy ñande rereko ipoguýpe, ha péicha, pe jerovia ojekuaa peve. 24 Ou peve Cristo, tembiapoukapy ñande rereko ipoguýpe, ikatu peve ñande jerovia rupi ñande reko joja. 25 Ko'ágã oguahẽmavo pe jerovia katu, nañaime véima upe tembiapoukapy poguýpe. 26 Cristo Jesús rupi opavave peẽ Tupã ra'ýma, 27 peñemopeteĩvo Cristo ndive ñemongarai rupi, peiko ku peñemondéva ramo guáicha Crístogui. 28 Ndaha'e véima mba'eve judíopa térãpa Greciagua, tembiguáipa térãpa tembiguai'ỹ, kuimba'épa térãpa kuña. Peñemopeteĩvo Cristo Jesús ndive, opavave peẽ peteĩnte. 29 Ha peẽ Cristo mba'e ramo, aipórõ peẽ Abraham ñemoñare, ha pende rupyty pe Tupã oñe'ẽ me'ẽ hague chupe.
El Espíritu se recibe por la fe
1 ¡Oh gálatas insensatos! ¿quién os fascinó para no obedecer a la verdad, a vosotros ante cuyos ojos Jesucristo fue ya presentado claramente entre vosotros como crucificado? 2 Esto solo quiero saber de vosotros: ¿Recibisteis el Espíritu por las obras de la ley, o por el oír con fe? 3 ¿Tan necios sois? ¿Habiendo comenzado por el Espíritu, ahora vais a acabar por la carne? 4 ¿Tantas cosas habéis padecido en vano? si es que realmente fue en vano. 5 Aquel, pues, que os suministra el Espíritu, y hace maravillas entre vosotros, ¿lo hace por las obras de la ley, o por el oír con fe?
El pacto de Dios con Abraham
6 Así Abraham creyó a Dios, y le fue contado por justicia. 7 Sabed, por tanto, que los que son de fe, estos son hijos de Abraham. 8 Y la Escritura, previendo que Dios había de justificar por la fe a los gentiles, dio de antemano la buena nueva a Abraham, diciendo: En ti serán benditas todas las naciones. 9 De modo que los de la fe son bendecidos con el creyente Abraham.
10 Porque todos los que dependen de las obras de la ley están bajo maldición, pues escrito está: Maldito todo aquel que no permaneciere en todas las cosas escritas en el libro de la ley, para hacerlas. 11 Y que por la ley ninguno se justifica para con Dios, es evidente, porque: El justo por la fe vivirá; 12 y la ley no es de fe, sino que dice: El que hiciere estas cosas vivirá por ellas. 13 Cristo nos redimió de la maldición de la ley, hecho por nosotros maldición (porque está escrito: Maldito todo el que es colgado en un madero ), 14 para que en Cristo Jesús la bendición de Abraham alcanzase a los gentiles, a fin de que por la fe recibiésemos la promesa del Espíritu.
15 Hermanos, hablo en términos humanos: Un pacto, aunque sea de hombre, una vez ratificado, nadie lo invalida, ni le añade. 16 Ahora bien, a Abraham fueron hechas las promesas, y a su simiente. No dice: Y a las simientes, como si hablase de muchos, sino como de uno: Y a tu simiente, la cual es Cristo. 17 Esto, pues, digo: El pacto previamente ratificado por Dios para con Cristo, la ley que vino cuatrocientos treinta años después, no lo abroga, para invalidar la promesa. 18 Porque si la herencia es por la ley, ya no es por la promesa; pero Dios la concedió a Abraham mediante la promesa.
El propósito de la ley
19 Entonces, ¿para qué sirve la ley? Fue añadida a causa de las transgresiones, hasta que viniese la simiente a quien fue hecha la promesa; y fue ordenada por medio de ángeles en mano de un mediador. 20 Y el mediador no lo es de uno solo; pero Dios es uno.
21 ¿Luego la ley es contraria a las promesas de Dios? En ninguna manera; porque si la ley dada pudiera vivificar, la justicia fuera verdaderamente por la ley. 22 Mas la Escritura lo encerró todo bajo pecado, para que la promesa que es por la fe en Jesucristo fuese dada a los creyentes.
23 Pero antes que viniese la fe, estábamos confinados bajo la ley, encerrados para aquella fe que iba a ser revelada. 24 De manera que la ley ha sido nuestro ayo, para llevarnos a Cristo, a fin de que fuésemos justificados por la fe. 25 Pero venida la fe, ya no estamos bajo ayo, 26 pues todos sois hijos de Dios por la fe en Cristo Jesús; 27 porque todos los que habéis sido bautizados en Cristo, de Cristo estáis revestidos. 28 Ya no hay judío ni griego; no hay esclavo ni libre; no hay varón ni mujer; porque todos vosotros sois uno en Cristo Jesús. 29 Y si vosotros sois de Cristo, ciertamente linaje de Abraham sois, y herederos según la promesa.