Cristo Iglésia Corintogua ikangy
1 Che, che pehẽngue kuéra, ndaikatúi vaekue añete, añe'ẽ peẽme upérõ, pende espíritu mbaretéva ramo guáicha. Añe'ẽ vaekue peẽme ijerovia kangývape ramo guáicha, mitã meguáicha. 2 Pombo'e ndahasyiete, mitã kangýpe oñeme'ẽ ramo guáicha kamby tembi'u pohýi rangue, ndaikatúigui gueteri pembohasa pende py'a rupi tembi'u pohýi. Ko'ágã jepe ndaikatúi oguapy pende py'ápe, 3 pene kangýgui gueteri. Oĩ aja pende apytépe ha'enteséva ha jeiko vai, pene kangy ha peiko gueteri yvypóra oñanduhaichaiténte. 4 Oimérõ he'íva: “Che, Pablo rehegua”, ha ambue katu he'i “Che, Apolo rehegua”, péicharõ peñandu peikóvo yvypóra oñanduhaichaiténte.
Mba'épa he'ise jaiko apóstol ramo
5 Amo ipahápe, máva piko Apolo? Máva piko Pablo? Tembiguáinte, ha'e kuéra rupi peguahẽ pende jeroviápe. Mokõive rojapo pe Ñandejára ome'ẽ vaekue oréve rojapo haguã. 6 Che añemitỹ ha Apolo ohypýi ýpe, ha Tupã pe omongakuaáva pe ñemitỹngue. 7 Aipórõ, pe oñemitỹva ha pe ohypýiva ýpe ndaha'éi mba'eve. Tupã pe ha'epáva, ha'e niko pe ñemitỹ omongakuaáva. 8 Oñemitỹva ha ohypýiva ýpe peteĩchante, Tupã jepe ohepyme'ẽ vaerã peteĩ-teĩme ojerureháicha hembiapokue. 9 Ore niko oñoirũ pe tembiapópe, Tupã rehehápe rojapóva, ha peẽ niko hína pe ñemitỹ ha pe mba'e apopy Tupã mba'éva. 10 Che niko pe óga apoha ikatupyrýva, Tupã ome'ẽ hague, ipy'a porãgui amoĩ haguã pe óga pyendaguã, ha ambue ou omopu'ã hi'ári. Ha mokõive oma'ẽ porã vaerã mba'éichapa ojapo. 11 Avave ndaikatu véima omopyenda jey pe ipyendámava, ha upe pyenda hína Jesucristo. 12 Kóva ko pyenda ári, ikatu oñemopu'ã órogui, pláta ha ita verágui, térã yvyra, kapi'i ha takuáragui. 13 Ha mokõivéva rembiapo ojehecha porã vaerã ñembojovakeha árape. Upe ára oúta tata reheve, ha upe tata ohechaukáta mba'eichagua tembiapópa ojapo ra'e hikuái. 14 Pe peteĩ ojapo vaekue imbarete ramo, ojehepyme'ẽta chupe hese. 15 Ha pe ojogapo vaekue okái ramo, ojeíta chugui hembiapo, ha'e jepe oñepysyrõta, osẽ ramo guáicha upe tatágui.
16 Ndapeikuaái nga'u piko peẽ Tupã rogaha, ha Tupã Espíritu oikoha pende pype? 17 Oimérõ ohundíva Tupã róga, Tupã ohundíta chupe, Tupã róga imarangatu ha upéva peẽ voi.
18 Aníke avave oñembotavy. Oimérõ pende apytépe oimo'ãva iñaranduha ko yvy arigua arandúpe, toiko jey itavýva ramo, ikatu haguã iñarandu añete. 19 Arandu ko yvy arigua niko, výro reiete Tupãme guarã. Ñandejára Ñe'ẽ voi niko he'i: “Tupã omoñuhã iñarandúvape, pe iñarandúpe voi”. 20 Ha he'i avei: “Ñandejára oikuaa opa iñarandúva remiandu výro reiha.” 21 Upévare, avave ndojejapói vaerã yvypóra ikatúva ojapóre. Opa mba'e niko pene mba'e: 22 Pablo, Apolo, Cefas, ko yvy, jeikove, ñemano, ko'agãgua ha tenondevegua. Opa mba'e pene mba'e ha, 23 peẽ niko hína Cristo mba'e, ha Cristo katu Tupã mba'e.
