1 Saúl rogagua ha David rogagua oñorãirõ are oñondive. David pegua imbareteve ohóvo, Saúl pegua katu ikangyve.
David rogagua
(1 Cr 3.1-4)
2 David ra'y kuéra Hebrónpe oĩrõ guare, ko'ãva: ijypykue Amnón, Ahinóam Jezreel pegua memby; 3 pe mokõiha Quilab, Abigail, Nabal Carmel pegua rembirekore memby; mbohapyha Absalón, Maacá Guesur ruvicha guasu Talmai rajy, memby; 4 irundyha Adonías, Haguit memby; 5ha Sefatías, Abital memby; 5 6ha Itream, Eglá, David rembireko, memby. Opa ko'ãva heñói David oĩ ramo Hebrónpe.
Abner oñemoirũ David ndive
6 Saúl ha David rogagua oñorãirõ aja oñondive, Abner oñemombareteve ohóvo Saúl rogagua apytépe. 7 Saúl oguereko vaekue peteĩ kuña hérava Rispá, Aiá rajy; ko kuña ndive oiko Abner. Upévare Is-Bóset ipochy Abnérpe ha he'i chupe:
—Mba'érepa reñeno che ru kuñangue ndive?
8 Abner ipochy eterei Is-Bóset ndive ha he'i chupe:
—Che piko peteĩ jagua umi Judá rehegua mba'e? Che añorãirõ nde ru Saúl, hogagua ha iñirũngue rehehápe ha norome'ẽi David pópe, ha piko nde che rova api aipo aiko haguére pe kuña ndive? 9 Tupã ta che nupã ndajapói ramo Davídgui upe Tupã he'i vaekue ojapotaha chugui, 10 aipe'ávo iguapyhágui Saúl róga guápe ha amboguapývo Davídpe Israel ha Judá guapyhápe, Dan guive Beerseba peve!
11 Is-Bóset okirirĩ itáicha Abner renondépe okyhyjégui chugui. 12 Abner katu omondo hembijokuái David rendápe ha he'ika chupe: “Máva mba'épa ko tetã? Ñañemoĩna peteĩ ñe'ẽme: che añeha'ãta ikatu haguã opa Israelgua oñemoĩ nde ykére.”
13 David he'ika chupe: “Jajapóta péicha rejapo ramo ko ha'éva ndéve: ani reju che rendápe reru'ỹre Saúl rajy Mical.”
14 David omondo avei hembijokuái Is-Bósetpe ha he'ika chupe: “Eme'ẽ chéve che rembireko Mical; hese niko amenda vaekue 100 filistéo api'o pirekuére.”
15 Upérõ Is-Bóset oipe'auka iména Paltiel, Lais ra'ýgui; 16 iména hasẽ ohóvo hapykuéri ha omoirũ chupe Bahurim peve. Upépe Abner he'i chupe ojevy haguã ha Paltiel oho jey hógape.
17 Upéi Abner oñe'ẽ Israel myakãhára*f** ndive ha he'i chupe kuéra: “Ymáma peẽ peipota Davídpe pende ruvicha guasurã. 18 Pejapo katu ko'ágã, Ñandejára niko he'i vaekue Davídpe, ha'e rupi oipe'ataha hetã Israélpe filistéo ha opa umi hese ija'e'ỹva poguýgui.”
19 Abner oñe'ẽ avei umi Benjamingua ndive, ha upéi oho Hebrónpe omombe'u haguã Davídpe upe oipotáva Israel ha opa Benjamingua. 20 Oguahẽ Hebrónpe 20 kuimba'e reheve David rendápe, ha David ojapo karu guasu chupe ha iñirũ nguérape guarã. 21 Upéi Abner he'i Davídpe:
—Ko'ágã aháta ambyaty opa Israel guápe, oñoñe'ẽ me'ẽ haguã ne ndive, ikatu haguã reisãmbyhy ha'e kuéra oipotaháicha.
David omondo Abnérpe ha ha'e oho kyhyje'ỹre.
Joab ojuka Abnérpe
22 Joab ha David irũ nguéra oguahẽ upe vove ñorãirõhágui, ha ogueru opa mba'e oipe'a vaekue ñorãirõháme. Abner ohóma ra'e kyhyje'ỹre, David omondo rire chupe. 23 Oguahẽvo Joab iñirũ nguéra ndive oñemombe'u chupe oĩ hague David ndive Abner, Ner ra'y, ha oho hague David omondo rire chupe. 24 Upérõ Joab oho mburuvicha guasu rendápe ha he'i chupe:
—Maerã piko rejapo upéicha che ruvicha guasu? Abner ou ne rendápe ha reheja oho. 25 Ndereikuaái piko Abner, Ner ra'y, ou hague ne mbotavývo ha oma'ẽ ñemívo oikuaa haguã mba'épa rejapo?
26 Abner osẽ vove upégui, Joab omondo Abner piarigua, David oikuaa'ỹre ha umi Joab rembijokuái ohenói jey Abnérpe oĩva Sirá ykua ypýpe. 27 Abner oguahẽvo Hebrónpe, Joab ogueraha chupe táva rokẽ ypýpe oñe'ẽ haguã ñemiháme hendive ha upépe oikutu chupe hyépe ha ojuka, omyengovia haguã chupe ityvýra Asaélpe ojuka haguére. 28 David, oikuaa vove, he'i: “Tupã renondépe, che ha che retãgua ore potĩ Abner, Ner ra'y, jejukágui. 29 To'a Joab ha hogagua akã ári hembiapo vaikue, ha toĩ'ỹ araka'eve hóga pýpe hasy'ỹva tuguy syry, ai vai, térã guata karẽgui, térã ojejuka'ỹva, térã iñembyahyi'ỹva!”
30 Joab ha Abisai, ojoryvy, ojuka hikuái Abnérpe, Abner ojuka haguére ityvýra Asaélpe Gabaón pegua ñorãirõháme.
31 Upéi David he'i Joab ha iñirũ nguérape: “Pemondoro pende ao ha peñemonde ao vosakuépe Abner manonguére.” Mburuvicha guasu David oho umi hetekue ojereraháva oñotỹvo rapykuéri, 32 ha oñotỹ hikuái Abnérpe Hebrónpe. Upépe mburuvicha guasu oñemoĩ ojahe'o soro Abner tyvy ykére, ha upéicha ojapo avei opavave. 33 Upérõ mburuvicha guasu he'i ko purahéi jahe'o Abner rehe:

“Mba'ére piko remano vaerã ra'e Abner,
péicha reiete asy?
34 Nderejepykuái ha nderejepokuái!
Tekove ahẽ pópe ramo guáicha remano!”
Opavave akói ojahe'o hese.

35 Upéi ojerure hikuái Davídpe okaru haguã opa mboyve upe ára, David katu ome'ẽ iñe'ẽ he'ívo:
—Tupã ta che nupã rasy ha'u ramo oimeraẽ mba'e kuarahy oike mboyve!
36 Opavave ojuhu porã pe ha'e he'íva, opa mba'e ojapóva mburuvicha guasu niko ojererohory. 37 Upe árape opa Israelgua oguerovia David ndoikéi hague Abner, Ner ra'y, jejukápe.
38 Upéi David he'i mburuvicha kuérape:
—Peikuaaháicha, ko árape ho'a Israélpe peteĩ mburuvicha itenondéva, peteĩ karai guasu. 39 Upévare che, ha'e ramo jepe upe mburuvicha guasu Ñandejára oiporavo vaekue, añandu che kangyha Seruiá memby kuéra iñarõ etereíva renondépe Ñandejára toñeñanduka upe ojapo vaekuépe ko mba'e ivai etéva!
1 La guerra entre las familias de Saúl y de David duró mucho tiempo, y David iba ganando más poder, mientras que la familia de Saúl se debilitaba.
La familia de David
(1 Cr 3.1-9)
2-5 En Hebrón, David tuvo seis hijos en este orden:

Con Ahinóam, su esposa de Jezreel, tuvo a Amnón.
Con Abigail, la viuda de Nabal, tuvo a Quilab.
Con Maacá, la hija de Talmai, rey de Guesur, tuvo a Absalón.
Con Haguit tuvo a Adonías.
Con Abital tuvo a Sefatías.
Con Egla tuvo a Itream.
Abner se une a David
6-7 Como la guerra continuaba entre los seguidores de Saúl y los de David, Abner fue ganando poder sobre la familia de Saúl. Hasta llegó a tener relaciones sexuales con Rispá hija de Aiá, que había sido mujer de Saúl. Pero Is-bóset le reclamó:

—¿Por qué te acostaste con la mujer de mi padre?

8 Abner se enojó tanto que le dijo a Is-bóset:

—¿Y cómo te atreves a reclamarme? ¿Qué te crees que soy yo? ¿Un simple perro, al que no se le da nada por sus servicios?
»Yo le he servido fielmente a toda la familia de Saúl, y también a sus hermanos y amigos. ¡A ti mismo te he cuidado, para que David no te atrapara! 9 Pues ahora, ¡que Dios me castigue duramente si no hago que se cumpla la promesa de Dios a David! Porque Dios le prometió 10 que le daría el reino de Saúl, y que lo haría rey de todo Israel y de Judá, desde Dan en la frontera norte, hasta Beerseba en la frontera sur.

