1 Tetãgua oikóva pytũmbýpe,
ohecha peteĩ mba'e rendy tuicháva;
umi pytũmbýpe oikóva ári,
ohesape upe mba'e rendy.
2 Remongakuaa tory,
ha heta ojevy'a.
Opavave ovy'a ne renondépe,
kóga ñemono'õme ramo guáicha,
ovy'aháicha umi oñomboja'óva
opa mba'e ñorãirõme guarére.
3 Mba'e pohýi ijati'ýre oĩva,
mba'e pohýi ijapére oguapýva,
inupãhára po pegua yvyra,
remyangu'ipa,
Madiánpe ramo guaréicha.
4 Ipy rehegua
ombohyapu vaekue ñorãirõhára,
ha ijao kuéra
tuguýpe ojehypýiva,
ojehapýta ha tatápe ikusuguéta.
5 Ou haguére ñandéve mitãmi,
mitã ra'y oñeme'ẽ ñandéve.
Chupe oñeme'ẽta
pu'aka oisãmbyhy haguã.
Ha oñembohérata ha'e:
“Mbo'ehára imombe'upyrã”,
“Tupã imbaretéva”,
“Túva opa ára oikovéva”,
“Mburuvicha guasu,
py'a guapy reruha”.
6 Itúva ypykue
David guapyhápe oguapýta;
opa rupi oipysóta ipokatu
ha py'a guapy ndopa mo'ãi,
hetã imbaretéta,
teko joja
ha hekopeguáta ipyenda,
águive opa árape guarã.
à mba'e ojapóta
Ñandejára ipu'akapáva mborayhu.
Ñandejára ipochy Israelgua ndive
7 Ñandejára omondo
iñe'ẽ Israélpe,
oñe'ẽ Jacob retã guápe:
8 Opa Efraingua
Samaríape oikóva,
oikuaa pe he'iséva.
Jejapo ha jererovúpe
he'i joa hikuái:
9 “To'apa umi ladríllo,
ore katu romopu'ãta itágui,
víga toñekytĩ,
iporãvévape romyengoviáta.”
10 Ñandejára ombou
ñorãirõhára ipochy etereíva,
ha'e voi he'i chupe
ondyry haguã.
11 Kuarahy resẽ guio sírio kuéra,
kuarahy reike guio filistéo.
Peteĩ jejuru pe'ápe
omokõ Israel guápe.
Opáichante Ñandejára
ndaipochy poíri,
ha akóinte omopu'ã ipo.

12 Israelgua katu
ndojevýi inupãha gotyo,
ndohekái
Ñandejára ipu'akapávape.
13 Upévare peteĩ árape voi
Ñandejára oikytĩta Israel guágui
huguái ha iñakã!
14 Myakãhára*f** ha mburuvicha
hína iñakã,
Maranduhára*f** japu katu
huguái.
15 Umi mburuvicha
omyakã tavy ko'ã tetã guápe,
ha umi oñesãmbyhýva okañy.
16 Upévare Ñandejára
ndoiporiahurerekói
mitã rusúpe,
nombyasýi tyre'ỹ
ha iména manóvape,
tetãgua oĩ haguéicha
iñañágui
ha ndohayhúigui Ñandejárape,
ha opavave výro reíre oñe'ẽ.
Opáichante Ñandejára ndaipochy poíri,
ha akóinte omopu'ã ipo.

17 Upe teko aña hendy tatáicha,
javorái ha ñuatĩndy ohapypa,
ka'aguy rehe ova ha ohapy,
ha tatatĩ eta yvate omopu'ã.
18 Ñandejára ipu'akapáva
pochy rendy rupi,
okaipa upe yvy,
upe tetãgua rehe okaru tata
ha avave ndojepy'apýi
hapicháre.
19 Opavave okaru
ha akóinte iñembyahýi,
ho'u ojuhúva ha nahyguãtãi,
hapicha ro'o jepeve ho'u.
20 Manasés omokõ Efraínpe
ha Manaséspe Efraín,
ha mokõive Judá rehe ojepoi.
Opáichante
Ñandejára ndaipochy poíri,
ha akóinte omopu'ã ipo.
1a »Sin embargo,
no durarán para siempre
su angustia y su dolor.»
El reinado del Príncipe de paz
1b 1b (8.23b) La tierra de Zabulón y Neftalí es una región de Galilea, cerca de donde habitan pueblos que no adoran a nuestro Dios. Esa región se extiende desde el otro lado del río Jordán hasta la orilla del mar. Hace mucho tiempo, Dios humilló a esa región de Galilea, pero después le concedió un gran honor, el cual Isaías anunció así:

2 2 (1) «Aunque tu gente viva en la oscuridad,
verá una gran luz.
Una luz alumbrará
a los que vivan
en las tinieblas.
3 3 (2) ¡Dios nuestro,
tú nos has llenado de alegría!
Todos nos alegramos en tu presencia,
como cuando llega la cosecha,
como cuando la gente
se reparte muchas riquezas.
4 4 (3) Tú nos has liberado
de los que nos esclavizaron.
Tu victoria sobre ellos fue tan grande
como tu victoria sobre el pueblo de Madián.
5 5 (4) Tú echarás al fuego
las botas de los soldados
y sus ropas manchadas de sangre.

6 6 (5) »Nos ha nacido un niño,
Dios nos ha dado un hijo:
a ese niño se le ha dado
el poder de gobernar;
y se le darán estos nombres:
Consejero admirable, Dios invencible,
Padre eterno, Príncipe de paz.
7 7 (6) Él se sentará en el trono de David,
y reinará sobre todo el mundo
y por siempre habrá paz.

»Su reino será invencible,
y para siempre reinarán
la justicia y el derecho.

»Esto lo hará el Dios todopoderoso
por el gran amor que nos tiene.»
El enojo de Dios contra el reino de Israel
8-9 8-9 (7-8) Isaías le dijo al pueblo de Israel:

«Dios le ha advertido a Israel
que lo va a castigar.
Y todo el pueblo,
incluyendo a los habitantes de Samaria,
ha recibido esta advertencia.

»Pero todos dicen con mucho orgullo:

10 10 (9) “No importa que hayan tirado
los edificios de ladrillo;
nosotros construiremos otros,
y los haremos de piedra.
Han derribado los árboles de sicómoro,
pero nosotros plantaremos cedros”.

11 11 (10) »Dios ordenó que los atacaran
unos enemigos terribles.
12 12 (11) Por el este, los atacaron los sirios;
por el oeste, los filisteos.
De un solo bocado
se tragaron a Israel.
A pesar de todo esto,
el enojo de Dios no se ha calmado;
nos sigue amenazando todavía.

13 13 (12) »El Dios todopoderoso
castigó a su pueblo,
pero este no se arrepintió,
ni buscó su ayuda.
14-15 14-15 (13-14) Entonces Dios, en un solo día,
eliminó a los líderes y jefes de Israel,
y a sus profetas mentirosos.

16 16 (15) »Los jefes engañaron a este pueblo,
y confundieron a toda su gente.
17 17 (16) Por eso Dios no perdonó a sus jóvenes,
ni se compadeció de sus huérfanos
ni de sus viudas.
Porque todo el pueblo fue muy malo
y solo decía tonterías.
A pesar de todo esto,
el enojo de Dios no se ha calmado;
nos sigue amenazando todavía.

18 18 (17) »La maldad es como el fuego,
que todo lo devora;
no deja espinos ni matorrales,
ni árboles en el bosque
y el humo sube en grandes columnas.

19 19 (18) »Dios es el rey del universo,
y cuando se enoja
todo el país queda destruido.

»Nadie se compadece de su hermano;
20 20 (19) se destruyen unos a otros,
y aun así no quedan satisfechos.
21 21 (20) Las tribus de Efraín y Manasés
se pelean entre ellos,
y luego los dos juntos atacan a Judá.
A pesar de todo esto,
el enojo de Dios no se ha calmado;
nos sigue amenazando todavía.