Táva levíta kuérape guarã
1 Moab ñúme, Jordán rembe'ýpe, Jericó rovái, Ñandejára he'i Moiséspe:
2 “Ere Israel guápe, pe yvy chupe kuéra oñeme'ẽvagui tome'ẽ levíta kuérape táva ha'e kuéra oiko haguãme ha ñu hymba kuéra oguereko haguãme umi táva jerekuévo. 3 Umi táva hína levíta mba'erã ha ha'e kuéra oikóta upépe, umi ñu katu ijovecha ha hymba kuérape guarã. 4 Pe ñu tojepyso pe táva korapy jerére opa gotyo 450 métro, 5 ikatu haguã pe yvy ipuku 900 métro peteĩ-teĩ ijyképe: yvate gotyo, yvy gotyo, kuarahy resẽ ha kuarahy reike gotyo. Pe táva topyta mbytépe ha pe ñu ijerére. 6 Peme'ẽ levíta kuérape 6 táva kañyha ikatu haguãme okañy umi oporojukáva ojapose'ỹre. Upéva ári peme'ẽ chupe kuéra imba'erã 42 táva pe ñu hesegua reheve. 7 Péicha pe táva retakue, ñu reheve ijerekuévo, levíta mba'éva tohupyty 48. 8 Israel ñemoñare ome'ẽvo oguerekóvagui táva kuéra levíta mba'erã, umi hetave oĩva tome'ẽ hetave ha umi imbovyvéva tome'ẽ mbovyve. Péicharõ, opavave ome'ẽ jojáta.”
Táva kuéra kañy haguã
(Dt 19.1-13Jos 20.1-9)
9 Ñandejára he'i Moiséspe, 10 he'i haguã Israel guápe:
Pehasa rire Jordán mboypýri ha peike yvy Canaánpe, 11 tekotevẽ peiporavo táva kuéra kañyha ikatu haguãme okañy umi oporojukáva ojapose'ỹre. 12 Upépe oikóta okyhyje'ỹre upe ojejuka vaekue pehẽngue kuéragui. Oja ramo peteĩ kuimba'e rehe oporojuka hague, ndaikatu mo'ãi ojejuka noñembohovakéi ramo. 13 Peiporavo 6 táva kañy haguãme: 14 mbohapy Jordángui kuarahy resẽ gotyo ha mbohapy Canaánpe. 15 Umívape ikatúta okañy Israel ñemoñare ha mombyrygua avei oikóva ijapytépe kuéra sapy'arãnte. Oimeraẽ oporojukáva ojapose'ỹre, ikatu okañy peteĩ umívape. 16 Oĩ ramo oporonupãva fiérrope ha pe oñenupãva omano upevakuégui, pe inupãhare hína ijukahare, ha toje'e ojejuka haguã.
17 Oĩ ramo oporonupãva itápe ikatúva rehegua oporojuka, ha pe oñenupãva omano upevakuégui, inupãhare hína ijukahare, ha toje'e ojejuka haguã. 18 Oĩ ramo oporonupãva yvyrápe ikatúva rehegua oporojuka, ha pe oñenupãva omano upevakuégui, inupãhare hína ijukahare ha toje'e ojejuka haguã. 19 Pe ojejuka vaekue génte ári ho'a oheka ha ojukávo ijukaharépe. Ojuhu vove, ojuka vaerã chupe. 20 Oĩ ramo nda ija'éiva hapicháre ha omyaña vai térã ojapi chupe oimeraẽ mba'épe, 21 térã ipópe oinupã heta ha upevakuégui hapicha omano, upéva hína ijukahare ha toje'e ojejuka haguã. Pe omano vaekue pehẽngue ári ho'a ojukávo ijukaharépe. Ojuhu vove, ojuka vaerã chupe.
22 Oĩ ramo ojukáva hapichápe ojapose'ỹre, ndaha'éi ipochýgui hendive térã omyañágui térã ojapígui chupe oimeraẽ mba'épe, 23 térã oma'ẽ'ỹre pe ojapóva rehe opoi peteĩ ita ha ojuka peteĩ hapichápe ojapose'ỹre hese mba'eve ivaíva, ku ndaha'éiva ija'e'ỹha. 24 Ojehu ramo mba'e ko'ãichagua, Israel ñemoñare tosẽ hesehápe ha ani omoĩ pe omano vaekue pehẽngue ykére ojukaséva pe mba'e apoharépe. Kóicha tojapo hikuái:
25 Pe Israel ñemoñare tomo'ã chupe umi omanóva pehẽngue kuéragui ha togueraha jey chupe táva kañyháme, ha'e osẽ haguégui. Topyta upépe omano meve pe pa'i oĩva upérõ pa'i guasúrõ. 26 Pe mba'e apohare osẽ ramo pe táva kañyhágui, 27 ha pe omano vaekue pehẽngue kuéra ojuhu ha ojuka ramo chupe, ndojái mba'eve hese kuéra. 28 Pe mba'e apohare opyta vaerã pe táva kañyháme pa'i guasu omano meve ha upe rire ae ikatu oho jey hógape.
