Atalía ektemessásamáxche agko' wesse' ekwányam
(2 Cr 22.10—23.21)
1 Xama axta ekleg'a amya'a apketsapa étche m'a Atalía, egken nak Ocozías, xegkek axta keñe éltamho kólnápok apyókxoho wesse' apwányam apnámakkok. 2 Keñe axta m'a Joseba, wesse' apwányam Joram axta apketche, apyáxeg kelwána axta Ocozías, ekxegánegkesa m'a Joás, Ocozías axta apketche, ekyetnakhasa nepyeseksa m'a nápakha apketchek axta m'a wesse' apwányam, cham'a aptekyawa axta. Póssessek axta amonye' m'a Atalía, yetlo m'a eyássáseyak axta chá'a nam'agkok, ektaxnésa kañe' tegma apwáxok eknaqténamáxchexa axta chá'a. Keñe axta mematña, 3 seis apyeyam axta weykmok kélpósso Joás ma'a Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok, yetlo m'a eyéyak axta chá'a nam'agkok. Éláneykha apchókxa axta temék ma'a Atalía.
4 Siete apyeyam axta entáhak, apkeltamhók axta kólnaqlósawakxések Joiadá sẽlpextétamo apkelámha apmonye'e, tén han quereteos yetlo m'a ektáha nak apkeltaqmelchesso, apkelántaxnéssek axta m'a Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok, aphakxa axta m'a. Cháxa apheyásawókxa axta han mók apkelpaqhetchásamákpoho apkelxéna chá'a naqsók kaxhok mók aptamhágkaxa, apxekmóssek axta m'a wesse' apwányam apketche Joás. 5 Keñe axta aptáha apkeláneya s'e: “Keso yaqwánxa sa' kóltéhek kéxegke s'e: kélxama sa' chá'a kóltaqmelchesek tegma apyawe ekhem sábado, cháxa kélqántánxo nak; 6 keñe sa' kélnápakha han kólchaqnaha m'a átog ekwesey nak Sur; keñe sa' han kélnápakha m'a teyp átog, axayo' nak ma'a apheykegkaxa nak apkeltaqmelchesso tegma. Keñe sa' kólsawhaxkohok chá'a kélyaqmagkásamaxche kélláneykha m'a tegma apyawe. 7 Keñe sa' ma'a ánet apkelyaqyeyáseyak nak chá'a apkeláneykha tegma sábado, elanha sa' Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok, ekpayho nak aphakxa m'a wesse' apwányam. 8 Kólwakhekxak sa' chá'a kéxegke m'a wesse' apwányam, yetlo kélmeykha chá'a sókwenaqte, keñe sa' apmáheyo enxoho etaxnegwók kélchaqnágkaxa, kólaqhek sa'. Kólyetlawha sa' chá'a kéxegke apmahágkaxa enxoho chá'a m'a wesse' apwányam.”
9 Aptamhágkek axta sẽlpextétamo m'a ekyókxoho apkeltamhókxa axta etnahagkok ma'a apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok Joiadá. Xama xama axta chá'a apnaqláwak apkelxegexma'a apagko', cham'a apkeláneykha nak chá'a tegma sábado, tén han ma'a apyenyeykekxa nak chá'a apkeltamheykha, apkelmeyákxeyk axta m'a aphakxa nak apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok Joiadá. 10 Apkelmeyásegkek axta sawhéwa apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok ma'a apkelámha apmonye'e nak sẽlpextétamo, keñe han ma'a apkeláhakkásamap, ektáha axta apagkok ma'a wesse' apwányam David, ekheykegko nak ma'a Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok. 11 Apchaqnágwokmek axta chá'a apkeláneyákpexa axta chá'a yaqnágwók ma'a apkeltaqmelchesso nak tegma appagkanamap, cham'a ekpayho nak apkelya'assamakxa, tén han nepsagqalwa m'a tegma appagkanamap nak, keñe han ma'a neyáwa nak ekwatnamáxchexa aqsok, yetlo apkelmeykha sawhéwa yaqwayam elanha m'a wesse' apwányam. 12 Keñe axta Joiadá aptekkesa m'a wesse' apwányam apketche, apketchessessek axta han apqátek apketchesso apqátek élyenma, tén han apmésa m'a magkenatchesso nak nenteme wesse' apwányam, keñe axta natámen apyegkenchesso apqátek pexmok égmenek apxéna apteméssesa wesse' apwányam. Tén axta apkeltekpagáncha'a apmék apyókxoho, axta aptáhak apkelyennaqtésawo apkelpeywa s'e: “¡Megkamassegwomek sa' apteme wesse' apwányam!”
