1 “Élyáxeg tén han kélámha kélmonye'e nak, kóleyxho sekmako nak ko'o altennaksek kéxegke peya axénaxchekxohok ahagko' ko'o.”
2 Xama axta apkellegaya apkelpaqhetchessama hebreo appeywa Pablo xa énxet'ák nak, yágweykmók axta apkelwanmeyeykekxa'. Axta aptemék appaqmeyesma Pablo s'e:
3 “Judío ko'o, cha'a sekteyeykemxa m'a Tarso yókxexma Cilicia, akke sekwáneykemxa s'e Jerusalén, Gamaliel axta eyke apteme ko'o sélxekmósso, élxekmóssegkek axta ko'o ekyókxoho m'a ektémakxa axta ẽlyapmeyk nanók segánamakxa apagkok. Élenxáneykmek axta ko'o atnehek sekyetleykha Dios ekweykmoho kañók agko' ewáxok, ekhawo kéltáhakxa nak kéxegke kélyókxoho s'e sakhem nak. 4 Eknaqtawáseykegkók axta chá'a ko'o nanók ma'a apkelyetleykekxa nak Ámay Axnagkok ekweykmoho chá'a sélnapma. Élmomchek axta anhan chá'a sekxátama kañe' sẽlpextétamakxa, magweyxek axta m'a apkelennay'a nak tén han ma'a kelwán'ák nak. 5 Cha'a apteme apya'áseykegkoho m'a apkemha apmonye' nak apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok, tén han ma'a apyókxoho apkelámha apmonye'e nak. Axta segkésso chá'a ko'o weykcha'áhak apkeltémo asakxések ẽlyáxeg'a judíos apheykencha'a nak ma'a Damasco, ekmaheykegkek axta chá'a ko'o m'a sélchetamsama m'a énxet'ák melya'ásseyam, yaqwayam enxoho anaqlanták se'e Jerusalén, keñe kóllegássesagkoho'.
Pablo apkeltenneykha sekxók apyaqmagkassama apwáxok
(Hch 9.1-19Hch 26.12-18)
6 “Neyseksa sekxega axta ko'o ámay, ketók axta sekweykekxexa m'a Damasco, yetseksók ekhem la'a, pelakkassegkek axta seyáhapwaya ko'o apkelyenma ekyennaqte agko' neyáwa sekxegamakxa, 7 ekteyeykmek axta nahan ko'o náxop. Keñe seklegaya xama kélpeywa ektéma seyenagkama s'e: ‘Saulo, Saulo, ¿yaqsa ektéma señassáseykegkoho nak?’ 8 Tén axta sektéma ko'o sélmaxneyeykencha'a s'e: ‘¿Wesse', yaqsa exchep?’ Keñe axta ektéma kélpeywa seyátegmoweykegkokxo s'e: ‘Ko'o Jesús séñama nak Nazaret, señassásegkoho nak xép’. 9 Apkelweteyak axta apkelyenma m'a sélxegexma'a axta ko'o, axta eyke ellegeyk ma'a kélpeywa sepaqhetchessama axta ko'o. 10 Tén axta sektéma ko'o sélmaxneyeykencha'a s'e: ‘Wesse', ¿yaqsa eyéméxko ko'o alána'?’ Tén axta aptéma seyenagkama Wesse' egegkok se'e: ‘Etnemekxa néten, yempekxoho makham apmahéyak ma'a Damasco. Sa' kóltennaksek xép ekyókxoho eyéméxchexa etnehek ma'a.’ 11 Keñe axta sélxegexma'a apmeykegko émek séntameykekxo m'a Damasco, hakte meyke ahaqta'ák axta ko'o etnéssessók ma'a apkelyenma.
12 “Aphegkek axta nahan xama énxet ma'a apwesey axta Ananías apteme axta ekpéwomo agko' aptémakxa nápaqtók Dios, tén han apkelyaheykekxoho m'a Moisés segánamakxa apagkok; tásek axta anhan chá'a katnehek apkelxeyenma apyókxoho judíos ma'a apheykha axta m'a Damasco. 13 Ey'áyak axta ko'o m'a Ananías. Axta aptemék seyenagkama apwaya s'e: ‘Eyáxeg Saulo, étekxa makham exma.’ Yetlómók axta han sekweteykekxa exma, ekweteyak axta nahan ma'a Ananías. 14 Tén axta aptéma appeywa s'e: ‘Apkelyéseykha exchep ma'a Dios apagkok nak ẽlyapmeyk nano' yaqwayam enxoho ékpelkohok ma'a apmopmenyého nak, tén han étak xép ma'a apteme nak appéwomo, tén han eñak ma'a appeywa apagko'. 15 Hakte xép sa' etnehek apkeltenneykha apwesey nápaqta'awók ma'a apyókxoho énxet'ák, eltennasha sa' chá'a m'a ektémakxa aqsok apwete tén han aplege. 16 Ná eleyx kaxwo'. Etnamha, etegye yaqpassama yegmen, yáxñásekxa aptémakxa mey'assáxma, ewónmakha m'a Wesse' egegkok apwesey.’
Pablo kéláphasso nepyeseksa énxet'ák metnaha nak judíos
17 “Xama axta sekweykekxo makham ma'a Jerusalén, ekmaheykegkek axta tegma appagkanamap yaqwayam atnehek nempeywa nélmaxnagko, ekweteyak axta aqsok sélxekmóssamo. 18 Ekweteyak axta Wesse' egegkok, aptéma seyenagkama s'e: ‘Epekhésha sa', etyep sa' heykxa s'e Jerusalén, hakte megkahaxnaxkók sa' apxéna enxoho exchep hexének ko'o.’ 19 Axta ektemék ko'o seyenagkama s'e: ‘Wesse', apkelya'ásegkók eyke sekmaheykegko axta chá'a ko'o ekyókxoho apchaqneykekxexa judíos xa énxet'ák nak, tén han sekxátama axta chá'a kañe' sẽlpextétamakxa m'a énxet'ák apteme nak mey'ásseyam xeyep; tén han ma'a ektémakxa axta chá'a sélnápeykencha'a, 20 apkelya'ásegkók nahan sekhama axta ko'o, cham'a apmatñama axta apkeláneykha Esteban, apxeyenmo axta chá'a exchep, sekxeyenma axta ko'o ektaqmela aptamheykegkaxa, ko'o axta nahan séláneseykha apkelnaqta m'a énxet'ák ektáha axta apchaqhe.’ 21 Axta eyke aptemék ko'o seyenagkama Wesse' egegkok se'e: ‘Exeg sa', wáphaksek sa' ko'o exchep ma'a apkelókxa makhawók agko' nak.’”
Sẽlpextétamo apwesse' apma Pablo
22 Cháxa néxa axta apkelháxenmo appeywa xa; tén axta aptéma apkelyennaqtéssamo apkelpeywa énxet'ák se'e: “¡Megkapayhawok eweynchamha chá'a xa énxet nak! ¡Kólmasséssem sa' apha keso náxop!” 23 Axta eyke nahan elwáteseykegkok apkelyennaqtéssamo apkelpeywa, apkelyeykáseykha axta apkelántaxno, apkexeykegkek axta anhan chá'a néten yagkamex. 24 Tén axta sẽlpextétamo apwesse' apkeltémo kólaqxegkessekxak kañe' sẽlpextétamo apxagkok ma'a Pablo, apkeltémók axta kólyekpexchetmakha yaqwayam enxoho exének yaqsa ektéma apkelpáxameyncha'a énxet'ák apkenmexeykencha'a. 25 Xama axta kélpenchessama kélpextete yaqwayam kólyekpexchetmakha, axta aptemék apkelmaxneyeykencha'a Pablo sẽlpextétamo apkemha apmonye' apkenmeykencha'a axta nahan ma'a:
—¿Payhawóya kéxegke kólyekpexchetmakha énxet aphémo nak romano tén han megkólyekpelkók sekxók aqsok apkelane?
26 Xama axta aplegaya apkemha apmonye sẽlpextétamo xa, apya'eykekxeyk axta apkeltennásseykekxo m'a sẽlpextétamo apwesse'. Axta aptemék apkenagkama s'e:
—¿Háxko sa' etnehek xép? Aphawo neyke nahan romano m'a énxet nak.
27 Tén axta sẽlpextétamo apwesse' apya'áyekmo Pablo. Axta aptemék apkelmaxneyeykencha'a s'e:
—¿Naqsóya exchep apteme aphémo m'a romano?
Axta aptemék apchátegmoweykegko Pablo s'e:
—Ehay.
28 Tén axta sẽlpextétamo apwesse' aptéma apkenagkama Pablo s'e:
—Awanhek axta ko'o sekyamasma selyaqye sekmáheyo atnehek sekhémo romano.
—Tén axta Pablo aptéma apchátegmoweykegkokxo s'e: Sekxók sektéyeykmo axta eyke ko'o sekteme sekhémo romano.
29 Tén axta m'a apmáheyo axta eykhe elyekpexchetmakha m'a Pablo, apyamasmeyk axta aqsa; weykmók axta anhan sẽlpextétamo apwesse' apkeye apya'ásegweykmo apteme aphémo romano, hakte apkelpextetegkek axta.
Pablo apwayam apheykegkaxa nak segyekpelchémo judíos
30 Mók ekhem axta entemék apkeltémo ey'ásegwomhok ektaqmela sẽlpextétamo apwesse' ektémakxa apxeyenma aqsok apkelane judíos ma'a Pablo, kélhaxyawássessegkek axta kélpextete cadenas, tén axta apkeltémo kólánchásekxak apkelámha apmonye'e apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok, tén han ma'a apyókxoho apheykha nak ma'a sẽlyekpelchémókxa'. Kélyentameykekxeyk axta Pablo kélchenegkesseykekxo nápaqta'awók xa énxet'ák nak.
1 «Escúchenme, amigos israelitas y líderes del país; ¡dejen que me defienda!»
2 Cuando la gente oyó que Pablo les hablaba en arameo, guardaron más silencio. Pablo entonces les dijo:

