Jaha vaerã Jesucristo rapére
1 Ñande, ñane mbaretéva ñane jeroviápe, jareko vaerã ñane mba'érõ umi imbarete'ỹvéva ñande hegui reko kangy, ha ani jaheka umi ñandéve iporãvante. 2 Opavave ñande, ja'a porã vaerã ñande rapicha kuérape, ha ñamba'apo chupe kuéra iporã vaerãre, ñañakã rapu'ã joja haguã peteĩcha. 3 Jesucristo niko ndohekái vaekue avei ojererohory ha'e voi. Upéva rangue katu, ipype oiko pe Ñandejára Ñe'ẽ he'iháicha: “Umi jeja'o oiko vaekue nde rehe, ho'a vaekue che ári.” 4 Opa mba'e oje'e vaekue yma Ñandejára Ñe'ẽme, oje'e ñande reko mbo'erã. Ikatu haguã teko mbarete ha py'a pytu'u jahupytýva umi mba'e oje'éva rupi, jareko ñaha'arõva. 5 Ha Tupã, pe teko mbarete ha py'a pytu'u ome'ẽva, ta pene pytyvõ peiko haguã joayhúpe, Cristo oiko haguéicha. 6 Ha peteĩ ñe'ẽme oñondivepa, perohory Tupã, Ñandejára Jesucristo Ru.
7 Aipórõ, peñomoguahẽ torypápe, Cristo pene moguahẽ haguéicha avei peẽme, Tupã heko mimbipa haguã. 8 Ikatu ha'e peẽme, Cristo ou hague omba'apo haguã judío kuéra rehehápe, oiko haguã umi ñe'ẽ oñeme'ẽ vaekue ñande ru kuéra ypykuépe ha ojehechauka upéicha, Tupã nosẽiha iñe'ẽ me'ẽgui. 9 Ou avei, umi judio'ỹva oguerohory haguã Tupãme iporiahurereko kuaáre. He'iháicha Ñandejára Ñe'ẽ:
“Upévare roguerohorýne
opa tetã apytépe,
ha apurahéine nde rérape.”
10 Ambue hendápe, Ñandejára Ñe'ẽ he'i:
“Pevy'áke, tetã nguéra,
umi Tupã retãgua ndive.”
11 Ha oimeve he'iha:
“Tetã nguéra ha opa tavagua,
perohory Ñandejárape!”
12 Isaías kuatia he'i avei:
“Hokýta Jesé rapo,
opu'ãtava oisãmbyhývo
tetã nguérape,
hese ae oha'arõ kuaátava.”
13 Tupã, ome'ẽva ñandéve ñeha'arõ kuaa, ta pene myenyhẽ peẽme pejeroviáva hesépe, vy'a ha py'a guapýgui. Ha tombotuicha tuichave pene ra'arõ kuaa, Espíritu Santo pokatu rupi.
14 Che pehẽngue kuéra, aikuaa porã pene renyhẽha mba'e porãgui ha opaichagua arandúgui. Ha peñemoñe'ẽ kuaaha ojupe. 15 Ko kuatia ñe'ẽme katu añemoĩ añe'ẽ resakã porãvo peẽme heta mba'ére, ani haguã pende resarái. Péicha ajapo, Tupã, ipy'a porã rupi ome'ẽgui chéve ajapo haguã, 16 ha amba'apo Jesucrístope umi judio'ỹvape iporã haguã. Ko che rembiapo niko, pa'i rembiapóva hína, amyasãivo Tupã marandu porã, amoĩ haguã henondépe umi judio'ỹvape, kuave'ẽmby ombohorýva chupe ramo, ha imarangatúva Espíritu Santo rupi.
17 Ndareíri avy'a Cristo reheve, Tupãme guarã amba'apo haguére. 18 Che añe'ẽ umi mba'e Cristo ojapo vaekuére che rupi, umi judio'ỹva iñe'ẽ rendu haguã Tupãme. Péicha ajapo, umi mba'e ha'éva ha ajapóva rupive, 19 mba'e techaukarã ha mba'e hechapyrãva pu'aka, ha Tupã Espíritu pokatu rupi. Upéicha rupi amohu'ã porã vaekue Cristo marandu porã ñemosarambi, Jerusalén guive, ha opa rupi, Iliria yvy peve. 20 Opa ára añeha'ã vaekue ambo'e Cristo marandu porã, umi araka'eve oñehendu'ỹ haguépe Jesucristo rehegua, ani haguã amopu'ã mba'eve ambue omoñepyrũ haguépe. 21 Ajapo uvei katu he'iháicha Ñandejára Ñe'ẽ:
“Ohecháne umi araka'eve
oikuaa'ỹ vaekue chugui mba'eve,
oikuaáne umi araka'eve
ohendu'ỹ vaekue chugui mba'eve.”
Pablo oñembosako'i oho haguã Rómape
22 Upévare añete ndaikatúi vaekue aha pene rendápe, hetave jey jepe añembosako'i aha haguã. 23 Ha ágã amohu'ãmava che rembiapo ko'a rupi, ha yma guivéma aiko ahase pene rendápe, 24 aha'arõite aguahẽvo pende rendápe ahakuévo Espáñape. Ha avy'aite rire pohechami haguére, sapy'aite ramo jepe, aha'arõ peche pytyvõne ahasa haguã ahávo pe ahahápe. 25 Ko'ágã katu aha raẽta Jerusalénpe arahávo pytyvõ umi ñane pehẽngue upépe oĩvape. 26 Umi Macedonia ha Acayagua ohecha kuaa iporãha ojapo hikuái peteĩ viru ñemono'õ ojererahauka vaerã ñane pehẽngue kuéra mboriahu Jerusalén guápe. 27 Oipotágui porãnte ojapo hikuái, ojapo vaerã voi jepe. Umi Tupã reroviaha judíova ome'ẽ haguéicha umi judio'ỹvape opa oikuaa ha oñandúva, umi judio'ỹva oipytyvõ vaerã umi judío Tupã reroviahápe. 28 Aipórõ, ko'ã mba'e ajapopa vove ha ame'ẽ chupe kuéra pe viru oñemono'õ vaekue, aháta Espáñape, ha ahasakuévo pohecháta. 29 Aikuaa porã, ágã aguahẽ vove pene rendápe ñane renyhẽtaha Cristo jehovaságui.
30 Che pehẽngue kuéra, Ñandejára Jesucrístore ha pe mborayhu Espíritu Santo ome'ẽvare ñandéve, ajerure peẽme peñemoirũ haguã che ndive peñembo'évo Tupãme che rehe. 31 Pejerure Tupãme ta che pe'a umi tekove jeroviaha'ỹ Judea peguágui, ha toguahẽ porã pe pytyvõ araháva hína ñane pehẽngue kuéra Jerusalén guápe. 32 Upéicha ikatu haguã, Tupã oipotárõ, aguahẽ vy'apópe pohechávo ha apytu'u aimévo pene ndive. 33 Tupã, py'a guapy me'ẽha, toĩ pene ndive. Amén.
Ayudar a los más débiles
1 Nosotros, los que sí sabemos lo que Dios quiere, no debemos pensar solo en lo que es bueno para nosotros mismos. Más bien, debemos ayudar a los que todavía no tienen esa seguridad. 2 Todos debemos apoyar a los demás, y buscar su bien. Así los ayudaremos a confiar más en Dios. 3 Porque ni aun Cristo pensaba solo en lo que le agradaba a él. Como Dios dice en la Biblia: «Me siento ofendido cuando te ofenden a ti.» 4 Todo lo que está escrito en la Biblia es para enseñarnos. Lo que ella nos dice nos ayuda a tener ánimo y paciencia, y nos da seguridad en lo que hemos creído. 5 Aunque, en realidad, es Dios quien nos da paciencia y nos anima. A él le pido que los ayude a ustedes a llevarse bien con todos, siguiendo el ejemplo de Jesucristo. 6 Así, todos juntos podrán alabar a Dios el Padre.
La buena noticia es para todos
7 Por eso, es necesario que se acepten unos a otros tal y como son, así como Cristo los aceptó a ustedes. Así, todos alabarán a Dios. 8 Pues Cristo vino y sirvió a los judíos, para mostrar que Dios es fiel y cumple las promesas que les hizo a nuestros antepasados. 9 También vino para que los que no son judíos den gracias a Dios por su bondad. Pues así dice la Biblia:

«Por eso te alabaré
en todos los países,
y te cantaré himnos.»

10 También leemos:

«Y ustedes, pueblos vecinos,
alégrense junto con el pueblo de Dios.»

11 En otra parte, la Biblia dice:

«Naciones todas, pueblos todos,
¡alaben a Dios!»

12 Y también el profeta Isaías escribió:

«Un descendiente de Jesé
se levantará con poder.

Él gobernará a las naciones,
y ellas confiarán solo en él.»

13 Que Dios, quien nos da seguridad, los llene de alegría. Que les dé la paz que trae el confiar en él. Y que, por el poder del Espíritu Santo, los llene de esperanza.
El trabajo de Pablo como apóstol
14 Hermanos en Cristo, estoy seguro de que ustedes son muy buenos y están llenos de conocimientos, pues saben aconsejarse unos a otros. 15 Sin embargo, me he atrevido a escribirles abiertamente acerca de algunas cosas, para que no las olviden. Lo hago porque Dios ha sido bueno conmigo, 16 y porque me eligió para servir a Jesucristo y ayudar a los que no son judíos. Debo ser para ellos como un sacerdote, que les anuncie la buena noticia de Dios y los lleve a su presencia como una ofrenda agradable, dedicada solo para él por medio del Espíritu Santo.
17 Por lo que Jesucristo ha hecho en mí, puedo sentirme orgulloso de mi servicio a Dios. 18 En realidad, solo hablaré de lo que Cristo hizo a través de mí, para lograr que los no judíos obedezcan a Dios. Y lo he logrado, no solo por medio de mis palabras, sino también por mis hechos. 19 Por el poder del Espíritu Santo he hecho muchos milagros y maravillas, y he anunciado la buena noticia por todas partes, desde Jerusalén hasta la región de Iliria. 20 Siempre he tratado de anunciar a Cristo en regiones donde nadie antes hubiera oído hablar de él. Así, al anunciar la buena noticia, no me he aprovechado del trabajo anterior de otros apóstoles. 21 Más bien, he querido hacer lo que dice la Biblia:

«Lo verán y lo comprenderán
aquellos que nunca antes
habían oído hablar de él.»
Pablo piensa visitar Roma
22-23 Hermanos míos, muchas veces he querido ir a Roma, para visitarlos. No he podido hacerlo porque el anunciar las buenas noticias me ha mantenido muy ocupado. Pero, como ya terminé mi trabajo en esta región, y como ya hace tiempo he querido verlos, 24 pienso pasar por allí cuando vaya a España. No podré quedarme mucho tiempo con ustedes, pero sé que disfrutaré de su compañía, y espero que me ayuden a seguir mi viaje.
25 Ahora voy a Jerusalén, a llevar un dinero para los seguidores de Cristo que viven allí. 26 Ese dinero lo recogieron las iglesias de las regiones de Macedonia y Acaya, para ayudar a los cristianos pobres de Jerusalén. 27 Lo hicieron de manera voluntaria, aunque en realidad estaban obligados a hacerlo. Porque si los cristianos judíos compartieron sus riquezas espirituales con los cristianos que no son judíos, también los no judíos deben compartir con los judíos sus riquezas materiales. 28 En cuanto yo termine con este asunto y haya entregado el dinero a los cristianos de Jerusalén, saldré hacia España, y de paso los visitaré a ustedes. 29 Estoy seguro de que, cuando llegue a la ciudad de Roma, compartiré con ustedes todo lo bueno que hemos recibido de Cristo.
30 Yo les ruego, hermanos míos, por nuestro Señor Jesucristo y por el amor que nos da el Espíritu Santo, que oren mucho a Dios por mí. 31 Pídanle que en la región de Judea me proteja de los que no creen en él, y que el dinero que llevo a los hermanos de Jerusalén sea bien recibido. 32 Entonces podré visitarlos lleno de alegría, y disfrutar de un tiempo de descanso entre ustedes, si es que Dios así lo permite. 33 Que Dios, quien nos da paz, esté con cada uno de ustedes. Amén.