Ocozías omano
1 Acab omano rire, Moab opu'ã Israel rehe. 2 Ocozías katu ho'a ovetã rupi hóga guasu Samaría pegua koty yvatégui ha oñehunga vai. Upérõ oporanduka Baal-Zebub, tupã Ecrón peguápe, okuera jeýtapa. 3 Ñandejára remimbou*f** katu he'i Elías Tisbé guápe: “Tereho mburuvicha guasu Samaría pegua rembijokuái ruguãitĩvo, ha eporandu chupe kuéra, ndaipóri mba'épa Tupã Israélpe ajeve oho oporandu*f** Ecrón pegua tupã Baal-Zebúbpe. 4 Ha ere avei chupe, che, opa mba'e Jára ha'ekaha Ocozíaspe nopu'ã mo'ã veimaha hupágui, omanótagui.”
Elías ojapo upéicha. 5 Umi tembijokuái oho jey mburuvicha guasu rendápe ha ha'e oporandu chupe kuéra:
—Mba'ére piko peju jey?
6 Ha'e kuéra he'i:
—Osẽ haguére ore ruguãitĩvo peteĩ kuimba'e he'íva oréve roju jey haguã mburuvicha guasu ore jokuái vaekue rendápe ha ro'e chupe: ‘Péicha he'i Ñandejára: Ndaipóri nga'u piko Tupã Israélpe, ajeve remondo reporandúvo tupã Ecrón pegua Baal-Zebúbpe? Rejapo haguére upéva, nerepu'ã mo'ã véima nde rupágui, remanótagui.’
7 Pe mburuvicha guasu oporandu chupe kuéra:
Mba'eichagua piko pe kuimba'e osẽ vaekue pene ruguãitĩvo ha he'i péicha?
8 Ha'e kuéra he'i chupe:
—Peteĩ kuimba'e oñemondéva ahoja haguepávape ha iku'a jokuaha mymba pirekuégui.
Mburuvicha guasu he'i:
—Elías Tisbegua niko hína! 9 Ha pya'e omondo ipiári peteĩ mburuvicha 50 ñorãirõhára reheve. Oguahẽvo ha'e kuéra, Elías oguapy hína peteĩ yvyty ru'ãme. Ha pe mburuvicha he'i chupe:
—Maranduhára! Mburuvicha guasu he'i reguejy haguã.
10 Elías he'i chupe:
—Che ramo maranduhára, to'a tata yvágagui ha ta ne mbokusugue ne irũ nguéra reheve.
Upe vove ho'a tata yvágagui ha ombokusugue chupe kuéra.
11 Mburuvicha guasu omondo jey ambue mburuvicha 50 ñorãirõhára reheve, ha upéva he'i Elíaspe:
—Maranduhára, mburuvicha guasu he'ika reguejy haguã ko'agãite voi!
12 Elías he'i chupe:
—Che ramo maranduhára, to'a tata yvágagui ha ta ne mbokusugue ne irũ nguéra reheve.
Upe vove ho'a tata yvágagui ha ombokusugue chupe kuéra.
13 Upéi mburuvicha guasu omondo jey ambue mburuvicha 50 ñorãirõhára reheve. Ha pe mburuvicha mbohapyha ojupi Elías renda peve ha oñesũ henondépe he'ívo chupe:
—Maranduhára, anína ore juka, ore niko ne rembiguái. 14 Ho'a kuri tata yvágagui ha ombokusugue ore mboyve guarépe. Ajerure ndéve ore poriahurereko haguã.
15 Upérõ Ñandejára remimbou he'i Elíaspe:
—Tereho katu hendive, ani rekyhyje.
Elías oguejy ha oho pe mburuvicha ndive mburuvicha guasu rendápe, 16 ha he'i chupe:
—Kóicha he'i Ñandejára: ‘Remondo haguére ne rembijokuái oporandu haguã Ecrón tupã Baal-Zebúbpe, ndaipórirõ guáicha Israélpe Tupã reporandu haguãme, nerepu'ã mo'ã véima nde rupágui, remanótagui.’
17 Ha upéicha ojehu: Ocozías omano, he'i haguéicha Ñandejára Elías rupi. Ocozías ndaita'ýrai ha upéva rehe oisãmbyhy hendaguépe ityvýra Joram. Kóva ojehu mokõi áño oisãmbyhy hague Judápe Joram, Josafat ra'y.
18 Ocozías rekovekue ha pe ojapo vaekue, ojehai Israel ruvicha guasu kuéra kuatiápe.
Elías anuncia la muerte del rey Ocozías
1-2 Cuando el rey Ahab murió, y su hijo Ocozías llegó a ser rey de Israel, los moabitas se rebelaron contra los israelitas.
Un día, Ocozías se cayó por una ventana del segundo piso de su palacio en Samaria. Como quedó malherido, envió mensajeros hasta Ecrón para que le preguntaran a Baal-zebub, que era el dios de ese país, si se iba a recuperar. 3 Pero el ángel de Dios le dijo al profeta Elías:

