1 Xama axta ekpenchásexko ekyókxoho nentamheykha apkeltémo axta kalanaxchek Salomón ma'a Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok, apkelsókek axta Salomón aqsok kélmeykegkaxa nak sawo ekyátekto élmomnáwa, tén han sawo ekmope élmomnáwa, apkelpagkanchesso axta Wesse' egegkok ma'a David, apyáp axta, apxátawokmek axta m'a kélxátamakxa axta chá'a aqsok élmomnáwa m'a Dios tegma appagkanamap apagkok.
Yántéseksek ekhémo mók nélpaqhetchásamáxkoho kélso m'a tegma appagkanamap
(1 Re 8.1-11)
2 Apchánchesákxeyk axta Salomón apkelámha apmonye'e Israel ma'a Jerusalén, tén han ma'a apyókxoho apkelámha apmonye'e nepyeseksa énxet'ák apagkok, tén han ma'a apkelámha apmonye'e nak chá'a apxanák ma'a israelitas, yaqwayam esakxak Wesse' egegkok yántéseksek apagkok ekhémo mók nélpaqhetchásamáxkoho, eñama m'a Sión, cham'a Tegma Apyawe apagkok axta m'a David. 3 Apchaqnákxeyk axta yetlo wesse' apwányam Salomón ma'a apyókxoho israelitas, cham'a ekhem ekyetnamakxa axta chá'a kélessawássessamo, ekhem siete, cháxa apyeyam nak. 4 Apkelwákxeyk axta apyókxoho apkelámha apmonye'e nak Israel, keñe levitas apma m'a yántéseksek, 5 keñe axta apsákxo yetlo m'a kélpakxanma apchaqneykekxexa axta chá'a énxet'ák, keñe han ma'a ekyókxoho aqsok kélmeykegkaxa élpagkanamaxche ekhéyak axta m'a kañe', apkelsawa axta m'a apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok tén han ma'a levitas. 6 Apchaqnáha axta amonye' yántéseksek ma'a apyókxoho israelitas, apchaqneykekxa axta xamo' ma'a wesse' apwányam Salomón, apkelnáhakkassek axta chá'a nepkések, tén han weyke kelennay'awók ekxámokma agko', mogwanchek axta ólyetsetek ekwánxa. 7 Apchaqxegkessákxeyk axta tegma appagkanamap apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok ma'a Wesse' egegkok yántéseksek apagkok ekhémo mók nélpaqhetchásamáxkoho, ekweykekxoho m'a Kañe' Ekpagkanamaxchexa agko' nak, kóneg nak apxempenák ma'a Dios apkelásenneykha, 8 apkelpeykessamakxa axta apxempenák néten ekyetnamakxa yántéseksek, apkeláhakkassegkek axta apxempenák ma'a yántéseksek, tén han ma'a yámet kélatchesso nak nekhaw'ék. 9 Ahóxekcha'awók agko' axta m'a yámet kélatchesso nak nekhaw'ék, agwethok axta naw'ék ma'a Kañe' nak Ekpagkanamaxchexa, amonye' nak ma'a Kañe' Ekpagkanamaxchexa agko', magwetyehek axta eyke keyphagwomhok ma'a yókxexma; makhemek makham ekteme ekyetno xa ektáha nak. 10 Méko axta aqsok ma'a kañe' nak yántéseksek, wánxa axta aqsa m'a ánet meteymog élpayhe, Moisés axta apxata m'a yókxexma Horeb, cham'a meteymog élpayhe apkelánesso axta Wesse' egegkok israelitas ekhémo mók apkelpaqhetchásamákpoho, apkelánteyapma axta m'a Egipto.
11 Apkelántekkek axta apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok ma'a Kañe' Ekpagkanamaxchexa nak. Kélmópessásekxeyk axta apyempe'ék apyókxoho ektáha axta apkelwayam ma'a, meyke kéllányo m'a ektémakxa nak apkeltamheykha. 12 Apyókxoho levitas ektáha axta chá'a apkelmeneykmasso: cham'a Asaf, Hemán tén han Jedutún, yetlo apketchek, tén han ma'a apnámakkok, apchaqnáha axta m'a ekpayho nak ekteyapmakxa ekhem ekyetnamakxa m'a ekwatnamáxchexa aqsok, yetlo apkelántaxneykekxa m'a apáwa apkelexyawe. Yetneyk axta m'a kélaqtáwasso élpayhe, yát'axpog tén han arpa. Ciento veinte apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok axta han apkelxegexma'a, apkelpáwasso axta m'a apkelaqkahasso.
