Apóstol kuéra rembiapo
1 Peẽ niko ore reko vaerã Cristo pytyvõhárarõ añónte, roiméva rombo'e haguã umi mba'e ñemimby Tupã reheguáva. 2 Oime ramo oñeme'ẽ hague hembiaporã, ohechauka vaerã ikatuha ojejerovia hese. 3 Che ramo katu, nda che py'apýi peẽ térã oimeraẽva peche mbojovake ramo guarã. Che jepe nañembojovakéi. 4 Upéicharõ jepe, ndajuhúi haguére nda che pereiha mba'evépe nde'iséi che potĩha. Pe che mbojovake vaerã niko Ñandejára. 5 Upéicha rupi, ani pembojovake mba'eve hi'ara'ỹme. Peha'arõ tou raẽ Ñandejára ha tomyesakã pe ko'ágã iñypytũva. Ha'e toikuaauka ñande py'a rembipota. Upépe Tupã oguerohorýne peteĩ-teĩme ojerureháicha hembiapokue.
6 Che pehẽngue kuéra, añe'ẽ peẽme ko'ã mba'ére, peẽme iporã haguãnte. Ha amoĩ jehechaukaha ramo Apólospe ha che jupe voi. Upéva ha'e peikuaa haguã ore rupi ndapehói vaerãha amo gotyove kuatia he'ívagui, ha ani avave rupi pe pu'ãmba ojuehe. 7 Máva piko ne moĩ ambue kuéra ári? Ha mba'e piko rereko Tupã nome'ẽi vaekue ndéve? Ha ha'e ome'ẽ rire ndéve, mba'ére piko rejejapo, ñaimo'ã katu nde rehe aénte voi rehupyty vaekue?
8 Ñaimo'ã ku pene ryguãtãmava, ha perekóva opa mba'e peipotáva, ha peñeñandu mburuvicha guasúicha oikotevẽ'ỹva mba'eve ore hegui. Mburuvicha guasu nga'u ra'e añete, ore roime haguã pene ndive. 9 Chéve ramo guarã, ore apóstolpe Tupã ore moĩ ipahaitépe, roiméva ramo guáicha romano haguãma. Oiko ore hegui mba'e hechapyrãva ko yvýpe guarã, umi Tupã remimboúpe guarã ha yvypórape guarã. 10 Ore, Cristo rehehápe, rohasa ivýrova ramo. Peẽ katu, Cristo rehe ae, pehasa iñarandúva ramo. Ore, ore kangy, peẽ katu pene mbarete. Ore rehe ojejahéi, peẽ katu peñemomba'e. 11 Ko'ágã peve voi rohasa ñembyahýi, yuhéi ha ore opívo. Rojehovapete, ha nda ore rógai, 12 ha ore kane'õ romba'apóvo ore poite rupi. Umi oñe'ẽ vaíva ore rehépe rombohovái jehovasápe. Roñemuña ha ndoro'éi mba'eve. 13 Rojeja'o ha rombohovái py'a porãme. Rojerereko ko yvy arigua ytýicha, tembyréicha. Ha upéicha ko'ágã peve.
14 Ndarahaukái peẽme ko kuatia pomotĩvo, añemoñe'ẽ haguã peẽmente, che ra'y tee peguáicha. Pohayhu niko. 15 Pereko ramo jepe, Cristo reroviaha pende rekópe, hetaiterei pene reko mbo'éva, na pende ru hetái. Pende ru, che, amombe'u vaekue peẽme pe marandu porã ojapóva pende hegui Jesucristo rehegua. 16 Aipórõ, ajerure peẽme pejapo haguã che ajapóva.
17 Upévare amondo peẽme Timoteo, che ra'y Ñandejára rehe jeroviápe, ahayhuete ha ajeroviaha. Ha'e pene momandu'áne che rekovére, Jesucristo reroviaha che rekópe, aikoha ambo'e umi Jesús iglésia ahasaha rupi. 18 Oĩ pende apytépe ovy'ámava hína oimo'ãgui ndaha mo'ãi pohechávo. 19 Ñandejára oipotárõ katu, aha'arõ ahávo pohecha vokoieténte. Upévo ahecháne mba'épa añetehápe ikatu ojapo umi ovúva jejapógui, ha ndaha'éi he'ívarente. 20 Tupã ñesãmbyhy niko ndaha'éi ñe'ẽ rei, upéva hína pokatu. 21 Mba'épa peipotave: Aha poinupã haguãicha, térãpa aha pohechávo mborayhu ha kunu'ũ reheve?