«Busca a los mensajeros de Ocozías y pregúntales por qué no consultan al Dios de Israel en vez de consultar a Baal-zebub. 4 Avísale a Ocozías que yo, el Dios de Israel, le advierto que no se va a sanar, ¡se va a morir!»

Elías obedeció, 5 y cuando los mensajeros regresaron, Ocozías les preguntó:

—¿Por qué regresaron?

6 Ellos le contestaron:

—Un hombre fue a buscarnos y nos pidió darte este mensaje de parte de Dios: “¿No te acuerdas, Ocozías, que todavía hay Dios en Israel? ¿Por qué consultas con Baal-zebub? Por eso no te vas a sanar sino que vas a morir”.

7 El rey les preguntó a los mensajeros:

—¿Cómo era ese hombre que fue a buscarlos?

8 Ellos le contestaron:

—Era un tipo todo velludo, que llevaba puesto un taparrabos de cuero.

El rey dijo:

—¡No hay duda, es Elías!

9 Entonces envió a un capitán con cincuenta soldados para que buscaran a Elías. Cuando el capitán encontró a Elías sentado en lo alto de un cerro, le dijo:

—Profeta, el rey ordena que bajes a verlo.

10 Pero Elías le contestó:

—Ya que soy profeta, pido que caiga fuego del cielo y te queme a ti y a tus cincuenta soldados.

Enseguida cayó fuego del cielo y mató al capitán y a los cincuenta soldados. 11 Luego el rey mandó a otro capitán con cincuenta soldados más. Cuando el capitán encontró a Elías le dijo:

—Profeta, el rey te ordena que bajes rápidamente.

12 Pero Elías le contestó:

—Ya que soy profeta, pido que caiga fuego del cielo y te queme a ti y a tus cincuenta soldados.

Y volvió a caer fuego del cielo, y mató al capitán y a los cincuenta soldados.

13-14 El rey mandó por tercera vez a otro capitán con cincuenta soldados. Pero este capitán subió a donde estaba Elías, se arrodilló delante de él y le rogó:

—Profeta, ya sé que los soldados que vinieron antes de mí murieron consumidos por el fuego que cayó del cielo. Te suplico que no nos mates, ¡somos tus esclavos! ¡Por favor, perdónanos la vida!

15 El ángel de Dios le dijo a Elías: «Puedes ir con él. No le tengas miedo». Entonces Elías bajó y fue con el capitán a ver al rey. 16 Al llegar, Elías le dijo al rey: «Dios no te va a sanar, sino que morirás, pues has consultado con Baal-zebub, el dios de Ecrón, como si en Israel no hubiera Dios».
17 El rey Ocozías murió como se lo había anunciado Dios por medio de Elías. Y como Ocozías nunca tuvo hijos, en su lugar reinó su hermano Joram. Esto sucedió durante el segundo año del reinado de Joram hijo de Josafat en Judá.
18 Todo lo que Ocozías hizo está escrito en el libro de la historia de los reyes de Israel.