3 «Yo soy judío. Nací en la ciudad de Tarso, en la provincia de Cilicia, pero crecí aquí en Jerusalén. Cuando estudié, mi maestro fue Gamaliel, y me enseñó a obedecer la ley de nuestros antepasados. Siempre he tratado de obedecer a Dios con la misma lealtad que ustedes. 4 Antes buscaba por todas partes a los seguidores del Señor Jesús, para matarlos. A muchos de ellos, hombres y mujeres, los atrapé y los metí en la cárcel. 5 El jefe de los sacerdotes y todos los líderes del país saben bien que esto es cierto. Ellos mismos me dieron cartas para mis amigos judíos de la ciudad de Damasco, para que ellos me ayudaran a atrapar más seguidores de Jesús. Yo fui a Damasco para traerlos a Jerusalén y castigarlos.
6 »Todavía estábamos en el camino, ya muy cerca de Damasco, cuando de repente, como a las doce del día, vino del cielo una fuerte luz y todo a mi alrededor se iluminó. 7 Caí al suelo, y escuché una voz que me decía: “¡Saulo! ¡Saulo! ¿Por qué me persigues?”
8 »Yo pregunté: “¿Quién eres, Señor?”
»La voz me dijo: “Yo soy Jesús de Nazaret. Es a mí a quien estás persiguiendo.”
9 »Los amigos que me acompañaban vieron la luz, pero no oyeron la voz. 10 Entonces pregunté: “Señor Jesús, ¿qué debo hacer?”
»El Señor me dijo: “Levántate y entra en la ciudad de Damasco. Allí se te dirá lo que debes hacer.”
11 »Mis amigos me llevaron de la mano a Damasco, porque la luz me había dejado ciego. 12 Allí en Damasco había un hombre llamado Ananías, que amaba a Dios y obedecía la ley de Moisés. La gente de esa ciudad hablaba muy bien de él. 13 Ananías fue a verme y me dijo: “Saulo, amigo, ya has recobrado la vista.”
»En ese mismo instante recobré la vista, y pude ver a Ananías. 14 Entonces él me dijo: “El Dios de nuestros antepasados te ha elegido para que conozcas sus planes. Él quiere que veas a Jesús, quien es justo, y que oigas su voz. 15 Porque tú le anunciarás a todo el mundo lo que has visto y lo que has oído. 16 Así que, no esperes más; levántate, bautízate y pídele al Señor que perdone tus pecados.”
17 »Cuando regresé a Jerusalén, fui al templo a orar, y allí tuve una visión. 18 Vi al Señor, que me decía: “Vete enseguida de Jerusalén, porque la gente de aquí no creerá lo que digas de mí.”
19 »Yo contesté: “Señor, esta gente sabe que yo iba a todas las sinagogas para atrapar a los que creían en ti. Los llevaba a la cárcel, y los maltrataba mucho. 20 Cuando mataron a Esteban, yo estaba allí, y estuve de acuerdo en que lo mataran, porque hablaba acerca de ti. ¡Hasta cuidé la ropa de los que lo mataron!”
21 »Pero el Señor Jesús me dijo: “Vete ya, pues voy a enviarte a países muy lejanos.”»

