David apnaqtáxéséyak weykcha'áhak apkelwesey énxet'ák
(1 Cr 21.1-17)
1 Apkeltaqnaweygkokxeyk axta makham Wesse' egegkok ma'a israelitas, apkenmexchásekxeyk axta m'a David apkeltamho enaqtáxésagkok apkelwesey weykcha'áhak ma'a énxet'ák Israel, tén han Judá. 2 Keñe axta David aptáha apcháneya m'a Joab, apkemha apmonye' axta sẽlpextétamo apagkok, apteme axta chá'a apxegexma:
—Eweynchamha sa' ekyókxoho apheykegkaxa nak énxet'ák Israel, eyeynókxa m'a Dan, ekweykekxoho m'a Beerseba, enaqtáxésák sa' apkelwesey énxet'ák, yaqwayam sa' ko'o ay'asagkohok háxko apwánxa apyókxoho énxet apheykha.
3 Apchátegmowágkek axta Joab:
—Wesse' egegkok, Dios apagkok nak xép, wesse', sa' exámasagkok énxet'ák apagkok cien makham, eyeykhássamhok sa' se'e kaxwo' nak, emagkahagwomho annal'a exchep wesse' yaqwayam éta'; ¿yaqsa eyke ektáha apkeltamho nak kólnaqtáxésagkok weykcha'áhak apkelwesey énxet'ák xép, wesse'?
4 Appenchessek axta eyke apkeltamhókxa etnehek wesse' apwányam ma'a Joab, tén han ma'a apkelámha apmonye'e nak sẽlpextétamo, yetlókok axta apteyapma Joab ma'a aphakxa nak wesse' apwányam, tén han ma'a apyókxoho apkelámha apmonye'e sẽlpextétamo, yaqwayam enaqtáxésagkok apkelwesey m'a énxet'ák Israel. 5 Apkeltámeyákxeyk axta wátsam Jordán, keñe apkelpakxenwokmo m'a Aroer, tegma apwányam apyetnama nak ma'a neyseksa ekyapwátegweykenxa xapop, ekmahéyak nak Gad tén han Jazer. 6 Keñe axta apkelmeyákxo m'a Galaad tén han Cadés, apchókxa nak ma'a hititas. Apkelwokmek axta m'a Dan, keñe apkeltaqhegwokmo apkelmeyákxo m'a Sidón. 7 Keñe apkelmeyákxo m'a apyetnamakxa nak tegma apyennaqte Tiro, tén han ma'a apyókxoho tegma apkelyawe apagkok nak heveos, keñe han cananeos, ekwokmoho apkelyephagweykxo m'a ekpayho nak nepyeyam ma'a Judá, cham'a Beerseba. 8 Nueve pelten axta weykmok tén han veinte ekhem apkelweynchámeykha m'a ekyókxoho apkelókxa nak, keñe apkeltaqháwo makham Jerusalén. 9 Apméssek axta Joab apnaqtáxéseyak apkelwesey énxet'ák ma'a wesse' apwányam, ochocientos mil énxet axta han apwetákpok Israel apmopwancha'a nak elempakha', keñe axta quinientos mil ma'a énxet'ák Judá.
10 Chaqhak axta apwáxok David eyesagko aptáhakxa apnaqtáxésagko apkelwesey weykcha'áhak, keñe axta aptáha apkeltennasa Wesse' egegkok se'e:
—Élanak ko'o ekyawe agko' may'assáxma sélana xa aqsok nak. Wesse' ahagkok, éltamhók eyke ko'o heyásekhekxohok makham neyseksa sélane xa aqsok ekmaso nak, ko'o sektáha nak xép apkeláneykha, asagkek ko'o sektáhakxa, máxa ektáhak ma'a énxet ekyeyháxmal'a.
11 Keñe axta mók ekhem, apxatakha'a m'a David, keñe Wesse' egegkok aptáha apcháneya m'a aplegasso axta appeywa Gad, apwetayo axta chá'a aqsok, apkeláneykha axta m'a David: 12 “Ey'ókxa sa' David, eltennés sa' peya ko'o altennaksek ántánxo aqsok, elyésha sa' ma'a apkeltamhókxa enxoho alának aqsok.” 13 Apxegkek axta Gad apya'aweykxo m'a David, keñe aptáha apkelmaxneyáncha'a:
—¿Yaqsa apkepmenyého exchep: siete apyeyam meyke nentóya s'e apchókxa nak, apqántánxo pelten enxeykel'a apmenyeyk apketcheykha apyaqmáseykha m'a katnaha nak apnámakkok, essenhan ántánxo ekhem yaqwayam katyapok negmasse ekmaso s'e apchókxa nak? Kalchetam sa' apwáxok se'e kaxwo' nak, keñe sa' héltennaksek apkeltamhókxa katnehek, yaqwayam enxoho ko'o altennássekxak ma'a ektáha nak seyápháseykha.
14 Keñe axta David aptáha apcháneya m'a Gad:
