Jesús ñande Pa'i Guasu
1 Pe mba'e guasuvéva opa ja'éva apytépe niko, jarekoha peteĩ Pa'i Guasu ijojaha'ỹva, oĩva yvágape Tupã guapyha akatúape. 2 Ha omba'apo pa'i ramo Tupã rekohaitépe, omopu'ã vaekue Tupã Ñandejára, ha ndaha'éi yvypóra.
3 Pa'i Guasu kuéra oñemoĩ ogueraha haguã kuave'ẽmby ha mymbajuka, ha upévare tekotevẽ Jesucristo oguereko avei oikuave'ẽ vaerã. 4 Ha'e oĩ rire ramo ko yvy ári, ndaha'éi vaerã mo'ã pa'i. Ko'ápe niko oĩma voi pa'i ogueraháva kuave'ẽmby Moisés rembiapoukapy he'iháicha. 5 Umíva umi pa'i ojapóva niko ta'ãngánte umi mba'e yvága pegua rovái. Ha jaikuaa umíva ta'ãnganteha, ñane mandu'águi Moisés ojapóta ramo guare Jotopa Róga, Tupã he'i hague chupe: “Ema'ẽ porã, ha ejapo opa mba'e ahechauka haguéicha ndéve yvytýpe.” 6 Pe ñande Pa'i Guasu katu, oñeme'ẽ hague peteĩ pa'i reko iporãvéva, oñe'ẽ ñande rehehápe oiko haguã peteĩ ñe'ẽ ñome'ẽ iporãvéva, oikuave'ẽva hetave mba'e porã.
Ñe'ẽ me'ẽ tenonde guare naiporãmbái vaekue
7 Ñe'ẽ me'ẽ tenonde guare iporãmbaite rire, natekotevẽi vaerã mo'ã peteĩ ipyahúva. 8 Tupã katu ojuhu yvypórape ndaheko porãmbaiha, ha he'i:
“Ñandejára he'i: ‘Oúne ára
ajapotaha ñe'ẽ ñome'ẽ ipyahúva
Israel ha Judá ndive.
9 Ko ñe'ẽ ñome'ẽ ndaha'e mo'ãi
pe túva kuéra ypy kuerakue ndive
ajapo vaekueichagua,
ipógui aipyhy ramo guare
anohẽ haguã Egíptogui.
Ha ha'e kuéra ndojapóigui
ame'ẽ haguéicha chupe kuéra che ñe'ẽ,
aheja rei chupe kuéra,’
péicha he'i Ñandejára.
10 Ñe'ẽ me'ẽ ajapótava Israel ndive
umíva umi ára ohasa rire,
kóvata, he'i Ñandejára:
Che rembiapoukapy amoĩta
iñapytu'ũme kuéra,
ha ahaíta ipy'áre.
Che ha'éta Tupã chupe guarã,
ha ha'e kuéra che retãguáta.
11 Natekotevẽ mo'ã véima
oñombo'e oñohetãguáva
téra ojohogaguáva
Ñandejárape oikuaa haguã.
Opavave che kuaáta,
michĩvéva guive
tuichavéva peve.
12 Che aheja reíta chupe kuéra
heko añangueta,
ha na che mandu'a mo'ã véima
iñangaipakuetáre.”
13 Tupã oñe'ẽ ramo peteĩ ñe'ẽ me'ẽ ipyahúvare, he'ise oguerekomaha itujáva ramo pe tenonde guare. Ha pe itujávape, sa'íma hembyve opaite haguã.
Nuestro Jefe de sacerdotes es mejor
1 Lo más importante de todo esto es que tenemos un Jefe de sacerdotes que está en el cielo, sentado a la derecha del trono de Dios. 2 Ese sacerdote es Jesucristo, que actúa como sacerdote en el verdadero santuario, es decir, en el verdadero lugar de adoración, hecho por Dios y no por nosotros los humanos.
3 Aquí en la tierra, se nombra a cada jefe de los sacerdotes para presentar a Dios las ofrendas y sacrificios del pueblo. Por eso, también Jesucristo tiene algo que ofrecer a Dios. 4 Si él estuviera aquí, no sería sacerdote, pues ya tenemos sacerdotes que presentan a Dios las ofrendas que ordena la ley de Moisés. 5 Pero el trabajo de esos sacerdotes nos da apenas una ligera idea de lo que pasa en el cielo. Por eso, cuando Moisés iba a construir el santuario, Dios le dijo: «Pon mucho cuidado, porque debes hacerlo todo siguiendo el modelo que te mostré en la montaña». 6 Pero el trabajo que Dios le dio a Jesucristo, nuestro Jefe de sacerdotes, es mucho mejor, y por medio de él tenemos también un pacto mejor, porque en él Dios nos hace mejores promesas.
El antiguo pacto
7 Si el pacto que Dios hizo antes con el pueblo de Israel hubiera sido perfecto, no habría sido necesario un nuevo pacto. 8 Pero al ver Dios que el pueblo no le obedecía como él esperaba, dijo:

«Viene el día
en que haré un nuevo pacto
con el pueblo de Israel
y con el pueblo de Judá.

9 »En el pasado,
tomé de la mano a sus antepasados
y los saqué de Egipto,
y luego hice un pacto con ellos.
Pero no lo cumplieron,
y por eso no me preocupé más por ellos.

10 »Por eso, este será mi nuevo pacto
con el pueblo de Israel:
haré que mis enseñanzas
las aprendan de memoria,
y que sean la guía de su vida.
Yo seré su Dios,
y ellos serán mi pueblo.
Les juro que así será.

11 »Ya no hará falta
que unos sean maestros de otros,
y que les enseñen a conocerme,
porque todos me conocerán,
desde el más joven hasta el más viejo.

12 »Yo les perdonaré
todas sus maldades,
y nunca más me acordaré
de sus pecados

13 Cuando Dios habla de hacer con nosotros un nuevo pacto, es porque considera viejo el pacto anterior. Y lo que se considera viejo e inútil, ya está a punto de desaparecer.