Servidores de Dios
1 Hermanos míos, antes de ahora no les pude hablar como a quienes ya tienen el Espíritu de Dios, porque ustedes se comportaban como la gente pecadora de este mundo. Por eso tuve que hablarles como si apenas comenzaran a creer en Cristo. 2 En vez de enseñarles cosas difíciles, les enseñé cosas sencillas, porque ustedes parecen niños pequeños, que apenas pueden tomar leche y no alimentos fuertes. En aquel entonces no estaban preparados para entender cosas más difíciles. Y todavía no lo están, 3-4 pues siguen viviendo como la gente pecadora de este mundo. Tienen celos los unos de los otros, y se pelean entre ustedes. Porque, cuando uno dice: «Yo soy seguidor de Pablo», y otro contesta: «Yo soy seguidor de Apolo», están actuando como la gente de este mundo. ¿No se dan cuenta de que así se comportan los pecadores?
5 Después de todo, Apolo y yo solo somos servidores de Dios para ayudarlos a creer en Jesucristo. Cada uno de nosotros hizo lo que el Señor nos mandó hacer: 6 yo les anuncié a ustedes la buena noticia de Jesucristo, y Apolo les enseñó a seguir confiando en él, pero es Dios quien los ha hecho confiar más en Cristo. 7 Así que lo importante no es quién anuncia la noticia ni quién la enseña; el único importante es Dios, que es quien aumenta nuestra confianza en Cristo. 8 Tanta importancia tienen los que anuncian la noticia como los que la enseñan. Cada uno de ellos recibirá su premio, según el trabajo que haya hecho. 9 Apolo y yo somos servidores de Dios, y ustedes son como un campo de trigo, como un edificio construido por Dios, del cual Dios es el dueño. 10 Dios, por su bondad, me permitió actuar como si yo fuera el arquitecto de ese edificio. Y yo, como buen arquitecto, puse una base firme: les di la buena noticia de Jesucristo. Luego, otros construyeron sobre esa base. Pero cada uno debe tener cuidado de la manera en que construye, 11 porque nadie puede poner una base distinta de la que ya está puesta, y esa base es Jesucristo. 12 A partir de esa base podemos seguir construyendo con oro, plata, piedras preciosas, madera, paja o caña. 13 Pero, cuando llegue el fin del mundo, Dios pondrá a prueba lo que cada uno enseñó. Será como probar con fuego los materiales que usamos para la construcción. 14 Si lo que uno enseñó pasa la prueba del fuego, recibirá un premio. 15 En cambio, si no pasa esa prueba, lo perderá todo, aunque él se salvará como si escapara del fuego.
16 ¿Acaso no saben que ustedes son un templo de Dios, y que el Espíritu de Dios vive en ustedes? 17 Ustedes son el templo santo de Dios. A cualquiera que destruya su templo, Dios también lo destruirá.
18 ¡No se engañen a ustedes mismos! Si alguno cree que es muy sabio, y que sabe mucho de las cosas de este mundo, para ser sabio de verdad debe comportarse como un ignorante. 19 Porque, para Dios, la sabiduría de este mundo es una tontería. Como dice la Biblia: «Dios hace que los sabios caigan en sus propias trampas». 20 Y también dice: «Bien sabe nuestro Dios las tonterías que a los sabios se les ocurren.» 21 Por lo tanto, nadie se llene de orgullo por lo que hacen los simples seres humanos. En realidad, todo es de ustedes: 22 Pablo, Apolo, Pedro, el mundo, la vida, la muerte, el presente y el futuro. Todo es de ustedes, 23 y ustedes son de Cristo, y Cristo es de Dios.