—Asagkók agko' ko'o setnahakxa'. Wesse' egegkok akke tásek negko'o hẽllegássesagkoho', hakte awanhek ektémakxa apmopyósa henlanok ma'a, kaxnók hẽllegássesagkohok ma'a énxetók xamo' nak.
15 Keñe axta Wesse' egegkok apcháphasa negmasse ekmaso agko' ma'a Israel, axta cheynawok han xa axto'o nak, ekweykmoho m'a ekhem ekxénáxchexa axta néxa', setenta mil énxet axta apkeletsapak, eyeynmo m'a Dan, ekweykekxoho m'a Beerseba. 16 Xama axta apmako emasséssók Wesse' egegkok apchásenneykha m'a tegma apwányam Jerusalén, chaqhak axta apwáxok Wesse' egegkok xa aqsok ekmaso nak, keñe aptáha apcháneya m'a apchásenneykha apkellegassásegkoho axta énxet'ák: “¡Elwatés, wánxa etne!”
Axta han apkenmáha Wesse' egegkok apchásenneykha m'a nekha apkexakkassamakxa axta chá'a apyempe'ék hótáhap apaktek ma'a Arauna, apteme axta jebuseo. 17 Xama axta apwet'a David Wesse' egegkok apchásenneykha apkellegassásegkoho axta m'a énxet'ák, aptáhak axta apcháneya Wesse' egegkok se'e:
—¡Ko'o sélane may'assáxma! ¡Ko'o sélsexnenagko! ¿Yaqsa eyke aqsok ekmaso apkelánegko xa meyke nak apkeltémakxa'? ¡Ko'o eyke tásek heñássesagkoho', tén han ma'a énámakkok!
David apkelane xama aqsok ekwatnamáxchexa'
(1 Cr 21.18-27)
18 Apya'awekxeyk axta Gad ma'a David, cháxa ekhem nak, apkeltamhók axta elanaksek xama aqsok ekwatnamáxchexa apagkok ma'a Wesse' egegkok, cham'a apkexakkassamakxa axta chá'a apyempe'ék hótáhap apaktek ma'a Arauna, apteme nak jebuseo. 19 Apkelanak axta David ma'a apkeltamhókxa axta elának Gad, apkeltémo axta eltennaksek ma'a Wesse' egegkok. 20 Makhawók axta apkenmexók ma'a Arauna, apwet'ak axta wesse' apwányam apxegakmo yetlo apkeláneykha apkelmeyókmo m'a apkenmágkaxa axta. Keñe apkelanyexágko m'a Arauna, apháxegwokmek axta apmonye' wesse' apwányam, 21 aptáhak axta apcháneya:
—¿Yaqsa aptegyáncha'a wesse' apwányam aptáha meyk'a aphakxa apkeláneykha?
Apchátegmowágkek axta David:
—Peyk ko'o amok se'e xapop apkexakkassamakxa nak chá'a apyempe'ék hótáhap apaktek, yaqwayam enxoho alanaksek xama ekwatnamáxchexa aqsok ma'a Wesse' egegkok, yaqwayam enxoho kamaskok negmasse ekmaso agko' ma'a nepyeseksa nak énxet'ák.
22 Apchátegmowágkek axta Arauna:
—Ema sa' wesse' apmakókxa enxoho emok, elwet sa' nahan aqsok kélnaqtósso m'a. Keso weyke kelennay'awók se'e yaqwayam elwatnek, yántápak sa' etnéssesek se'e aqsok éxakkasso nak apwa' apák hótáhap, tén han yámet kélchexenchesso nak chá'a ayespa'ák weyke. 23 ¡Almések sa' ko'o ekyókxoho exchep se'e wesse'!
Axta aptáhak han Arauna s'e:
—¡Wesse', émenye' nak la'a ko'o exchep kataqmalmakha apwáxok elanok ma'a Dios Wesse' apagkok!
24 Apchátegmowágkek axta wesse' apwányam:
—Payhékxók ewáxok, émenyeyk eyke ko'o amok ekyókxoho ayánmagkasek ma'a ekwánxa enxoho ekyánmaga, hakte magkések sa' ko'o Dios Wesse' ahagkok aqsok élwatnamáxche', mayánmagkasso nak.
Apmeyk axta David xa yókxexma nak tén han weyke kelennay'awo, cincuenta sawók selyaqye élmope axta han ekyánmaga, 25 apkelánessek axta Wesse' egegkok ekwatnamáxchexa aqsok ma'a, apkelméssek axta aqsok apkelwatno, keñe han aqsok ektekyawa segwetassamo nak sẽlásekheykekxoho. Tén axta apma takha' Wesse' egegkok kélmaxnagko m'a apchókxa nak, massék axta han negmasse m'a Israel.
Dios castiga a su pueblo
(1 Cr 21.1-14)
1 Dios volvió a enojarse contra Israel. Le hizo creer a David que sería bueno hacer una lista de todos los soldados que había en Israel y Judá. 2 Entonces el rey le dijo a Joab y a los jefes del ejército:

