Jonás aplo
1 Aplókek axta Jonás apwet'a apteméssesakxa Dios ma'a énxet'ák, axta kalchak apwáxok. 2 Tén axta appaqhetchesa Wesse' egegkok aptáha apkelmaxnagko s'e:
—Wesse', cháxa sekxeyenma axta chá'a ko'o katnehek xa, sekhamakxa axta makham ma'a seyókxa. Axta keñamak sekmáheyo heykxe ko'o axyenmok amhagkok ma'a Tarsis, hakte ekya'ásegkók ko'o exchep apteme Dios ektaqmeleykha apwáxok henlano', tén han apmopyósa henlano', mepekhésamap elwok, awanhek nahan segásekhayo, exének chá'a ellegássesagkohok énxet'ák, keñe elwátessók chá'a. 3 Cháxa keñamak séltamho nak ko'o hemasséssók xép Wesse', tásek ko'o watsapok, kaxnók aweynchamha chá'a.
4 Aptáhak axta Wesse' egegkok apchátegmowágko s'e:
—¿Táseya aptáhakxa, aptáha nak aplawa xa ektáha nak?
5 Aptekkek axta Jonás ma'a nepyeseksa nak tegma apwányam, appakxenwokmek axta m'a ekpayhókxa nak ekteyapmakxa ekhem nepyáwa tegma apwányam. Axta apkelánegwokmok xama appakxanma yámet áwa' m'a, tén axta apha kóneg pessesse agkok, apkelhaxna etagkohok yaqwánxa katnehek ma'a tegma apwányam. 6 Keñe axta Dios aptekkesa xama élyaw'áwa' aphakxa m'a Jonás, yaqwayam enxoho kápok pessesse agkok, yaqwayam enxoho exek ektaqmalma agko' ma'a kóneg. Payhekxeyk axta apwáxok apwet'a Jonás ma'a yámet nak. 7 Keñe axta élsaka, apkeltamho katwok askok Dios ma'a élyaw'áwa' nak, kelyamakak axta áwa'. 8 Xama axta ekwa'a néten ekhem, apkeltamhók axta kaxchahák Dios ekmexanma eñama m'a ekteyapmakxa ekhem, apwetágkok axta peya kápok ma'a Jonás hakte payhawók axta ekmexanma m'a aphakxa, apkeltamhók axta yetsapok.
—Tásek ko'o watsapok, kaxnók aweynchamha chá'a— axta aptáhak. 9 Aptáhak axta Dios apchátegmowágko s'e:
—¿Táseya aptáhakxa, aptáha nak aplawa xa ektáha nak, eñama ekyamaye m'a élyaw'áwa' nak?
—¡Táse' neykhe sektáha seklawa xa ektáha nak! —axta aptáhak Jonás apchátegmowágko— ¡Peyk ko'o watsapok seklo!
10 Tén axta Wesse' egegkok aptáha apchátegmowágko s'e:
—Háwe exchep apkeneykekxa élyaw'áwa', háwe han apwánegkesso; xama axta'a tépak, keñe mók axta'a étsapa, chaqhak aqsa apwáxok apkelano. 11 Ekyágwánxa agkok ko'o apyósekak alanok ma'a énxet'ák Nínive, tegma apwányam apheykegkaxa nak ciento veinte mil sakcha'a meyke apkeltémakxa, tén han ekxámokma agko' ma'a aqsok kélnaqtósso.
El enojo de Jonás
1 Pero a Jonás le cayó muy mal lo que Dios había hecho, y se enojó mucho. 2 Así que oró al Señor, y le dijo:
—Mira, Señor, esto es lo que yo decía que iba a pasar cuando aún me encontraba en mi tierra. Por eso me apresuré a huir hacia Tarsis, pues yo sabía que tú eres un Dios tierno y compasivo, que no te enojas fácilmente, y que tu amor es tan grande que anuncias un castigo, pero luego cambias de parecer. 3 Así que ahora Señor, te ruego que me quites la vida. ¡Prefiero morir que seguir viviendo!
4 Pero el Señor le contestó:
—¿Te parece bien enojarte tanto?
5 Entonces Jonás salió de la ciudad y acampó al oriente de ella; allí hizo una enramada y se sentó bajo su sombra, esperando ver lo que iba a suceder con la ciudad. 6 Luego Dios el Señor hizo crecer una mata de ricino por encima de Jonás, y que su sombra le cubriera la cabeza para librarlo así de su malestar; y Jonás se puso muy contento por aquella planta de ricino. 7 Pero, al amanecer del día siguiente, Dios hizo que un gusano atacara el ricino, y este se secó. 8 Y cuando salió el sol, Dios hizo que soplara un caluroso viento del este, y como el sol pegaba fuerte sobre la cabeza de Jonás, él se desmayaba y deseaba morirse. Decía:
—¡Prefiero morir que seguir viviendo!
9 Luego Dios le dijo a Jonás:
—¿Te parece bien enojarte tanto por lo que sucedió con la mata de ricino?
—¡Claro que me parece bien! —respondió Jonás—. ¡Estoy que me muero de rabia!
10 Entonces el Señor le dijo:
—Tú tienes compasión de la planta, que no cuidaste ni hiciste crecer, y que en una noche nació y a la otra se murió. 11 Pues con mayor razón yo debo tener compasión de Nínive, esa gran ciudad donde hay más de ciento veinte mil personas inocentes y una gran cantidad de animales.