22 La gente ya no quiso escuchar más y comenzó a gritar: «¡Ese hombre no merece vivir! ¡Que muera! ¡No queremos volver a verlo en este mundo!»
23 La gente siguió gritando y sacudiéndose el polvo de la ropa en señal de rechazo, y lanzaba tierra al aire.
Pablo y el jefe de los soldados
24 El jefe de los soldados ordenó que metieran a Pablo en el cuartel, y que lo golpearan. Quería saber por qué la gente gritaba en contra suya. 25 Pero cuando los soldados lo ataron para pegarle, Pablo le preguntó al capitán de los soldados:

—¿Tienen ustedes permiso para golpear a un ciudadano romano, sin saber siquiera si es culpable o inocente?

26 El capitán fue y le contó esto al jefe de los soldados. Le dijo:

—¿Qué va a hacer usted? ¡Este hombre es ciudadano romano!

27 El jefe fue a ver a Pablo, y le preguntó:

—¿De veras eres ciudadano romano?

—Así es —contestó Pablo.

28 El jefe le dijo:

—Yo compré el derecho de ser ciudadano romano, y me costó mucho dinero.

—¡Pero yo no lo compré! —le contestó Pablo—. Yo nací en una ciudad romana. Por eso soy ciudadano romano.

29 Los que iban a golpear a Pablo para que hablara, se apartaron de él. El jefe de los soldados también tuvo mucho miedo, pues había ordenado sujetar con cadenas a un ciudadano romano.
Pablo y la Junta Suprema
30 Al día siguiente, el jefe de los soldados romanos mandó a reunir a los sacerdotes principales y a los judíos de la Junta Suprema, pues quería saber exactamente de qué acusaban a Pablo. Luego ordenó que le quitaran las cadenas, que lo sacaran de la cárcel y que lo pusieran delante de todos ellos.