1 Upévare, jareko aja gueteri pe ñe'ẽ me'ẽ jaike haguã upe Tupã ome'ẽhape pytu'u, ñañangareko vaerã ani oime oike'ỹva. 2 Ñande niko ñahendu avei upe marandu porã, ha'e kuéra ohendu haguéicha. Ha chupe kuéra mba'evépe naiporãi vaekue ohendu, ndojoajúi rupi ijeroviápe umi iñe'ẽ rendu vaekue ndive. 3 Ñande jajerovia vaekue katu jaike upe pytu'úpe, Tupã he'i hague:
“Upévare añe'ẽ me'ẽ
che pochyhápe,
ndoikéi chéne haguã
pe pytu'u ame'ẽháme.”

Upéicharõ jepe, Tupã ojapopáma vaekue ojapo vaerã ko yvy ojapo ramo guare. 4 Oime voi niko hína 7 araháre he'íva pe Ñandejára Ñe'ẽ:
“Tupã opytu'u opa hembiapógui
7 arahápe.”
5 Ha oje'e jey pe Tupã kuatiápe:
“Ndoikéi chéne hikuái
che ame'ẽháme pytu'u.”
6 Ha tekotevẽ gueteri oime oikéva upe Tupã oporomombytu'uhápe. Naiñe'ẽ rendúigui niko ndoikéi vaekue umi tenondete ohendu vaekue pe marandu porã. 7 Upévare, Tupã omoĩ jey peteĩ ára, peteĩ “ára” ipyahúva, ha upéva ojapo oñe'ẽvo ñandéve pe ymaite David he'i vaekue rupi Ñandejára Ñe'ẽme:
“Ko'ágã pehendúrõ
Tupã he'íva,
ani pende py'a hatã.”
8 Josué omoinge rire umi Israel guápe upe Tupã oporomombytu'uhápe, ha'e noñe'ẽ véima vaerã mo'ã peteĩ ambue árare. 9 Aipórõ, opyta gueteri umi Tupã reheguávape guarã peteĩ Tupã oporomombytu'uha ojoguáva pe 7 araha, ha'e opytu'u hague. 10 Umi oikéva upe Tupã oporomombytu'uhápe niko, opytu'u hembiapógui, Tupã opytu'u haguéicha. 11 Ñañeha'ã vaerã, aipórõ, jaike haguã upe Tupã oporomombytu'uhápe, avave ani haguã ho'a umi oguerovia'ỹ vaekue rapykuéri.
12 Ñandejára Ñe'ẽ niko oikove ha ipu'aka. Hãimbeve kyse puku hãimbe jováivagui, ha ojasuru ñande py'a ha ñande espíritu ipypukuvehápe, ñande py'apy okañyvehápe, ha oipyguara ñane remiandu ha ñande py'a pota. 13 Ndaipóri okañýva Tupãgui, opa mba'e hesakã chupe, ha ohechapa ñane rembiapo. 14 Jesús, Tupã Ra'y, hína ñande Pa'i Guasu oike vaekue yvágape. Upévare akói ñane mbarete vaerã ñande jeroviápe.
Jesús, Pa'i Guasu oporoporiahurerekóva
15 Jesús, ñande Pa'i Guasu, ikatu ñande poriahurereko ñane kangyhápe, ha'e voi niko ojepy'a ra'ã vaekue ñandéicha. Ha'e ndo guerekóinte mba'eveichagua angaipa. 16 Ñañemboja, aipórõ, jerovia reheve Tupã ñande rayhuetéva guapyhápe, ha'e ñande poriahurereko haguã ha ipy'a porãgui ha ñane pytyvõ haguã ñaikotevẽ jave.
1 Por eso, mientras siga en pie la promesa de descansar con Dios, debemos tener cuidado. Sería una lástima que alguno de ustedes no pudiera recibir de Dios ese descanso. 2 Porque nosotros oímos la buena noticia, igual que aquellos israelitas que salieron de Egipto. Solo que a ellos no les sirvió de nada oírla, porque no creyeron en el mensaje. 3 Nosotros, en cambio, los que sí hemos creído en la buena noticia, disfrutaremos de la paz y de la tranquilidad que Dios nos ha prometido. Pero a los que no creyeron, Dios les dijo:

«Por eso, ya enojado decidí:
“No voy a permitirles
entrar en la tierra prometida,
donde los haré descansar.”»

Dios dijo esto, refiriéndose a su descanso cuando terminó de crear el mundo. 4 Porque en alguna parte de la Biblia se habla así del día sábado:

«En el séptimo día
Dios descansó de todo su trabajo.»

5 Y en cuanto a este punto, vuelve a decir:

«Ustedes jamás entrarán
en mi lugar de reposo.»

6 Los primeros en oír la buena noticia desobedecieron a Dios, y por eso no pudieron recibir su descanso. Pero la promesa de Dios sigue en pie, 7 porque él nos dio una nueva oportunidad, como lo dijo por medio de David en el pasaje de la Biblia, que ya mencionamos:

«Si hoy escuchan la voz de Dios,
no sean tan tercos.»

8 Si Josué hubiera podido hacer que los israelitas descansaran realmente en paz y tranquilidad, Dios no habría hablado de otra oportunidad. 9 Pero todavía esperamos el día en que nosotros, el pueblo de Dios, recibiremos el descanso que Dios nos ha prometido. 10 En ese día, el pueblo de Dios descansará por fin de su trabajo, así como Dios descansó del suyo. 11 Por eso, hagamos todo lo posible por obedecer a Dios, para que en ese día recibamos su descanso. No sigamos el ejemplo de los que no creyeron la buena noticia.
12 Cada palabra que Dios pronuncia tiene poder y tiene vida. La palabra de Dios es más cortante que una espada de dos filos, y penetra hasta lo más profundo de nuestro ser. Allí examina nuestros pensamientos y deseos, y deja en claro si son buenos o malos. 13 Nada de lo que Dios ha creado puede esconderse de él, pues Dios puede verlo todo con claridad, y ante él seremos responsables de todo lo que hemos hecho.
Jesús es el Jefe de sacerdotes
14 Jesús es el Hijo de Dios, y es nuestro gran Jefe de sacerdotes, que ha subido al cielo. Por eso debemos seguir confiando en él.
15 El diablo le puso a Jesús las mismas trampas que nos pone a nosotros para hacernos pecar, solo que Jesús nunca pecó. Por eso, él puede entender que nos resulta difícil obedecer a Dios. 16 Así que, cuando tengamos alguna necesidad, acerquémonos con confianza al trono de Dios. Él nos ayudará, porque es bueno y nos ama.