Tolá ha Jaír omyakã Israel
1 Abimélec rire opu'ã vaekue Tolá oipe'a haguã Israélpe upe ojejopy vaihágui. Tolá niko Puvá ra'y, Dodó remineno. Tolá Isacargua vaekue ha oiko Samírpe, Efraín yvytýre. 2 Omyakã Israélpe 23 áño aja, ha omano rire oñeñotỹ Samírpe. 3 Hapykuéri opu'ã Jaír, Galaad guáva. Ha'e 23 áño omyakã Israélpe. 4 Jaír 30 ita'ýra vaekue ha ãva oikómiva hymba vúrro kuéra ári. Oguereko vaekue avei hikuái 30 táva imba'éva. Ko'agãite peve umíva ojekuaáva Jaír táva kuéra ramo. Ko'ãva oĩ hína Galaad yvýpe. 5 Omanóvo Jaír oñeñotỹ Gamónpe.
Jefté oipe'a Israélpe ojejopy vaihágui
6 Israel hembiapo vai jey Tupã renondépe. Omomba'e hikuái umi Baal ha Astarté ra'ãnga. Omomba'e avei umi Siria, Sidón, Moab, Amón ha filistéo kuéra tupã nguéra ha upéicha omboyke Tupãme. 7 Ha ipochy Tupã Israel ñemoñare ndive. Oheja chupe kuéra ho'a filistéo ha Amongua pópe. 8 Ha umi Amongua ojopy hatã ha omyangekói Israel ñemoñarépe oikóva Jordán ysyry mboypýri amorréo yvýpe, Galaádpe, 18 áño aja. 9 Umi Amongua ou ohasa Jordán ysyry mboypýri oñorãirõ haguã Judá, Benjamín ha Efraín ñemoñare ndive; ha vaípe ojecha Israel ñemoñare. 10 Upémarõ Israel ñemoñare osapukái asy Tupãme ha he'i:
—Tupã ore Jára, rojapo niko ivaíva ne renondépe. Ndéve romboyke ha roiko romomba'e tupã nguéra.
11 Tupã he'i chupe kuéra:
—Peẽ niko pe'a vaekue Egipto, amorréo, Amón, filistéo, 12 Sidón, Amalec ha Madiangua po guýpe. Pesapukái asy vaekue chéve ha che poguenohẽ vaekue pejejopy vaihágui. 13 Upéicha ajapo ramo jepe pende rehe, ko'ágã peẽ che mboyke ha peiko tupã gua'u pemomba'e. Upévare che ndaponohẽ mo'ãi pejejopy vaihágui. 14 Tapeho pejerure umi pene tupã nguéra peiporavo vaekuépe ta pene renohẽ pejejopy vaihágui.
15 Israel ñemoñare katu he'i Tupãme:
—Ore rembiapo vai niko ne renondépe. Ejapo ore rehe rejaposeháicha. Peteĩ mba'énte rojerure ndéve, ore pe'a haguã ko rojejopy vaihágui.
16 Omombopa hikuái tupã nguéra ra'ãnga oguerekóva ha omomba'e Tupãme. Oipy'apy Tupãme Israel ñemoñare jehasa asy.
17 Amongua oñembyaty oñorãirõ haguãicha ha oñemohenda Galaad yvýpe. Israel ñemoñare avei oñembyaty ha oñemohenda Mispápe. 18 Maymáva Galaadgua oguahẽ peteĩ ñe'ẽme he'ívo: “Upe tenonde ohóva oñorãirõ haguã Amongua ndive, upéva águive ñane myakãta”.
Tolá
1 Después de Abimélec, un hombre llamado Tolá, de la tribu de Isacar, fue el jefe que salvó a Israel. Tolá era hijo de Puá y nieto de Dodó, y vivía en Samir, en las montañas de Efraín. 2 Durante veinte años dirigió a los israelitas, hasta que murió y fue sepultado en Samir.
Jaír
3 Después de Tolá, fue jefe Jaír, que era de Galaad. Jaír fue jefe de los israelitas veintidós años. 4 Tuvo treinta hijos, y todos ellos eran gente importante. Tenían, además, treinta ciudades en Galaad, que todavía se conocen como «las ciudades de Jaír». 5 Cuando Jaír murió, lo enterraron en un lugar llamado Camón.
Los amonitas dominan Israel
6 Los israelitas volvieron a pecar contra Dios porque adoraban a Baal y a Astarté, y también a los dioses de los sirios, los sidonios, los moabitas, los amonitas y los filisteos. Abandonaron a Dios y dejaron de adorarlo. 7 Entonces Dios se enfureció contra los israelitas, y dejó que los filisteos y los amonitas los dominaran. 8 Durante dieciocho años los filisteos y los amonitas fueron crueles y maltrataron a todos los israelitas que vivían en Galaad, al este del río Jordán, en la región de los amorreos. 9 Los amonitas cruzaron el Jordán para atacar también a las tribus de Judá, Benjamín y Efraín, y los israelitas se vieron en graves problemas.
10 Entonces los israelitas le pidieron ayuda a Dios, y le dijeron:

—Hemos pecado contra ti al abandonarte para adorar a dioses falsos.

11 Dios les respondió:

—Yo los libré de los egipcios, de los amorreos, de los amonitas y de los filisteos, ¿no es verdad? 12 Cuando ustedes me suplicaron que los salvara, yo los libré de los sidonios, de los amalecitas y de los madianitas. 13 A pesar de eso, ustedes volvieron a abandonarme para adorar a dioses falsos, así que ahora no los voy a salvar. 14 ¡Vayan a pedirle ayuda a los otros dioses! ¡Ya que ustedes los eligieron, que ellos los saquen del problema!

15 Los israelitas volvieron a decirle a Dios:

—Reconocemos que hemos pecado, así que haz con nosotros lo que mejor te parezca. Pero, por favor, ¡sálvanos ya!

16 Quitaron entonces los dioses falsos que tenían, y volvieron a adorar a Dios. Y él se puso triste al ver cómo sufría su pueblo.
17 Los amonitas se prepararon para la guerra y acamparon en Galaad. Los israelitas, por su parte, se reunieron y acamparon en Mispá. 18 Los líderes israelitas que vivían en Galaad se pusieron de acuerdo y dijeron: «El que se anime a dirigirnos a luchar contra los amonitas será el jefe de todos los que vivimos en Galaad».