Caín ha Abel
1 Adán oñeno hembireko Eva ndive. Ha'e hye guasu ha imemby kuimba'e, ha he'i: “Ñandejára che pytyvõgui che memby kuimba'e.” Upévare ombohéra Caín. 2 Upéi imemby kuimba'e jey ha ombohéra Abel. Abélgui oiko ovecha rerekua, ha Caíngui katu ñemitỹhára. 3 Oguahẽvo ñemono'õha ára, Caín omboyke Ñandejárape guarã peteĩ aty hemitỹnguégui ha oikuave'ẽ*f** chupe. 4 Abel avei ogueru ijovecha ra'y kuéra ypykuégui, ojuka ha oikuave'ẽ Ñandejárape umi ijovecha ikyra ha iporãvéva. Ñandejára oguerohory Abel ha imba'e kuave'ẽ. 5 Caín ha imba'e kuave'ẽ katu ndoguerohorýi. Upévare Caín ipochy ha opoi hovágui. 6 Ñandejára he'i chupe:
—Mba'ére piko nde pochy ha reiko nde rovasy?
7 Rejapo rire iporãva revy'a vaerã mo'ã. Rejapo haguére ivaíva katu, pe angaipa ne ra'arõ nde róga rokẽme ha nde rerekose ipoguýpe. Ha nde ikatu nde pu'aka hese.
8 Peteĩ jey Caín he'i ityvýra Abélpe:
—Ñasẽna jaguata okáre.
Ha oĩma ramo hikuái ñúme Caín ojeity hi'ári ha ojuka chupe. 9 Ñandejára oporandu Caínpe:
—Mamópa oime nde ryvy Abel?
Ha'e ombohovái:
—Ndaikuaái. Che piko che ryvy rerekua mba'e?
10 Upérõ Ñandejára he'i chupe:
—Mba'épa rejapo ra'e? Ahendu nde ryvy ruguy osapukái yvy guive ha ojerure chéve roinupã rasy haguã ne rembiapo vaikuére. 11 Upévare repyta ijaheipy ramo ha ndaikatu mo'ãvéi remba'apo yvýre, oipe'a vaekue ijuru tymba ñarõicha ho'u haguã nde ryvy ruguy, nde po tee rupi reñohẽ vaekue. 12 Reñemitỹse ramo nopu'ã mo'ãi ndéve mba'eve, ha reikóta opa rupi rei, na ne rendái mamove.
13 Caín he'i Ñandejárape:
—Ko ne tukumbo reitýva che apére ho'a rasy che ári ha ndaikatu mo'ãi aropu'aka. 14 Nde che mosẽ ko'águi, ha che mondo mombyry nde hegui, aiko haguã opa rupi oga'ỹre ko yvy ári. Ha oimeraẽ che juhúva che jukáta.
15 Ñandejára katu he'i chupe:
—Nahániri. Oime ramo nde jukáva, ndaha'e mo'ãi ojejukátava ha'énte. Oñemyengovia rasyvéta katu chupe.
Ñandejára omoĩ Caín rehe peteĩ tembiecharã, ani haguã avave ojuka chupe. 16 Caín oho mombyry Ñandejáragui ha oiko yvy “Nod” héravape, opytáva Edéngui kuarahy resẽ gotyo.
Caín ñemoñare
17 Caín ita'ýra peteĩ hembirekógui ha ombohéra Henoc. Omopu'ã peteĩ táva guasu ombohérava Henoc upe ita'ýra rérape.
18 Henoc ita'ýra, ha ombohéra Irad. Irad vaekue Mehujael ru, Mehujael, Metusael ru, Metusael Lámec ru. 19 Lámec hembireko mokõi: Adá ha Silá. 20 Adá memby héra Jabal. Kóva ha'e opa tymba rerekua óga vakapípe oikóva ypykue. 21 Ityvýra héra Jubal. Ha'e katu umi árpa ha mimby mbopuha ypykue. 22 Silá memby katu héra Tubal-Caín. Ha'e omba'apo fiérrore ha ojapo kuaa tembiporu vrónse ha fiérro guigua. Teindýra héra Naamá.
23 Peteĩ jey Lámec he'i hembireko mokõivépe:

“Adá ha Silá
pehendúke ko ha'éva,
Lámec rembireko kuéra
pejapysaka porãke.
Kuimba'e che kutúvape ajuka,
ha mitã karia'y ramo che nupãva
ajukátante avei.
24 Caínpe ojejuka haguére
ojejukáta ramo 7,
che ajejuka haguére
tojejuka 77.”
Set ha iñemoñare
25 Adán ita'ýra jey hembirekógui ha ombohéra Set. Ha'e he'i: “Tupã ome'ẽ chéve che ra'yrã Abel rekovia, ojuka vaekue Caín.”
26 Set avei ita'ýra peteĩ ha ombohéra Enós. Upérõ yvypóra kuéra oñepyrũ oñembo'e “Ñandejára” rérape.
Caín y Abel
1 El hombre tuvo relaciones sexuales con su mujer Eva, y ella quedó embarazada y tuvo un hijo. Lo llamó Caín porque dijo: «¡Gracias a Dios he tenido un varoncito!» 2 Después volvió a tener otro hijo, que se llamó Abel. Caín se dedicó a cultivar la tierra, mientras que Abel fue pastor de ovejas.
3 Pasó el tiempo, y un día Caín le presentó a Dios una ofrenda de los frutos que cultivaba. 4 Por su parte Abel escogió las primeras crías más gordas de sus ovejas, y se las llevó a Dios como ofrenda. Dios recibió con mucho agrado la ofrenda de Abel, 5 pero no recibió con el mismo gusto la ofrenda de Caín. Esto le molestó mucho a Caín, y en su cara se le veía lo enojado que estaba.
6 Entonces Dios le preguntó a Caín:

«¿Por qué estás tan triste y enojado? 7 Si haces lo correcto, siempre te aceptaré con agrado, pero si haces lo malo, el pecado está listo para atacarte como un león. ¡No te dejes dominar por él!»

8 Un día, Caín invitó a su hermano. Cuando llegaron al campo, Caín golpeó a su hermano y lo mató.
9 Más tarde, Dios le preguntó a Caín:

—¿Dónde está tu hermano?

Y Caín le respondió:

—No lo sé. ¡No tengo por qué cuidarlo!

10 Entonces Dios le dijo:

—¿Por qué has matado a tu hermano? ¡Desde la tierra la sangre de tu hermano pide venganza! ¡Esto no puede dejarse sin castigo! 11-12 Maldito serás, y la tierra que cultives no te producirá nada, pues has matado a tu hermano y esa misma tierra se bebió su sangre. Por eso andarás por la tierra como un vagabundo, que no tiene donde vivir.

13 Entonces Caín le dijo a Dios:

—Ese castigo es más de lo que puedo soportar. 14 Hoy me estás condenando a vivir en la tierra como un vagabundo. Tendré que andar escondiéndome de ti, y cualquiera que me encuentre me matará.

15 Pero Dios le respondió:

—De ninguna manera. Si alguien se atreve a matarte, sufrirá un castigo siete veces peor.

Entonces Dios le puso a Caín una marca, para que nadie se atreviera a matarlo. 16 Así fue como Caín se apartó de la presencia de Dios y se fue a vivir al país de los vagabundos, al este del Edén.
17 Caín tuvo relaciones sexuales con su esposa, y ella quedó embarazada y tuvo un hijo al que llamó Henoc. En ese tiempo Caín estaba construyendo una ciudad, y en honor de su hijo también la llamó Henoc.
18 Esta es la lista de los descendientes de Caín:
Henoc,
Irad,
Mehujael,
Metusael,
Lámec.

19 Lámec tuvo dos esposas. Una de ellas se llamaba Adá, y la otra se llamaba Sila. 20 Adá fue la madre de Jabal, que fue el primero en habitar en tiendas de campaña y en dedicarse a la cría de ganado. 21 Jabal tuvo un hermano llamado Jubal, que fue quien inventó el arpa y la flauta.
22 Sila tuvo también un hijo. Se llamaba Tubal-caín, y se dedicaba a fabricar toda clase de herramientas de bronce y de hierro. Su hermana se llamaba Naamá.
23 Un día, Lámec les dijo a sus dos esposas:

«Adá y Sila, esposas mías:
¡escúchenme, préstenme atención!
Si alguien me hiere,
o me hace algún daño,
sea niño o sea hombre,
lo mataré.
24 Si el que hiera a Caín
será castigado siete veces,
el que me hiera a mí
será castigado setenta y siete veces».

25 Adán volvió a tener relaciones sexuales con su esposa, y ella tuvo un hijo, al cual le puso por nombre Set, pues dijo: «Dios me concedió otro hijo en lugar de Abel, a quien mató Caín.» 26 También Set tuvo un hijo, y le puso por nombre Enós. A partir de entonces se comenzó a adorar a Dios usando su nombre.