Sansón ohapy filistéo kuéra kokue
1 Ára ohasa rire ha oguahẽvo kóga ñemono'õha ára kokuégui, Sansón oho ohechávo hembirekópe. Ogueraha peteĩ kavara ra'y ha ohokuévo he'i ijupe: “Aháta aĩ che rembireko ndive ikotýpe”. Upe kuña ru katu ndohejái chupe oike tajýra rendápe. 2 He'i Sansónpe:
—Che niko aimo'ã ndereipota véima upévare ame'ẽ ne irũ peteĩme hembirekorã. Oime ikypy'y iporãitevéva chugui, eraha upéva ne rembirekorã.
3 Ha he'i chupe Sansón:
—Ko'ágã ajahéi ramo filistéo kuéra ndaikatúi aveve he'i che rehe ajapo reiha.
4 Oho Sansón oity ñuhãme 30 aguara'i, ha mokõi-mokõi oñapytĩ ojuehe huguáigui ha umívare oñapytĩ kapi'i piru ipo renyhẽ. 5 Upéi ombojepota tata pe kapi'íre ha opoi umi aguara filistéo kuéra kokuére. Upéicha ohapypaite chugui kuéra ikóga kuéra oñemono'õma vaekue ha umi oñembo'ýva hína kokuépe. Upe tata katu ojepyso ha ohupyty umi parral ha olivoty.
6 Filistéo kuéra oporandu máva rembiapokuépa upéva. Oje'e chupe kuéra Sansón hague. Upéicha ojapo peteĩ kuimba'e Timnatgua oipe'a haguére chugui hembireko ha ome'ẽ haguére Sansón irũme hembirekorã. Ha oho umi filistéo kuéra ohapy upe kuña ha hóga guápe. 7 Sansón he'i chupe kuéra:
—Che amyengoviáta peẽme kóicha pejapo haguére che rehe.
8 Ha ojeity hi'ári kuéra. Hetápe oinupã ha yvýre oheja. Upéi oho oiko peteĩ ita kuápe Etam héravape.
Sansón ojuka filistéo kuéra vúrro rañykãnguépe
9 Filistéo kuéra ou oñemohenda Judápe, ha upéi oho ojeity táva Lehi hérava ári. 10 Judá ñemoñare he'i chupe kuéra:
—Mba'ére piko peju peñorãirõ ore ndive?
Ha'e kuéra he'i:
—Roju roguerahávo Sansónpe rojapo haguã hese ha'e ojapo haguéicha ore rehe.
11 Ha oho Sansón rendápe 3.000 kuimba'e Judá ñemoñare ha he'i chupe hikuái:
—Reikuaa porã niko ko'ã filistéo kuéra imbareteveha ore hegui. Mba'e piko ko rejapóva ore rehe?
Sansón katu he'i chupe kuéra:
—Ha'e kuéra ojapo haguéicha che rehe, upéichante avei che ajapo hese kuéra.
12 Ha he'i chupe hikuái:
—Nde píari roju. Ore ndéve rogueraháta ha rome'ẽ umi filistéo kuérape.
Upévo Sansón he'i chupe kuéra:
—Peje chéve peẽ nda pe che juka mo'ãiha.
13 He'i chupe hikuái:
—Roguerahátante ha rome'ẽ filistéo kuérape. Ore ndorojuka mo'ãi ndéve.
Oipokua chupe hikuái mokõi tymasã pyahúpe. Upéi oguenohẽ ha ogueraha upe ita kuágui chupe. 14 Oguahẽvo hikuái táva Lehípe, sapukáipe osẽ umi filistéo kuéra ohuguãitĩ chupe kuéra. Tupã pu'aka katu omombarete Sansónpe ha inimbo okái ramo guáicha omondoho umi tymasã ipyapýre oĩva. 15 Ohecha upe rupi vúrro omano ramóva rañykãngue peteĩ, ipojái hese ha upéva ipópe, ojuka 1.000 filistéo. 16 Ha he'i:
Vúrro rañykãnguépe,
te'õngue takurúicha mokõi hendápe ambyaty.
Vúrro rañykãnguépe,
1.000 kuimba'épe ajuka.
17 Upéi omombo upe vúrro rañykã. Ko'ã mba'e ojehu haguépe upéi opyta héra Ramat-Lehi he'iséva Cérro Tañykã.
18 Upéi oñandu ijyuhéi eterei ha he'i Tupãme:
—Nde rehe rupi aénte niko ko'ã mba'e che ajapo. Ani che reja amano yuhéigui ko'ã filistéo reko ky'a pópe.
19 Lehípe oĩ itakua ha upégui Tupã oguenohẽ y. Sansón hoy'u rire ikyre'ỹ ha imbarete jey. Upévare upe yvu oĩva upépe héra En-Hacoré he'iséva “Oñembo'éva yvu”.
20 Sansón omyakã Israel ñemoñarépe 20 áño pukukue. Umíva umi árape upe yvy oĩmiva filistéo kuéra po guýpe.
La venganza de Sansón
1 Después de algún tiempo, Sansón fue a visitar a su prometida, y le llevó un cabrito. Era el tiempo de la cosecha. Al llegar dijo:

—Voy a entrar al cuarto de mi mujer. Quiero verla.

Pero el padre de ella no lo dejó entrar, 2 sino que le explicó:

—Yo pensé que ya no la querías, así que la casé con otro. ¿Por qué no te casas con su hermana menor? ¡Es más linda que ella!

3 Lo único que contestó Sansón fue:

—¡Ahora tengo más razones para acabar con los filisteos!

4 Entonces fue y atrapó trescientas zorras, y las ató por la cola, de dos en dos, y a cada par le sujetó una antorcha. 5 Luego soltó a las zorras en los campos de los filisteos, y así se quemó todo el trigo, tanto el cosechado, como el que todavía estaba en pie. También se quemaron todos los viñedos y olivares.
6 Los filisteos preguntaron quién había hecho eso, y les dijeron que era una venganza de Sansón contra su suegro, porque lo había dejado sin esposa. Por eso los filisteos fueron y quemaron a la prometida de Sansón y al padre de ella. 7 Al saber esto, Sansón los amenazó: «¿Conque esas tenemos? ¡Pues les juro que no voy a descansar hasta acabar con todos ustedes!» 8 De inmediato los atacó con furia, y mató a muchos de ellos. Luego se fue a la cueva que está en la peña de Etam, y allí se quedó.
La quijada de burro
9 Los filisteos vinieron y acamparon en Judá. Cuando atacaron la ciudad de Lejí, 10 los de Judá les preguntaron:

—¿Por qué nos atacan?

Ellos contestaron:

—Hemos venido a capturar a Sansón, para hacerle lo mismo que nos hizo a nosotros.

11 Al oír esto, tres mil hombres de Judá fueron a la cueva de Etam y le dijeron a Sansón:

—¿Por qué nos has metido en problemas? ¿No sabías que los filisteos nos dominan?

Él les respondió:

—Yo les hice a los filisteos lo que ellos me hicieron a mí.

12 Entonces le dijeron:

—Nosotros hemos venido para capturarte y entregarte a los filisteos.

Sansón contestó:

—Júrenme que no me matarán.

13 Ellos le aseguraron que no lo harían. Le dijeron:

—Nosotros no te vamos a matar. Solo vamos a entregarte a los filisteos.

Así que lo ataron con dos sogas nuevas y lo sacaron de la cueva.
14 Cuando se acercaron a Lejí, los filisteos, muy alborotados, salieron a su encuentro. En ese momento el espíritu de Dios llenó a Sansón de fuerza, y este reventó las sogas que le sujetaban los brazos y las manos como si fueran hilos viejos. 15 Luego encontró una quijada de burro que todavía no estaba seca, y con ella mató a muchos filisteos. 16 Después de eso dijo:

«Con la quijada de un burro
maté a muchísimos hombres,
y los junté en uno y dos montones».

17 Dicho esto, tiró la quijada. Por eso a ese lugar se le llamó Ramat-lejí, que quiere decir: «Colina de la quijada».
18 Como Sansón tenía muchísima sed, le suplicó a Dios: «¿Después de darme una victoria tan grande, me vas a dejar morir de sed? ¿Vas a dejar que estos filisteos me capturen?»
19 Entonces Dios permitió que saliera agua de un hueco. Al beberla, Sansón se sintió mucho mejor. Por eso, hasta el momento en que esto se escribe, ese lugar se llama En-hacoré, que significa: «Manantial del que suplica».
20 Durante veinte años, Sansón fue jefe de los israelitas. Era el tiempo cuando los filisteos dominaban la región.