13 Xama axta ekleg'a Atalía apkelwehéseykha sẽlpextétamo tén han ma'a énxet'ák, meyákxeyk axta m'a Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok, apchaqnákxexa axta apyókxoho énxet'ák. 14 Wet'ak axta wesse' apwányam apkenmeyncha'a m'a nekha nak meteymog émha, aptamheykegkaxa axta chá'a. Apchaqnáha axta han nápakha apkenmágkaxa m'a apkelámha apmonye'e nak, tén han ma'a apkelpáwasso nak, kelpayhekxók agko' axta apkelwáxok énxet'ák, apkelpáwássek axta apkelaqkahasso. Tén axta élyepta élnaqta m'a Atalía, axta táhak ekpaqmeta ekyennaqte s'e:
—¡Énmexáxche'!
15 Tén axta apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok Joiadá, aptáha apkeláneya sẽlpextétamo apkelámha apmonye'e, apnaqleykha axta chá'a m'a sẽlpextétamo:
—¡Kóltekkes halep apchaqnágkaxa nak sẽlpextétamo! ¡Kólyetxa sa' chá'a sawo m'a ektáha nak chá'a apkelyetláyam!
Apkeltamhók axta han megkólaqhek apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok ma'a kañe' nak Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok, 16 máxcheyk axta, keñe kélya'ásekxo m'a apkelántaxnamakxa nak chá'a apkelchánte yátnáxeg ma'a wesse' apwányam apxagkok apyawe, cha'a apchaqhakxa axta han ma'a.
17 Keñe axta Joiadá apkelana ekhémo mók apkelpaqhetchásamákpoho m'a Wesse' egegkok, tén han wesse' apwányam ekweykekxoho énxet'ák, apkelxéna etnahagkok Wesse' egegkok énxet'ák apagkok, apheyásawók axta han mók apkelpaqhetchásamákpoho wesse' apwányam ma'a énxet'ák. 18 Tén axta apkelmeyákxo apyókxoho m'a tegma kélpeykessamókxa axta chá'a Baal, keñe apyaqnegkesa, appalchessessek axta ekyókxoho m'a kélwatnéssamakxa axta chá'a aqsok, tén han ma'a kéleykmássesso. Keñe axta Matán kélaqha m'a nekha nak élwatnamáxchexa aqsok, apteme axta apkelmaxnéssesso énxet'ák agkok ma'a Baal. Tén axta apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok, apnegkena apkeláneykha m'a Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok; 19 keñe axta apnaqlákxo sẽlpextétamo apkelámha apmonye'e, tén han quereteos, tén han ma'a apkeltaqmelchesso nak chá'a tegma, keñe han apyókxoho énxet'ák, apkelyetlákxeyk axta wesse' apwányam eyeynamo m'a Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok, ekweykekxoho m'a wesse' apwányam apxagkok apyawe nak, apkelántaxneyk axta m'a átog apchaqneykegkaxa axta chá'a apkeltaqmelchesso tegma. Apheyk axta Joás ma'a néten taháno ektaqmalma, 20 kelpayhekxeyk axta han apkelwáxok apyókxoho énxet'ák. Méko axta táhak ektáhakxa apheykha énxet'ák ma'a tegma apwányam, hakte ketsekkek axta Atalía kélyetxaya sawo m'a wesse' apwányam apxagkok apyawe nak.
