Énxet meyke aptémakxa apkelmaxnagko
1 Wesse', yeyxho
sélmaxnagko ekpéwomo,
eñoho sekwóneykha,
yeyxho sélmaxnagko,
hakte matnék ko'o
sekmowána amya'a.
2 ¡Xép sa'
kañék sexeyenma
ekpéwomo sektémakxa,
hakte apya'ásegkok xép
ma'a aqsok ekpéwomo nak!
3 Apya'ásegkok xép
élchetámeykha ewáxok;
axta'a chá'a hey'ótak hélanha;
apkelányók xép sektémakxa
ektémól'a kóllanok
ektémakxa ektaqmalma
kólwatnek ma'a sawo,
meteyk xama enxoho
ekmaso sektémakxa.
Maxeyenmak ma'a
aqsok megkapayhawo
nak axének
4 aptamheykegko nak
chá'a nápakha énxet'ák;
ekyamasmeyk ma'a
ektémakxa nak
negyennaqteyáseykha
egyempehek,
éltémókxa nak
antéhek ma'a
segánamakxa apagkok.
5 Ekyetlamchek aqsa
meyke sekyenseyam
ma'a ámay apagkok;
mayenseykmok
xama enxoho.
6 Dios ahagkok,
élmaxnakkek ko'o exchep,
hakte heyátegmowagkok chá'a;
heyeyxho,
yeyxho sekpeywa.
7 Hexekmós
ko'o ektaqmalma
m'a ektémakxa
nak seyásekhayo,
xép apkelwagkassamo
nak chá'a teyp
nepyeseksa apkelenmexma
m'a apkelye'eykekxa nak
chá'a yaqwayam kamyók
ma'a apmopwána.
8 Hetaqmelches,
ektéma nak
apkeltaqmelchessama
m'a apaqta'ák,
hexnés kóneg apxempenák,
9 hewagkas teyp
neyseksa sektáméyam
ma'a élmasagcha'a
nak apkeltémakxa,
¡ewakhayak ko'o m'a
sélenmexma apmáheyo
nak heyaqhek!
10 Kalyeyha'ak
apkelwáxok ma'a,
kaleyxkohok han
chá'a apkelpeywa;
11 hétlawha chá'a m'a
sekmahágkaxa enxoho,
héleyxek chá'a emáwhok
heyaqnegkesek náxop.
12 Máxa méwa éllól'a
élyexanmeykhal'a m'a
ekheykegkaxa nak
kaleyxek aqsok
yaqwayam katnéssesek
nekha'a étkók.
13 Wesse', etnamha,
¡elenmex xép ma'a!
¡Epalchásenta náxop!
Hewagkas ko'o teyp
nepyeseksa élmasagcha'a
nak apkeltémakxa,
yetlo sókwenaqte apagkok;
14 hewagkas ko'o teyp
yetlo apmopwána
nepyeseksa s'e énxet'ák;
¡elántekkes énxet'ák
keso náxop,
ekyetna nak
ekyókxoho aqsok!
Yáphásses apyókxoho
kéllegassáseykegkoho
kéltaqmelchessessama nak,
ellegássesagkoho han
ma'a apketchek nak,
tén han ma'a aptawán'ák.
15 Kapayhekxak sa'
eyke ko'o ewáxok
sekwet'a sa'
ahaqta'ák ahagko',
¡sekha sa' nápaqto'
sekxatakha'a enxoho!
SALMO 17 (16)
Oración en que se pide justicia
1a (1a) Oración de David.
1 1 (1b) Escucha, Señor, mi causa justa,
atiende a mi clamor,
presta oído a mi oración,
pues no sale de labios mentirosos.
2 ¡Que venga de ti mi sentencia,
pues tú sabes lo que es justo!
3 Tú has penetrado en mis pensamientos;
de noche has venido a vigilarme;
me has sometido a pruebas de fuego,
y no has encontrado maldad en mí.
Yo no he dicho cosas indebidas,
4 como hacen los demás;
me he alejado de caminos de violencia,
y he seguido tus mandatos.
5 Me he mantenido firme en tus caminos,
y jamás me he apartado de ellos.
6 Oh Dios, a ti elevo mi voz,
porque tú me contestas;
préstame atención, escucha mis palabras.
7 Dame una clara muestra de tu amor,
tú, que salvas de sus enemigos
a quienes buscan protección en tu poder.
8 Cuídame como a la niña de tus ojos;
bajo la sombra de tus alas, protégeme
9 de los malvados que me atacan,
¡de los enemigos mortales que me rodean!
10 Son engreídos, hablan con altanería;
11 han seguido de cerca mis pasos,
y esperan verme caer por tierra.
12 Parecen leones, feroces leones
que agazapados en su escondite
esperan con ansias dar el zarpazo.
13 Levántate, Señor, ¡enfréntate a ellos!
¡Hazles doblar las rodillas!
Con tu espada, ponme a salvo del malvado;
14 con tu poder, Señor, líbrame de ellos;
¡arrójalos de este mundo,
que es su herencia en esta vida!
Deja que ellos se llenen de riquezas,
que sus hijos coman hasta reventar,
y que aun les sobre para sus nietos.
15 Pero yo, en verdad, quedaré satisfecho
con mirarte cara a cara,
¡con verme ante ti cuando despierte!