Israel ñenupã
1 Ani revy'a, Israel,
ani repopo vy'águi
umi ambue tetãicha,
nde reiko kuña reko vaícha,
rejeívo Tupã nde Járagui.
Trígo oñemyangu'iha rupi,
reipota oñeme'ẽ ndéve,
nde reko vai repy.
2 Israelgua ndoguereko mo'ãi
trígo térã kaguy,
ikaguy pyahu ndohupyty mo'ãi.
3 Efraín
oho jeýta Egíptope,
ha Asíriape
ho'úta tembi'u ky'a.
Ndoiko mo'ãvéi
Ñandejára retãme,
4 ndo'u mo'ãi kaguy
Ñandejára rérape
ha nomymbajuka mo'ãi
chupe upépe.
Pe mbuja ho'úva,
vy'a'ỹ mbuja ta hína
ha umi mbuja ho'úva
iky'áta opytávo.
Ho'úta upe mbuja
ha ndaikatu mo'ãi
tupaópe ogueraha
5 Mba'épa pejapóta
arete jave,
pembyaretesérõ?
6 Ha'e kuéra
noñehundi mo'ãi,
Egipto omoguahẽta
chupe kuéra,
ha Ménfispe oñeñotỹta.
Imba'eta plátagui
oikóta pynondy,
ha hekohágui ñuatĩndy.

7 Oguahẽma ñenupã ára,
ha ñemyengovia ára!
Israel oikuaáta oguahẽmaha.
Peẽ peje:
“Itavy niko pe maranduhára.*f**
Upe Ñandejára
rérape oñe'ẽva, itarova.”
Pene añáguinte upéva peje,
pende py'aro etereígui.
8 Tupã omoĩ imaranduhára,
mba'e rechahárarõ Efraínpe,
peẽ katu
pemõi haperãme ñuhã,
tupaópe jepe
pende py'aro hendive!
9 Pende tuju paitéma,
Guibeápe ramo guaréicha.
Ñandejára katu imandu'áta
pende reko añáre,
ha umívare pene nupãta.
Hembiapo vaíre Israel oñenupãta
10 Ñandejára he'i
Israélpe ajuhúrõ guare
avy'a vaekue,
ojejuhúvarõ guáicha parral
yvy ojeiko'ỹháme.
Pende ru ypykue,
ígo pyahúicha vaekue
che resa renondépe.
Baal-Peórpe oguahẽvo katu,
oñeme'ẽ tupã gua'úpe
ha umi tupã gua'úicha avei
iky'ávape oñeme'ẽ hikuái.
11 Pe Efraín yma guaréva
ovevéta mombyry,
ndaipóri mo'ãvéima
mitã upe tetãme,
kuña hye guasúva
ndojehecha mo'ãi,
avave naimemby mo'ãvéi.

12 Perekórõ jepe pene memby
aipe'a paitéta pende hegui,
aheja'ỹre peteĩnte jepe.
Pejererekóke ajeírõ
pende hegui!
13 Ahecha Efraín oguerekoha
imemby kuérape
tymba saite jukaha
rembi'urãrõ.
Oguenohẽ ojejuka haguã.
14 Ore Jára,
eme'ẽke chupe kuéra,
pe reme'ẽ vaerã!
Eme'ẽ memby ryru memby'ỹre
ha káma kamby'ỹre!
Ñandejára ipochy Efraín ndive
15 Ñandejára he'i:
“Guilgálpe ojapo opa ivaíva,
upépe añepyrũ
ndacha'éi hese kuéra.
Hembiapo vaígui,
che rógagui amosẽta,
ndahayhu mo'ã véima
chupe kuéra,
opa huvicha kuéra
heko pu'ãgui.
16 Efraín ojekutupa,
yvyra hapo pirúvape ojogua,
ndahi'avéi.
Imemby ramo jepe,
ahejáta omano.”
17 Ko tetã ndoikuaaséi
mba'eve Tupã che Járagui,
upévare ha'e
omosẽta chupe kuéra,
ha oikóta isarambi
umi tetã rupi.
Dios castigará a Israel
1 El profeta le dijo al pueblo:

«¡No cantes victoria, Israel!
¡No imites a esos pueblos
que saltan de alegría!
Te has apartado de Dios;
has adorado a dioses falsos.
Has sido infiel a tu Dios,
porque al ver tus cosechas
diste gracias a dioses falsos.

2 »Por eso, pueblo de Israel,
faltará el trigo en tus graneros
y el vino en tus bodegas.
3-4 No tendrás pan ni vino
para ofrecerlos en honor de tu Dios;
el poco pan que comas
será como pan de velorio:
solo sirve para calmar el hambre,
pero no para ofrecérselo a Dios,
porque Dios no lo acepta.

»Israel, ya no vivirás en la tierra
que Dios te dio.
Más bien volverás al país de Egipto
y al país de Asiria.
Allí tendrás que alimentarte
con lo que Dios te ha prohibido comer.
5 Ya no podrás celebrar
ninguna fiesta en honor de Dios.
6 Si escapas de la destrucción,
Egipto se encargará de atraparte,
y te enterrará en la ciudad de Menfis.
¡En tus ciudades y entre tus tesoros
crecerán la maleza y los espinos!»

7-8 Dios dijo:

«Pronto entenderás, Israel,
que ya ha llegado el día
en que te daré tu merecido.
Tan grande es tu maldad,
y tan exagerado es tu odio,
que llamas “tontos” y “locos”
a los profetas que te he enviado.
Los envié para avisarte del peligro,
pero tú les tendiste trampas;
¡ni en mi propio templo
les ocultaste tu gran odio!
9 Tu maldad es tan grande
que en nada eres diferente
de los que vivían en Guibeá;
¡pero no olvidaré tu maldad
y te castigaré por tus pecados!

10 »Grande fue mi alegría
cuando te hallé por primera vez.
Fue como hallar uvas en el desierto;
¡fue como cortar los primeros frutos!
Pero al llegar a Baal-peor
tus antepasados se volvieron repugnantes
por adorar a dioses falsos,
a esos ídolos que tanto amaban.

11 »Israel tiene grandes riquezas,
pero esas riquezas no durarán;
¡volarán como hojas al viento!
Sus mujeres ya no tendrán hijos.
12 Y si llegaran a tenerlos,
yo les quitaré la vida.
¡Pobres de ellos cuando yo los abandone!

13 »Israel y Tiro se parecen:
los dos países tienen un hermoso territorio,
¡pero Israel conduce a sus hijos
por un camino de muerte!»
Oración de Oseas
14 «Dios nuestro, ¡dales su merecido!
¡Que no tengan hijos sus mujeres!
Y, si acaso llegan a tenerlos,
¡que no puedan alimentarlos!»
Respuesta de Dios
15 «Ustedes los israelitas
llegaron a Guilgal
y cometieron toda clase de maldad;
por eso he dejado de amarlos,
y los echaré de aquí.
Ustedes son tan rebeldes
como lo fueron sus jefes;
por eso he dejado de amarlos.

16 »Ustedes, israelitas,
han sido heridos de muerte;
¡son como un árbol con raíces secas,
que ya no da fruto!
Si acaso llegan a tener hijos,
yo les quitaré la vida,
aunque los quieran mucho».
Habla el profeta
17 Oseas le dijo al pueblo:

«Israelitas, mi Dios los rechazará
porque lo han desobedecido.
Por eso perderán su patria
y andarán vagando entre las naciones.