Ñembojoja ñemendáre
1 Che pehẽngue kuéra, peẽ niko peikuaa umi tembiapoukapy, ha peikuaa pe tembiapoukapy ipu'akaha yvypórare oikove ajánte. 2 Peteĩ kuña omendáva, tembiapoukapy rupi ojoaju iménare oikove aja. 3 Aipórõ, ha'e ojoaju ramo ambue kuimba'ére iména oikove aja, omyakãratĩ chupe. Ha pe iména omano ramo katu, upe kuña osẽma upe tembiapoukapy oñapytĩ vaekue chupégui, ha ikatu ojoaju ambue kuimba'ére, omyakã ratĩ'ỹre iménape.
4 Péicha avei, che pehẽngue kuéra, pejoajúvo Jesucrístore, pemano hendive umi tembiapoukapýpe guarã, pejoaju haguã ambuére, he'ise, pe omano rire oikove jey vaekuére. Upéicha rupi, ikatu ñambyaty heta mba'e iporãva Tupãme ombohorýva. 5 Jaikovévo angaipa apoha ramo, tembiapoukapy omombáy kuri ñande pype tembipota vai, ha mano mante ñamono'õ. 6 Ko'ágã katu, ñamano pe tembiapoukapýpe guarã, ñande rereko vaekue ipoguýpe. Ha japyta ñane sã'ỹre, ñamba'apo haguã Tupãme guarã, jeikove pyahu Espíritu Santo ndive guápe, ndaha'e véima tembiapoukapy tujáre.
Tembiapoukapy rupi oñemombarete angaipa apo
7 Ja'éta nga'u piko upévare, pe tembiapoukapy ivaiha? Ahániri upéva! Upéicharõ jepe, ndaha'éi rire pe tembiapoukapýre, che ndaikuaái vaerã mo'ã mba'épa pe angaipa apo. Araka'eve ndaikuaái vaerã mo'ã mba'épa pe mba'e pota, pe tembiapoukapy nde'íri rire: “Ani ne mba'e pota.” 8 Pe angaipa apo katu oñekarama upévare, ha oiporúvo upe tembiapoukapy voi, omoĩ che pype opaichagua tembipota vai. Ndaipóri aja tembiapoukapy niko, angaipa apo ndaipóri avei. 9 Oĩ vaekue peteĩ ára, tembiapoukapy'ỹre che ikatu hague aikove, ha oúvo pe tembiapoukapy katu, pe angaipa apo opáy, 10 ha che amano. Ha upéicha, upe tembiapoukapy, ome'ẽ rangue chéve jeikove, che juka. 11 Tembiapoukapy rupi, pe angaipa apo oñemohatã ha che mbotavy, ha upe tembiapoukapýre voi che juka.
12 Mbykyhápe ja'étarõ, tembiapoukapy niko ijehegui imarangatu, ha opa ijapopyrã imarangatu, heko joja ha py'a porã megua. 13 Ha aipórõ piko, ko mba'e iporãva che reraha manóme? Ndaupéichai! Pe ojehúva niko kóva: Pe angaipa apo, ohechauka haguã añetehápe angaipaha, oiporu pe mba'e porã che juka haguã. Ha upéicha, tembiapoukapy rupi hesakã opytávo mba'eichaite pevépa ivai pe angaipa apo. 14 Jaikuaa niko pe tembiapoukapy espíritu reheguaha, ha che katu che kangy, ime'ẽmbyre tembiguái ramo angaipápe. 15 Ndaikuaái mba'épa ogueru chéve che rembiapo. Ndajapói niko pe ajaposéva, upéva rangue, pe nda che a'eiha katu pe ajapóva. 16 Ha ajapóva ramo, pe ajapose'ỹva, ahecha kuaa upévape tembiapoukapy iporãha. 17 Aipórõ ndaha'e véima che pe ojapóva, pe angaipa che pype oĩvante. 18 Che aikuaa, che pype, che reko kangýpe ndaiporiha pe iporãva. Ajapose ramo jepe iporãva, naiméi ajapo haguãicha. 19 Ndajapói pe mba'e porã ajaposéva, pe angaipa ajapose'ỹvante. 20 Ha upéicha, ajapo ramo pe ajapose'ỹva, nda che vémai pe ojapóva, pe angaipa che pype oĩvante.
21 Ahecha kuaa niko, ajapose ramo jepe iporãva, ivaíva mante ajuhu che rapépe. 22 Che pype niko iporã chéve pe Tupã rembiapoukapy, 23 ha añandu che pype peteĩ mba'e che jokóva ajepy'a mongeta porã haguã. Upéva pe angaipa rembiapoukapy, oĩva che pype ha che jopýva.