—Vayan por todo el país, y cuenten a todos los hombres en edad militar, para que yo sepa cuántos soldados tengo.

3 Pero Joab le contestó:

—Yo le pido a Dios que multiplique a su pueblo, y que lo haga cien veces más grande de lo que ahora es. También le pido a Dios que le permita a usted llegar a verlo. Pero no creo que contarlos sea una buena idea.

4 Sin embargo, la orden del rey pudo más que la opinión de Joab y de los jefes del ejército, y ellos tuvieron que salir a contar a todos los israelitas.
5 Cruzaron el río Jordán y empezaron a contar a la gente de Aroer, y de una ciudad que está en medio de un valle, en el camino a Gad y a Jazer.
6 Luego fueron a Galaad, y de allí a Cadés, que está en el país de los hititas. Después fueron a Dan, y de allí dieron la vuelta hasta llegar a Sidón.
7 Fueron luego a la fortaleza que está en Tiro, y recorrieron también todas las ciudades de los heveos y cananeos. Después se fueron al sur de Judá, en dirección de Beerseba.
8 Después de haber recorrido todo el país durante nueve meses y veinte días, regresaron a Jerusalén. 9 Allí Joab le informó al rey: «En Israel hay ochocientos mil hombres que pueden ir a la guerra, y en Judá hay quinientos mil».
10 Pero David se dio cuenta de que había sido un error haber contado a toda la gente, así que dijo: «Dios mío, no está bien lo que hice. Te he ofendido al contar los soldados que tenemos. Yo te ruego que perdones mi error».
11 David siempre consultaba al profeta Gad. Por eso al día siguiente, cuando David se estaba levantando, Dios le dio a Gad un mensaje para David. Le dijo:

12 «Ve a decirle a David que lo voy a castigar, y que puede escoger uno de estos tres castigos: 13 Siete años de hambre en todo el país; ser perseguido por sus enemigos durante tres meses; o que todo el pueblo sufra enfermedades durante tres días».

Gad fue, entregó el mensaje y le dijo a David: «Dime qué respuesta debo llevarle a Dios». 14 Y David le dijo a Gad:

—¡Me resulta difícil elegir uno de los tres! Pero Dios es compasivo, así que prefiero que sea él quien me castigue. No quiero que me hagan sufrir mis enemigos.

15 Entonces Dios envió una enfermedad por todo Israel, desde esa mañana hasta el tercer día. Y desde el norte hasta el sur de Israel murieron setenta mil personas.
Dios perdona a su pueblo
(1 Cr 21.15-27)
16-20 El ángel que Dios había enviado a matar a la gente, llegó a Jerusalén. David lo vio cuando llegó a donde Arauna el jebuseo estaba limpiando el trigo. Como el ángel ya estaba a punto de destruir la ciudad, David dijo: «Dios mío, yo fui el que hizo mal; yo fui quien pecó contra ti. Por favor, no castigues a mi pueblo. Mejor castígame a mí y a mi familia».
Dios envió a David este mensaje por medio del profeta Gad: «Ve y constrúyeme un altar en el lugar donde Arauna limpia el trigo».
David obedeció el mensaje de Dios, y fue con sus sirvientes a construir el altar. Cuando Arauna vio que el rey se acercaba, salió y se inclinó ante él hasta tocar el suelo con su frente, 21 y le dijo:

—¿A qué debo que Su Majestad venga a verme? ¡Yo no soy más que su sirviente!

Pero David le contestó:

—He venido a comprarte el lugar donde limpias el trigo. Quiero construir allí un altar para Dios. Así se detendrá la enfermedad que está matando a la gente.

22 Arauna le contestó:

—Su Majestad, todo lo que tengo es suyo. Presente las ofrendas a Dios, y yo le daré los toros para el sacrificio, y hasta mis herramientas de trabajo para que las use como leña. 23 Yo le doy a usted todo esto, y deseo que Dios acepte lo que usted le ofrezca.

24 —Te lo agradezco —dijo David—, pero yo no puedo ofrecerle a Dios algo que no me haya costado nada. Así que yo te pagaré todo lo que me des.

David le dio a Arauna cincuenta monedas de plata por el terreno y por los toros, 25 y construyó allí un altar para Dios. Para que ya no los castigara, le presentó a Dios los toros como ofrenda, y además le presentó otras ofrendas. Y Dios escuchó sus ruegos y detuvo el castigo contra los israelitas, pues le dio tristeza haberlos castigado. Entonces le dijo al ángel: «Basta, ya no sigas». Así fue como se detuvo la enfermedad en Israel.