13 Apyókxoho axta han appasmeykxak apkelpáwasa m'a apkelaqkahasso, appasmeykxeyk axta apkelmeneykmasa yaqwayam elpeykeshok Wesse' egegkok, tén han egkések ekxeyenma apkelwáxok, apkelpáwassek axta apkelaqkahasso, tén han ma'a apkelaqtáwasso nak élyaqye, tén han ma'a mók ektémakxa nak kélpáwasso, neyseksa apteme apkelmeneykmasso s'e: “Kólpeykesho Wesse' egegkok, hakte tásek apwáxok ma'a, megkamassegwomek han segásekhayo.” Yetlókok axta han eklánegwe yaphope m'a Wesse' egegkok tegma appagkanamap apagkok nak, 14 mopwanchek axta apmako ellenxanmagkohok apkeláneyak apkeltamheykha apkelmaxnéssesso Dios énxet'ák apagkok ma'a, hakte yaphope axta tawassáseyha, hakte lanawók agko' axta Wesse' egegkok élseyéxma apagkok ma'a kañe' tegma appagkanamap nak.
1 Cuando se completaron todas las obras que Salomón mandó realizar en el templo del Señor, llevó Salomón los utensilios de oro y de plata que David, su padre, había dedicado al Señor, y los depositó en los tesoros del templo de Dios.
El arca de la alianza es llevada al templo
(1~R 8.1-11)
2 Entonces Salomón reunió en Jerusalén a los ancianos de Israel, a todos los jefes de las tribus y a las personas principales de las familias israelitas, para trasladar el arca de la alianza del Señor desde Sión, la Ciudad de David. 3 En el séptimo mes del año, en el día de la fiesta solemne, todos los israelitas se reunieron con el rey Salomón. 4 Llegaron todos los ancianos de Israel, y los levitas tomaron el arca 5 y la trasladaron, junto con la tienda del encuentro con Dios y con todos los utensilios sagrados que había en ella, los cuales llevaban los sacerdotes y los levitas. 6 El rey Salomón y toda la comunidad israelita reunida con él estaban delante del arca, ofreciendo en sacrificio ovejas y toros en cantidad tal que no se podían contar. 7 Después los sacerdotes llevaron el arca de la alianza del Señor al interior del templo, hasta el Lugar santísimo, bajo las alas de los seres alados, 8 los cuales tenían sus alas extendidas sobre el sitio donde estaba el arca, y cubrían por encima tanto el arca como sus travesaños. 9 Los travesaños eran tan largos que sus extremos se veían desde el Lugar santo, frente al Lugar santísimo, aunque no podían verse por fuera; y así han quedado hasta el día de hoy. 10 En el arca no había más que las dos tablas de piedra que Moisés había puesto allí en Horeb, es decir, las tablas de la alianza que el Señor hizo con los israelitas cuando salieron de Egipto.
11 Los sacerdotes salieron del Lugar santo. Todos los sacerdotes que estaban presentes se habían purificado sin atenerse a los turnos en que estaban repartidos. 12 Todos los levitas cantores, Asaf, Hemán y Jedutún, junto con sus hijos y demás parientes, estaban de pie, hacia el lado este del altar, vestidos de lino. Tenían platillos, salterios y arpas. Con ellos había ciento veinte sacerdotes que tocaban trompetas.
13 Entonces todos unidos se pusieron a tocar las trompetas y a cantar a una voz, para alabar y dar gracias al Señor, y hacían sonar las trompetas, los platillos y los otros instrumentos musicales, mientras se cantaba: «Alaben al Señor, porque él es bueno, porque su amor es eterno.» En aquel momento una nube llenó el templo del Señor, 14 y por causa de la nube los sacerdotes no pudieron quedarse para celebrar el culto, porque la gloria del Señor había llenado el templo.