24 Aichejáranga che! Mávapa che pe'áne pe mano pu'aka, che retépe oĩvagui? 25 Tupã mante, ame'ẽha che aguije Ñandejára Jesucristo rupi. Ipahápe: che aikuaa ajapo vaerãha Tupã rembiapoukapy, ha che kangýgui, aime angaipa rembiapoukapy poguýpe.
Ahora pertenecemos a Cristo
1 Hermanos en Cristo, ustedes conocen la ley de Moisés, y saben que debemos obedecerla solo mientras vivamos. 2 Por ejemplo, la ley dice que la mujer casada será esposa de su marido sólo mientras él viva. Pero si su esposo muere, ella quedará libre de la ley que la unía a su esposo. 3 Si ella se va a vivir con otro hombre mientras su esposo vive todavía, se podrá culparla de ser infiel a su esposo. Pero si su esposo muere, ella quedará libre de esa ley, y podrá volver a casarse sin que se le acuse de haber sido infiel.
4 Algo parecido sucede con ustedes, mis hermanos. Por medio de la muerte de Cristo, ustedes ya no están bajo el control de la ley. Ahora ustedes son de Cristo, a quien Dios resucitó. De modo que podemos servir a Dios haciendo el bien. 5 Cuando vivíamos sin poder dominar nuestros malos deseos, la ley solo servía para que deseáramos hacer más lo malo. Y así, todo lo que hacíamos nos separaba más de Dios. 6 Pero ahora la ley ya no puede controlarnos. Es como si estuviéramos muertos. Somos libres, y podemos servir a Dios de manera distinta. Ya no lo hacemos como antes, cuando obedecíamos la antigua ley, sino que ahora obedecemos al Espíritu Santo.
La lucha contra el pecado
7 ¿Quiere decir esto que la ley es pecado? ¡Claro que no! Pero si no hubiera sido por la ley, yo no habría entendido lo que es el pecado. Por ejemplo, si la ley no dijera: «No se dejen dominar por el deseo de tener lo que otros tienen», yo no sabría que eso es malo. 8 Cuando no hay ley, el pecado no tiene ningún poder. Pero el pecado usó ese mandamiento de la ley, y me hizo desear toda clase de mal.
9 Cuando yo todavía no conocía la ley, vivía tranquilo; pero cuando conocí la ley, me di cuenta de que era un gran pecador 10 y de que vivía alejado de Dios. Fue así como la ley, que debió haberme dado la vida eterna, más bien me dio la muerte eterna. 11 Porque el pecado usó la ley para engañarme, y con esa misma ley me alejó de Dios.
12 Podemos decir, entonces, que la ley viene de Dios, y que cada uno de sus mandatos es bueno y justo. 13 Con esto no estoy diciendo que la ley, que es buena, me llevó a la muerte. ¡De ninguna manera! El que hizo esto fue el pecado, que usó un mandato bueno. Así, por medio de un mandato bueno todos podemos saber lo realmente malo y terrible que es el pecado. 14 Nosotros sabemos que la ley viene de Dios; pero yo no soy más que un simple hombre, y no puedo controlar mis malos deseos. Soy un esclavo del pecado. 15 La verdad es que no entiendo nada de lo que hago, pues en vez de hacer lo bueno que quiero hacer, hago lo malo que no quiero hacer. 16 Pero, aunque hago lo que no quiero hacer, reconozco que la ley es buena. 17 Así que no soy yo quien hace lo malo, sino el pecado que está dentro de mí. 18 Yo sé que mis deseos egoístas no me permiten hacer lo bueno, pues aunque quiero hacerlo, no puedo hacerlo. 19 En vez de lo bueno que quiero hacer, hago lo malo que no quiero hacer. 20 Pero si hago lo que no quiero hacer, en realidad no soy yo quien lo hace, sino el pecado que está dentro de mí.
21 Me doy cuenta entonces de que, aunque quiero hacer lo bueno, solo puedo hacer lo malo. 22 En lo más profundo de mi corazón amo la ley de Dios. 23-25 Pero también me sucede otra cosa: hay algo dentro de mí, que lucha contra lo que creo que es bueno. Trato de obedecer la ley de Dios, pero me siento como en una cárcel, donde lo único que puedo hacer es pecar. Sinceramente, deseo obedecer la ley de Dios, pero no puedo dejar de pecar porque mi cuerpo es débil para obedecerla. ¡Pobre de mí! ¿Quién me librará de este cuerpo, que me hace pecar y me separa de Dios? ¡Le doy gracias a Dios, porque sé que Jesucristo me ha librado!