29 Kóva hína tembiapoukapy peẽme ha pene ñemoñarépe guarã, mamo peikohápe.
30 Oja ramo peteĩ kuimba'e rehe oporojuka hague, upéva tojejuka oĩ ramo mokõi térã hetave, mba'e rechahare mante. Peteĩnte ramo, ndohupytýi gueteri oje'e haguã hese oporojuka hague. 31 Peteĩ oporojuka vaekue ojejuka vaerã ha ndaikatúi ojehepy me'ẽ ojejogua haguã hekove. 32 Peteĩ kuimba'e okañy ramo táva kañyháme, ani peheja ohepyme'ẽ oho jey haguã hógape omano mboyve pa'i guasu. 33 Pejapo ramo péicha pemongy'áta pe tetã peikohápe. Pe oporojukáva omongy'a pe tetã, ha ha'e ojejuka ramo mante ikatúta oñemopotĩ*f** pe tetã ojejuka haguépe peteĩ kuimba'e. 34 Aníke pemongy'a pe tetã peẽ peikohápe, cháke che hína pende Jára ha aiko Israel ñemoñare apytépe.
Ciudades para los descendientes de Leví
1 Cuando el pueblo estaba en las llanuras de Moab, junto al río Jordán y frente a la ciudad de Jericó, Dios le ordenó a Moisés:

2-3 «Diles a las tribus de Israel que de todas las ciudades que hay en sus territorios, deben darles a los descendientes de Leví algunas ciudades, junto con los terrenos que están alrededor de ellas. Así ellos tendrán un lugar donde vivir, y su ganado tendrá dónde pastar.
4-5 »Esos terrenos que darán a los descendientes de Leví, serán cuadrados, y medirán novecientos metros por cada lado, y se ubicarán alrededor de la ciudad a cuatrocientos cincuenta metros del muro de la misma.
6-7 »Les darán a los descendientes de Leví cuarenta y ocho ciudades, cada una con el campo de pastoreo que le corresponde. Seis de esas ciudades serán ciudades especiales de refugio. Si una persona mata a alguien por accidente, podrá ir a esas ciudades, y buscar protección; allí nadie podrá hacerle daño. 8 Para saber cuántas ciudades de su territorio debe dar cada tribu, harás lo siguiente: Las tribus que tengan más territorio, darán más ciudades; las tribus que tengan menos territorio, darán menos ciudades».
Las ciudades de refugio
9 Además, Dios le dijo a Moisés:

10 «Esto es lo que deben hacer los israelitas cuando crucen el río Jordán y entren a la región de Canaán: 11-15 Apartarán seis ciudades para proteger a quien haya matado a otro por accidente. Tres de esas ciudades estarán del otro lado del río Jordán y tres en la región de Canaán.
»Cuando una persona mate a otra por accidente, tanto el israelita como el extranjero inmigrante o residente temporal, podrá escapar y ponerse a salvo en alguna de esas ciudades. Así, el que mató se protegerá de algún pariente del muerto que quiera vengarse y matarlo. Sin embargo, cuando esa persona llegue huyendo a la ciudad de refugio, el pueblo la juzgará y decidirá si merece o no morir. Castigarás con la muerte a los culpables de los siguientes delitos:
16 »Al que mate a otro con un objeto de hierro.
17 »Al que mate a otro con una piedra.
18 »Al que mate a otro con un palo. 19 El familiar más cercano al muerto buscará al asesino y lo matará.
20 »Al que por odio tire al suelo a otro y lo mate.
»Al que mate a otro al lanzarle con maldad algún objeto.
21 »Al que por odio mate a otro a golpes. El familiar más cercano al muerto buscará al asesino y lo matará.
22 »Sin embargo, no castigarás con la muerte en los siguientes casos:
»Al que tire a otro al suelo y sin querer lo mate.
»Al que por accidente mate a otro al lanzarle un objeto.
23 »Al que por accidente golpee a otro con una piedra y lo mate. Sobre todo, si no había enemistad entre ellos ni había razón para hacerle daño.
Procedimientos legales
24 »Esto es lo que deben hacer cuando juzguen a quienes no merecen morir: 25-28 El pueblo protegerá a quien sin quererlo haya matado a otro, y no dejará que lo mate el pariente más cercano al muerto. Por eso, el pueblo llevará al que mató al otro a la ciudad de refugio. Mientras esa persona viva en esa ciudad, estará a salvo y nadie le podrá hacer daño. Pero no deberá salir de la ciudad mientras viva el jefe de los sacerdotes. Después de la muerte del jefe de sacerdotes, podrá regresar a su casa, y nadie podrá hacerle daño. Pero si esa persona sale de la ciudad antes de eso, y lo encuentra el pariente del muerto, ese pariente lo podrá matar sin que se le culpe de nada.
29 »Ustedes deben obedecer siempre estas órdenes, cualquiera sea el lugar donde vivan.
30 »Deberá ser castigado con la muerte quien mate a otro y sea acusado por dos o más testigos. Si lo acusa solo un testigo, no deben castigarlo con la muerte. 31 Cuando alguien sea condenado a morir por haber matado a otro, no podrá salvarse pagando una multa. Tendrá que morir.
32 »Quien viva en una ciudad de refugio no podrá pagar una multa para salir y regresar a su casa. Tendrá que esperar hasta que muera el jefe de los sacerdotes.
33-34 »No echen a perder el territorio en el que viven porque yo, su Dios, vivo allí entre ustedes, y no soporto estar en un lugar en donde viven asesinos. Solo matando al asesino podrán hacer que el lugar vuelva a ser digno de mi presencia».