11 Is-bóset se quedó callado, pues le tenía mucho miedo a Abner.
12 Luego Abner mandó unos mensajeros a Hebrón, para que le dijeran a David: «Haz un pacto conmigo, y yo te ayudaré a que seas rey de todo Israel».
13 David le contestó: «Me parece bien. Haré un pacto contigo, pero con la condición de que, cuando vengas, me traigas a Mical, la hija de Saúl».
14 Al mismo tiempo, David le envió a Is-bóset este mensaje: «Devuélveme a mi esposa Mical, pues yo se la compré a tu padre. El precio que pagué por ella fueron los cien filisteos que maté».
15 Como Mical vivía con Paltiel hijo de Lais, Is-bóset mandó que se la quitaran. 16 Pero Paltiel se fue llorando tras ella, hasta que llegaron a un pueblo llamado Bahurim. Allí Abner le dijo: «¡Ya basta de lloriqueos! ¡Vuelve a tu casa!» Y Paltiel regresó.
17 Luego Abner envió este mensaje a los jefes de Israel:

«Durante mucho tiempo ustedes han querido que David sea su rey. 18 ¡El momento ha llegado! Recuerden que Dios le prometió a David que por medio de él libraría a Israel de los filisteos y de todos sus enemigos».

19-20 Abner habló también con la gente de Benjamín, y él mismo fue a Hebrón con veinte hombres, y le contó a David que todos en Israel y Benjamín estaban dispuestos a reconocerlo como rey.
David hizo entonces una fiesta para Abner y sus soldados, 21 y durante la fiesta Abner le dijo: «Su Majestad, permítame reunir a todos los israelitas para que hagan un pacto con usted, y así usted pueda ser su rey».
Joab mata a Abner
22-23 David se lo permitió, y Abner salió de Hebrón. En ese momento llegaron Joab y los soldados de David. Venían de una batalla, y traían muchas riquezas que les habían quitado a sus enemigos. Cuando Joab supo que Abner había estado hablando con David, y que David lo había dejado irse tranquilamente, 24 fue a verlo y le dijo:

«¡Pero qué ha hecho Su Majestad! ¿Cómo pudo usted dejar que Abner se fuera tan tranquilo? 25 Usted sabe que todo lo que Abner le ha dicho es mentira; él solo ha venido a espiar».
26-30 En cuanto Joab salió de hablar con David, mandó a decirle a Abner que regresara, pero sin decírselo a David.
Abner ya había llegado al pozo de Sirá, pero regresó a Hebrón. Tan pronto como llegó a la entrada de la ciudad, Joab lo llevó aparte, como si quisiera decirle algo a solas, y le clavó un cuchillo en el estómago. Así fue como Joab y su hermano Abisai se desquitaron de la muerte de su hermano Asael en la batalla de Gabaón.
Cuando David supo lo que había pasado, dijo:

«Juro por Dios que ni yo ni mi gente tenemos la culpa de la muerte de Abner. Que Dios castigue a Joab y a toda su familia. Que entre ellos siempre haya enfermos. Que la piel se les pudra y sus heridas no se cierren. Que haya entre ellos cojos, y que se mueran de hambre o que los maten en la guerra».

31-34 Luego David les dijo a Joab y a todos los que estaban con él: «En señal de tristeza, rompan la ropa que llevan puesta y vístanse con ropas ásperas, y lloren por Abner».
Abner fue enterrado en Hebrón. El día que lo enterraron, el rey David iba adelante del grupo. Toda la gente lloraba mucho, y también el rey lloraba sin consuelo ante la tumba de Abner. Y decía:

«¡Abner no merecía morir así!
¡Bien pudo haber escapado!
¡También pudo haberse defendido!
En cambio, ¡murió asesinado!»

La gente no dejaba de llorar, 35 y todo el día le insistieron a David que comiera algo. Pero David les respondía: «No comeré nada antes de que anochezca. Que Dios me castigue muy duramente si lo hago».
36 Esto que dijo el rey le pareció bien a la gente, ya que todo lo que David hacía les agradaba. 37 La gente se dio cuenta de que el rey no era culpable de la muerte de Abner.
38 Luego el rey les dijo a sus oficiales: «¿Se dan cuenta de que hoy ha muerto en Israel un gran hombre? 39 ¿De qué me sirve ser el rey, si no pude evitar que Joab y Abisai lo mataran? ¡Que Dios les dé su merecido por la maldad que cometieron!»