Dios apwóneykha Ezequiel
Keñe axta natámen sekleg'a xama kélpeywa. 1 Axta entáhak seyáneya s'e: “Xép, énxet, etnemekxa néten, peyk ko'o apaqhetchesek xép.” 2 Eklegágkok axta nahan ko'o ektaxna ewáxok Dios apmopwána neyseksa sekháxenmo xa kélpeywa nak, émpásekxeyk axta néten. Ekleg'ak axta nahan 3 élenxanakmoho ektáha seyáneya xa kélpeywa nak: “Wáphaksek sa' ko'o exchep ma'a apheykegkaxa nak énxet'ák Israel, cham'a énxet'ák meyke nak apkelyeheykekxoho, sénmexeykekxo nak ko'o. Cháxa énxet'ák nak, weykmók ko'o setaqnagko s'e negwánxa nak, ekweykekxoho m'a apyapmeyk nano' axta. 4 Kalyéha'ak nahan apkelwáxok ma'a apketchek nak, melyahakxók nahan amya'a. Wáphaksek sa' ko'o nepyeseksa xa énxet'ák nak, yaqwayam sa' etnehek elának se'e: ‘Keso aptáhakxa exchek appeywa Wesse' egegkok se'e.’ 5 Lapmaxcheyk sa' kexaha elyahakxoho' essenhan melyahakxe', hakte énxet élyennaqte apkelwáxok ma'a, elya'asagkohok sa' apha xama Dios appeywa aplegasso nepyeseksa m'a. 6 Xép akke, énxet, nágye xa énxet'ák nak, nágye nahan ma'a aptáhakxa enxoho apcháneya, máxa sa' eykhe katnehek ekwakha'a enxoho m'a am'ák essenhan apweynchámeyncha'a enxoho neyseksa yettáha. Nágye m'a aptáhakxa enxoho yána', ná égwe' aqsa m'a apchaqneyncha'a enxoho apmonye', hakte kalyéha'awók agko' apkelwáxok ma'a. 7 Ellegés xép ma'a sekpeywa, lapmaxcheyk sa' elyahakxoho' essenhan melyahakxe', hakte kalyéha'awók agko' apkelwáxok ma'a. 8 Etaqmelchesho apháxenmo sektáhakxa nak seyáneya, ná etne ekyennaqte apwáxok aptamheykegko nak ma'a. Emayhe, etow sa' se'e sekmako nak agkések.”
9 Tén axta sekwet'a xama kélmek kélya'asakmo m'a ekpayhókxa sekhakxa, weykcha'áhak kélyaqsáseykekxa kéltáxésso axta nahan ma'a. 10 Meykessa'ak axta nahan emonye' weykcha'áhak ma'a kélmek nak. Yetnegkek axta nahan chá'a kéltáxésso xama nekha: nenlekxagweykha, nenlegeykegkoho ekmáske, ekxénamaxche yaqwánxa hẽlteméssesek ekmaso.
Dios llama a Ezequiel
Luego oí una voz 1 que me decía: «Tú, hombre, ponte de pie, porque voy a hablarte.» 2 Mientras esa voz me hablaba, entró en mí el poder de Dios y me hizo ponerme de pie. Entonces oí que la voz que me hablaba 3 seguía diciendo: «A ti, hombre, voy a enviarte a los israelitas, un pueblo desobediente que se ha rebelado contra mí. Ellos y sus antepasados se han levantado contra mí hasta este mismo día. 4 También sus hijos son tercos y de cabeza dura. Así que voy a enviarte a ellos, para que les digas: “Esto dice el Señor.” 5 Y ya sea que te hagan caso o no, pues son gente rebelde, sabrán que hay un profeta en medio de ellos. 6 Tú, hombre, no tengas miedo de ellos ni de lo que te digan, aunque te sientas como rodeado de espinos o como si vivieras entre alacranes. Por muy rebeldes que sean, no tengas miedo de lo que te digan ni te asustes ante la cara que pongan. 7 Tú comunícales mis palabras, ya sea que te hagan caso o no, pues son muy rebeldes. 8 Atiende bien lo que te digo, y no seas rebelde como ellos. Abre la boca y come lo que te voy a dar.»
9 Entonces vi una mano extendida hacia mí, la cual tenía un escrito enrollado. 10 La mano lo desenrolló delante de mí. Estaba escrito por ambos lados: eran lamentos, ayes de dolor y amenazas.