Éllekxagwomáxche eñama m'a kelwesse'e apkelwányam nak Israel
1 “Xép énxet, enneykmásses sa' kelwesse'e apkelwányam nak Israel se'e negmeneykmasso senlapwayam nak:

2 “Méwa axta exchep egken
ekleykencha'a axta m'a
neyseksa námakkok méwa.
Kelánegweykmek axta axagkok
neyseksa m'a,
axta kektegkesseykmok
nahan étkók ma'a.
3 Xama axta nahan
taqmelchessamók
ekwánegkesso m'a,
ekwokmoho ektéma ekwányam,
keltáméyak axta ekma ekyógkexma,
tén han ekto m'a énxet.
4 Xama axta apkelleg'a
ekxénáxko apyókxoho
pók aptémakxa nak chá'a
énxet xa,
apkelhanchek axta apma,
sawo ekhaxe axta
apketchessásak awéhek
apyenyawásegkokxo
ekweykekxoho m'a Egipto.
5 Xama axta ekwet'a ekwegqa
eyaqho élhaxna étkok ma'a méwa,
mákxeyk axta makham
mók étkok.
Teméssessek axta nahan
méwa ekyennaqte m'a.
6 Wokmek axta m'a
ekweykenxal'a xama méwa,
kaweynchamha axta chá'a
m'a neyseksa námakkok.
Keltáméyak axta ekma m'a
ekyógkexma,
tén han ekto m'a énxet.
7 Keltepelchamók axta m'a
kelwesse'e apkelwányam
apxanák nak,
tawáseykha axta m'a
tegma apkelyawe;
kalpexyennegkesek axta chá'a
apyókxoho énxet ma'a
ekyexwéweykha.
8 Tén axta apkenmexa m'a énxet'ák
apheykha axta m'a nepyáwa
tegma apwányam;
apkelhanchek axta,
meyk axta nahan ma'a apkelhanma.
9 Kélatchessessek axta nahan
awéhek sawo ekhaxe
kélaqxegkesa kañe' yántéseksek,
kélyentegkásekxeyk axta m'a
wesse' apwányam Babilonia;
axta kélaqxegkessákxak
nahan kañe' m'a,
yaqwayam enxoho
megkañexchekxók chá'a
kaxwók ekyexwéweykha m'a
néten meteymog
élekhahéyak nak Israel.

10 “Hawók axta exche'
anmen yámet ma'a egken,
kélcheneykekxal'a
neyáwa yegmen,
ektaqmalma tén han
ekxámokmal'a áwa',
hakte awanhek axta
yegmen ma'a émhakxa.
11 Kelyennaqtegkek axta nahan
ma'a aktegák nak,
kélláneykegkek axta m'a
yámet apkelmeykegkól'a
chá'a m'a kelwesse'e apkelwányam,
kelwegqeykegkók agko' axta nahan,
kelweykmók axta m'a yaphope nak.
Makhawók axta agwethok katnamok
eñama ekwenaqte
tén han ekxámokma áwa'.
12 Kélpátekkessek axta eyke
yetlo ektaqnómaxche,
kélpekkenchek axta náxop.
Yamássek axta m'a éxchahayam
eñama nak teyapmakxa ekhem
pallakmek axta m'a ekyexna;
Kelyamakak axta m'a aktegák
élyennaqte nak
kélchexakkek axta nátex.
13 Keñe kélchenákxo kaxwók
ma'a yókxexma
meykexa nak énxet,
ekyamáyekxa nak ma'a xapop,
meykexa nak yegmen.
14 Tekkek kaxwók táxa eñama
m'a aktegák nak,
kelwatneyk ma'a kaxwe
éltekteyapma nak áwa' tén han
ma'a ekyexna.
Méko kaxwók eyeymomáxche m'a
aktegák élyennaqte nak,
kélláneyo axta chá'a m'a
yámet apkelmeykha nak chá'a m'a
kelwesse'e apkelwányam.’”

(Cháxa xama negmeneykmasso senlapwayam nak xa. Kólmaha sa' chá'a xa.)
Lamento por los reyes de Israel
1 »Y tú, hombre, dedica este canto fúnebre a los reyes de Israel:

2 »“Tu madre era una leona
que vivía entre leones.
Hizo su guarida entre ellos,
y allí crio a sus cachorros.
3 Escogió a uno y lo hizo crecer
hasta su pleno desarrollo,
y ese cachorro aprendió a desgarrar la presa
y a devorar a la gente.
4 Las naciones oyeron hablar de él;
y lo hicieron caer en una trampa,
y con ganchos lo arrastraron
hasta el país de Egipto.
5 Al ver la leona que su esperanza
quedaba frustrada por completo,
tomó otro de sus cachorros
y lo ayudó a desarrollarse.
6 Hecho ya todo un león,
iba y venía entre los leones.
Aprendió a desgarrar la presa,
y a devorar a la gente.
7 Hacía destrozos en los palacios
y arruinaba las ciudades;
con sus feroces rugidos
hacía temblar a todo el mundo.
8 Entonces levantaron contra él
a los pueblos de las provincias vecinas;
le tendieron sus redes
y lo hicieron caer en la trampa.
9 Con ganchos lo encerraron en una jaula
y se lo llevaron al rey de Babilonia;
allí lo metieron preso,
para que no volvieran a oírse sus rugidos
en las montañas de Israel.

10 »”Tu madre parecía una vid
plantada junto al agua,
fecunda y frondosa
gracias a la abundancia de riego.
11 Sus ramas se hicieron tan fuertes
que llegaron a ser cetros de reyes;
fue tal su crecimiento
que llegó hasta las nubes.
Se destacaba por su altura
y por sus ramas frondosas.
12 Pero la arrancaron con furia
y la hicieron rodar por el suelo.
El viento del oriente la secó,
y se le cayeron las uvas;
sus fuertes ramas se secaron,
y las echaron al fuego.
13 Ahora está plantada en el desierto,
en tierra seca y sedienta.
14 De sus ramas sale un fuego
que devora sus retoños y sus frutos.
Ya no le quedan ramas fuertes
que sirvan para ser cetros de reyes.”»

(Este es un canto fúnebre, y como canto fúnebre será usado.)