Servidores de Cristo
1 Ustedes deben considerarnos como simples servidores de Cristo, encargados de dar a conocer los planes que Dios tenía en secreto. 2 Los que están encargados de alguna tarea deben demostrar que se puede confiar en ellos. 3 A mí, en lo personal, no me importa si ustedes, o un tribunal de justicia de este mundo, se ponen a averiguar si hago bien o mal. Ni siquiera me juzgo a mí mismo. 4 Y aunque no recuerdo haber hecho nada malo, eso no significa que yo esté del todo libre de culpa. Pero el único que tiene derecho a juzgarme es Dios. 5 Por eso, no culpen a nadie antes de que Jesucristo vuelva. Cuando él venga, dará a conocer todo lo que está oculto y todo lo que piensa cada uno de nosotros. Entonces Dios nos dará el premio que merezcamos.
6 He hablado de Apolo, y de mí mismo, para que aprendan de nuestro ejemplo lo que significa el dicho: «No hay que hacer ni decir más de lo que dice la Biblia.» Así que no anden presumiendo de que un servidor de Dios es mejor que otro. 7 No hay nada que los haga a ustedes más importantes que otros. Todo lo que tienen, lo han recibido de Dios. Y si todo se lo deben a él, ¿por qué presumen, como si ustedes solos lo hubieran conseguido?
8 Ustedes tienen ahora todo lo que desean: ya son ricos, y actúan como reyes, como si no necesitaran de nosotros. ¡Ojalá que de veras fueran reyes! ¡Así nosotros podríamos reinar junto con ustedes! 9 Pero me parece que a nosotros, los apóstoles, Dios nos ha dejado en el último lugar. Parecemos prisioneros condenados a muerte. Somos el hazmerreír del mundo entero, ¡y hasta de los ángeles! 10 Por obedecer a Cristo, la gente nos considera tontos. En cambio, gracias a Cristo, a ustedes los consideran sabios. Nosotros somos los débiles, y ustedes los fuertes. A ustedes los respetan, y a nosotros no. 11 Ahora mismo tenemos hambre y sed, andamos casi desnudos, la gente nos maltrata, y no tenemos ni dónde vivir. 12 Nos cansamos trabajando con nuestras manos. Bendecimos a los que nos insultan. Cuando sufrimos, lo soportamos con paciencia. 13 Cuando hablan mal de nosotros, contestamos con palabras amables. Hasta ahora, se nos ha tratado como si fuéramos la basura del mundo.
14 No les escribo esto para avergonzarlos. Al contrario, lo que quiero es darles una enseñanza, pues los amo como si fueran mis hijos. 15 Ustedes podrán tener diez mil maestros que los instruyan acerca de Cristo, pero padres no tienen muchos. El único padre que tienen soy yo, pues cuando les anuncié la buena noticia de Jesucristo, ustedes llegaron a ser mis hijos. 16 Por lo tanto, les ruego que sigan mi ejemplo.
17 Por eso les envié a Timoteo, a quien amo como a un hijo, y quien es fiel al Señor Jesús. Por eso confío en él. Timoteo les recordará mis enseñanzas, que son las mismas enseñanzas de Cristo. Eso es lo que yo enseño en todas las iglesias. 18 Algunos de ustedes se sienten muy valientes, pues creen que no iré a verlos. 19 Sin embargo, si Dios quiere, muy pronto iré a visitarlos, y entonces sabré si esos valentones, además de hablar, hacen lo que dicen. 20 Cuando alguien pertenece al reino de Dios, lo demuestra por lo que hace y no solo por lo que dice. 21 ¿Cómo quieren que vaya a visitarlos? ¿Con un palo en la mano, o con mucho cariño y ternura?