Joás apteme wesse' apwányam ma'a Judá
(2 Cr 24.1-27)
21 Siete apyeyam apagkok axta weykmok apkeynamo apteme wesse' apwányam ma'a Joás,
Atalía, reina de Judá
(2 Cr 22.10—23.21)
1 Cuando Atalía, la madre de Ocozías, se enteró de que su hijo había muerto, ordenó matar a toda la familia del rey. 2 Pero Joseba hija del rey Joram y hermana de Ocozías, tomó a Joás, que era uno de los hijos de Ocozías, y lo escondió con su niñera en el dormitorio. Así escapó Joás de la muerte, 3 y estuvo escondido con su niñera en el templo de Dios durante seis años. Mientras tanto, Atalía reinaba en el país.
4 Al séptimo año, el sacerdote Joiadá mandó llamar a los capitanes de la guardia personal del rey y a los jefes de la guardia del palacio, y los hizo entrar en el templo para hablar con ellos. Allí Joiadá les pidió jurar que guardarían en secreto lo que les iba a revelar. Luego les mostró al hijo del rey, 5 y les ordenó:

«Esto es lo que quiero que hagan. Una tercera parte de ustedes estará de guardia en el palacio el sábado. 6 La otra cuidará la entrada de los cimientos y la última cuidará la entrada trasera del cuartel de la guardia. De esta manera tendrán vigilado el palacio. 7 Los dos grupos que no estén de guardia el sábado, vigilarán el templo de Dios. 8 Deberán rodear al rey y protegerlo de cualquiera que se le acerque. Si alguien lo hiciera, deberán matarlo; por eso quiero que cada uno tenga sus armas en la mano. Ustedes acompañarán al rey a dondequiera que él vaya».

9 Los capitanes hicieron todo lo que se les ordenó. Cada capitán llevó delante del sacerdote Joiadá a sus hombres, tanto a los que iban a estar de guardia el sábado como a los que no lo estarían. 10 El sacerdote les dio a los capitanes las lanzas y los escudos que estaban en el templo, y que habían sido del rey David.
11 Los guardias, con sus armas en la mano, rodearon el altar y el templo desde la parte sur hasta la parte norte, y así protegieron al rey. 12 Entonces Joiadá sacó a Joás, le puso la corona y le dio un documento con instrucciones para gobernar. Después le derramó aceite en la cabeza y así lo nombró rey. Todos aplaudieron y gritaron: «¡Viva el rey!»
13 Cuando Atalía escuchó el alboroto que hacían los guardias y la gente, fue al templo. 14 Allí vio a Joás de pie, al lado de la columna del templo, como era la costumbre al nombrarse un rey. Junto a él estaban los capitanes y los músicos; la gente, llena de alegría, tocaba las trompetas. Entonces Atalía rompió su ropa y gritó: «¡Traición! ¡Traición!»
15 El sacerdote Joiadá les ordenó a los capitanes del ejército: «¡No la maten en el templo, mátenla afuera, y también a cualquiera que la defienda!» 16 Así que la tomaron presa, la sacaron por la puerta del establo, la llevaron al palacio y allí la mataron.
17 Después Joiadá les pidió al rey y al pueblo apoyarse mutuamente. También les pidió que se mantuvieran fieles a Dios. 18 Después todos fueron al templo de Baal y lo derribaron, y destruyeron los altares y los ídolos. En cuanto al sacerdote de Baal, que se llamaba Matán, le cortaron la cabeza frente a los altares.
Joiadá dejó una guardia vigilando el templo de Dios, 19 y luego reunió al resto de los soldados y a toda la gente. Entre todos ellos llevaron al rey desde el templo hasta el palacio, entrando por el portón de la guardia. El rey Joás se sentó en el trono, 20 y todo el pueblo hizo fiesta.
Después de la muerte de Atalía, la ciudad vivió tranquila.
Joás, rey de Judá
(2 Cr 24.1-27)
21 21 (12.1) Joás comenzó a reinar en Judá a los siete años de edad,